SZCZODROWSKA-PEPLIŃSKA ELŻBIETA, artystka rzeźbiarka

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
 
[[File:Płaskorzeźba_Elżbiety_Szczodrowskiej_Peplińskiej_i_Roberta_Peplińskiego__pomnik_Poległych_Stoczniowców.JPG|thumb|Płaskorzeźba Elżbiety Szczodrowskiej-Peplińskiej i Roberta Peplińskiego, pomnik Poległych Stoczniowców]]
 
[[File:Płaskorzeźba_Elżbiety_Szczodrowskiej_Peplińskiej_i_Roberta_Peplińskiego__pomnik_Poległych_Stoczniowców.JPG|thumb|Płaskorzeźba Elżbiety Szczodrowskiej-Peplińskiej i Roberta Peplińskiego, pomnik Poległych Stoczniowców]]
'''ELŻBIETA SZCZODROWSKA-PEPLIŃSKA''' (5 IX 1921 Tczew – 30 V 2009 Sopot), artysta rzeźbiarz, pedagog. Od 1934 w Gd. W 1937 rozpoczęła naukę w Pomorskiej Szkole Sztuk Pięknych Wacława Szczeblewskiego w Gdyni. W 1945–49 studiowała rzeźbę u prof. q Mariana Wnuka w PWSSP w Sopocie (q Akademia Sztuk Pięknych). Wystawiała w Sopocie 1958, 1968 i 1969, 1964 – 65 w NRD, Danii, Francji, Lublinie 1969, Muzeum Stutthof w Sztutowie od 1970. 1952–76 nauczała rzeźby w Liceum Plastycznym w Gdyni-Orłowie. Posługiwała się rozpoznawalnym stylem, prace w metalu, drewnie, odlewy w cemencie, nawiązywały często do przeżyć jej i rodziny w czasie II w. świat. Cykl poświęcony martyrologii znajduje się na stałej wystawie w Muzeum Stutthof w Sztutowie. Z mężem Robertem Peplińskim stworzyła m.in.: tabernakulum, chrzcielnicę, elementy ołtarzowe oraz drzwi z brązu (od strony ul. Mniszki) w q kośc. św. Brygidy (po 1970), figurę Chrystusa Ukrzyżowanego w q kośc. św. Andrzeja Boboli (1973), cykl rzeźb ołtarzowych oraz ambonę w q kośc. św. Franciszka (1974–75), poza Gd. po 1970 powstały rzeźby do kaplicy kośc. Sióstr Niepokalanek w Kościerzynie i kośc. paraf. w Jodłownie k. Kolbud. W 1980 zaprojektowała i wykonała z mężem rzeźby w dolnej partii q pomnika Poległych Stoczniowców w Gd. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]]
+
'''ELŻBIETA SZCZODROWSKA-PEPLIŃSKA''' (5 IX 1921 Tczew – 30 V 2009 Sopot), artysta rzeźbiarz, pedagog. Od 1934 roku w Gdańsku. W 1937 rozpoczęła naukę w Pomorskiej Szkole Sztuk Pięknych Wacława Szczeblewskiego w Gdyni. W okresie 1945–1949 studiowała rzeźbę u prof. q Mariana Wnuka w PWSSP w Sopocie (q Akademia Sztuk Pięknych). Wystawiała w Sopocie w latach 1958, 1968 i 1969, 1964 – 65 w NRD, Danii, Francji, Lublinie w 1969, Muzeum Stutthof w Sztutowie od 1970. w 1952–1976 nauczała rzeźby w Liceum Plastycznym w Gdyni-Orłowie. Posługiwała się rozpoznawalnym stylem, prace w metalu, drewnie, odlewy w cemencie, nawiązywały często do przeżyć jej i rodziny w czasie II wojny światowej. Cykl poświęcony martyrologii znajduje się na stałej wystawie w Muzeum Stutthof w Sztutowie. Z mężem Robertem Peplińskim stworzyła m.in.: tabernakulum, chrzcielnicę, elementy ołtarzowe oraz drzwi z brązu (od strony ul. Mniszki) w q kościele św. Brygidy (po 1970), figurę Chrystusa Ukrzyżowanego w q kościele św. Andrzeja Boboli (1973), cykl rzeźb ołtarzowych oraz ambonę w q kościele św. Franciszka (1974–1975), poza Gdańskiem po roku 1970 powstały rzeźby do kaplicy kościoła Sióstr Niepokalanek w Kościerzynie i kościoła parafialnego w Jodłownie koło Kolbud. W roku 1980 zaprojektowała i wykonała z mężem rzeźby w dolnej partii q pomnika Poległych Stoczniowców w Gdańsku. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 23:21, 5 lis 2013

Plik:Płaskorzeźba Elżbiety Szczodrowskiej Peplińskiej i Roberta Peplińskiego pomnik Poległych Stoczniowców.JPG
Płaskorzeźba Elżbiety Szczodrowskiej-Peplińskiej i Roberta Peplińskiego, pomnik Poległych Stoczniowców

ELŻBIETA SZCZODROWSKA-PEPLIŃSKA (5 IX 1921 Tczew – 30 V 2009 Sopot), artysta rzeźbiarz, pedagog. Od 1934 roku w Gdańsku. W 1937 rozpoczęła naukę w Pomorskiej Szkole Sztuk Pięknych Wacława Szczeblewskiego w Gdyni. W okresie 1945–1949 studiowała rzeźbę u prof. q Mariana Wnuka w PWSSP w Sopocie (q Akademia Sztuk Pięknych). Wystawiała w Sopocie w latach 1958, 1968 i 1969, 1964 – 65 w NRD, Danii, Francji, Lublinie w 1969, Muzeum Stutthof w Sztutowie od 1970. w 1952–1976 nauczała rzeźby w Liceum Plastycznym w Gdyni-Orłowie. Posługiwała się rozpoznawalnym stylem, prace w metalu, drewnie, odlewy w cemencie, nawiązywały często do przeżyć jej i rodziny w czasie II wojny światowej. Cykl poświęcony martyrologii znajduje się na stałej wystawie w Muzeum Stutthof w Sztutowie. Z mężem Robertem Peplińskim stworzyła m.in.: tabernakulum, chrzcielnicę, elementy ołtarzowe oraz drzwi z brązu (od strony ul. Mniszki) w q kościele św. Brygidy (po 1970), figurę Chrystusa Ukrzyżowanego w q kościele św. Andrzeja Boboli (1973), cykl rzeźb ołtarzowych oraz ambonę w q kościele św. Franciszka (1974–1975), poza Gdańskiem po roku 1970 powstały rzeźby do kaplicy kościoła Sióstr Niepokalanek w Kościerzynie i kościoła parafialnego w Jodłownie koło Kolbud. W roku 1980 zaprojektowała i wykonała z mężem rzeźby w dolnej partii q pomnika Poległych Stoczniowców w Gdańsku. MrGl

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania