HEYN FRIEDRICH, kupiec, armator
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | [[File: | + | [[File:Heyn Friedrich.JPG|thumb|Friedrich Heyn]] |
+ | |||
+ | '''FRIEDRICH HEYN''' (15 V 1806 Gdańsk – 6 XII 1892 Gdańsk), kupiec, armator. Syn gdańskiego kupca Gustava. Właściciel firmy armatorsko-handlowej, zajmującej się hurtowym handlem zbożem, z kantorem w 1839 roku przy Hundegasse 66 (ul. Ogarna), w 1854 przy Langgasse 75 (ul. Długa). Właściciel żaglowych statków handlowych, w 1849 do jego firmy należały: pinka „Emma Heyn” (pojemność 383 łasztów), barki „Die Braut” (312 łasztów), „Stadt Colberg” (286 łasztów), szkuner „Brillant” (257 łasztów), brygi „Belohnung” (147 łasztów) i „Gute Hoffnung” (146 łasztów). W roku 1864 posiadał 7 jednostek typu pinka o pojemności od 130 do 430 łasztów (np. w lipcu 1875 roku jeden z jego statków, „Admiral Prinz Albert”, płynął z Gdańska do Liverpoolu z ładunkiem soli), z floty tej w roku 1880 pozostał w eksploatacji już tylko bark „Ottilia” (560 BRT). Posiadał małą stocznię przy q Lastadii 35, gdzie w latach 1855–1874 budowane były statki o ładowności nawet ponad tysiąca ton (650 łasztów). W okresie 1851–1874 nieetatowy członek Zarządu Miasta, w 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, od 1834 członek gdańskiej loży masońskiej Eugenia (q wolnomularstwo). W roku 1844 zgłosił projekt budowy w Gdańsku pierwszej gazowni (q gazownie). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 10:24, 4 cze 2014
FRIEDRICH HEYN (15 V 1806 Gdańsk – 6 XII 1892 Gdańsk), kupiec, armator. Syn gdańskiego kupca Gustava. Właściciel firmy armatorsko-handlowej, zajmującej się hurtowym handlem zbożem, z kantorem w 1839 roku przy Hundegasse 66 (ul. Ogarna), w 1854 przy Langgasse 75 (ul. Długa). Właściciel żaglowych statków handlowych, w 1849 do jego firmy należały: pinka „Emma Heyn” (pojemność 383 łasztów), barki „Die Braut” (312 łasztów), „Stadt Colberg” (286 łasztów), szkuner „Brillant” (257 łasztów), brygi „Belohnung” (147 łasztów) i „Gute Hoffnung” (146 łasztów). W roku 1864 posiadał 7 jednostek typu pinka o pojemności od 130 do 430 łasztów (np. w lipcu 1875 roku jeden z jego statków, „Admiral Prinz Albert”, płynął z Gdańska do Liverpoolu z ładunkiem soli), z floty tej w roku 1880 pozostał w eksploatacji już tylko bark „Ottilia” (560 BRT). Posiadał małą stocznię przy q Lastadii 35, gdzie w latach 1855–1874 budowane były statki o ładowności nawet ponad tysiąca ton (650 łasztów). W okresie 1851–1874 nieetatowy członek Zarządu Miasta, w 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, od 1834 członek gdańskiej loży masońskiej Eugenia (q wolnomularstwo). W roku 1844 zgłosił projekt budowy w Gdańsku pierwszej gazowni (q gazownie).