RACHOŃ JANUSZ WŁODZIMIERZ, rektor Politechniki Gdańskiej

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
 
[[File:Janusz_Rachoń.JPG|thumb|Janusz Rachoń]]
 
[[File:Janusz_Rachoń.JPG|thumb|Janusz Rachoń]]
'''JANUSZ WŁODZIMIERZ RACHOŃ''' (ur. 11 VIII 1946 Nowy Sącz), naukowiec, chemik. W 1969 absolwent Wydz. Chemicznego q PG w specjalności lekka synteza organiczna. Od 1969 pracownik PG, tam od 1975 dr, 1978–80 stypendysta Fundacji im. Alexandra von Humboldta na uniw. w Getyndze, 1985 dr hab., 1995 prof. tytularny. W 1985–89 ''visiting professor'' na stanowym uniw. na Florydzie, w Tallahassee, 1991–98 prodziekan ds. nauki Wydz. Chemicznego, od 1997 kierownik Katedry Chemii Organicznej Wydz. Chemicznego, 2002–08 (2 kadencje) rektor PG. Specjalista w zakresie syntezy organicznej i chemii organicznej fosforu, w zakresie syntezy związków biol. czynnych, stosowanych w medycynie, rolnictwie i przemyśle. W 1993–2002 wiceprzew. Komitetu Chemii PAN, 1999–2006 czł. Rady Naukowej Centrum Chemii Polimerów PAN. Od 2007 do 2010 z ramienia PO (jako bezpartyjny) senator RP VII kadencji. Inicjator cyklicznych spotkań w q Dworze Artusa Polityka – Nauka – Biznes, wiceprzew. Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Technicznych, prezes Zarządu Pol. Forum Akademicko-Gospodarczego, od 2007 przew. Rady Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, wiceprzew. GTN. Autor m.in. 8 patentów i wdrożeń technologicznych (m.in. 2 leków produkowanych w Zakładach Farmaceutycznych Polpharma SA, w tym leku przeciwko osteoporozie ostemax 70 comfort). Odznaczony m.in. krzyżem kawalerskim OOP i krzyżem oficerskim OOP. W 2010 otrzymał Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza (q nagrody miasta Gd.) za badania nad mechanizmami reakcji i nowymi metodami syntezy organicznej oraz opracowanie technologii leków przeciwko osteoporozie. {{author:RED}} [[Category: Encyklopedia]]
+
'''JANUSZ WŁODZIMIERZ RACHOŃ''' (ur. 11 VIII 1946 Nowy Sącz), naukowiec, chemik. W 1969 roku absolwent Wydziału Chemicznego q PG w specjalności lekka synteza organiczna. Od roku 1969 pracownik PG, tam od 1975 doktor, 1978–1980 stypendysta Fundacji im. Alexandra von Humboldta na uniwersytecie w Getyndze, od 1985 doktor habilitowany, od 1995 profesor tytularny. W latach 1985–1989 ''visiting professor'' na stanowym uniwersytecie na Florydzie, w Tallahassee, 1991–1998 prodziekan do spraw nauki Wydziału Chemicznego, od 1997 roku kierownik Katedry Chemii Organicznej Wydziału Chemicznego, 2002–2008 (dwie kadencje) rektor PG. Specjalista w zakresie syntezy organicznej i chemii organicznej fosforu, w zakresie syntezy związków biologicznie czynnych, stosowanych w medycynie, rolnictwie i przemyśle. W okresie 1993–2002 wiceprzewodniczący Komitetu Chemii PAN, 1999–2006 członek Rady Naukowej Centrum Chemii Polimerów PAN. Od 2007 do 2010 roku z ramienia PO (jako bezpartyjny) senator RP VII kadencji. Inicjator cyklicznych spotkań w q Dworze Artusa Polityka – Nauka – Biznes, wiceprzewodniczący Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Technicznych, prezes Zarządu Polskiego Forum Akademicko-Gospodarczego, od 2007 przewodniczący Rady Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, wiceprzewodniczący GTN. Autor m.in. 8 patentów i wdrożeń technologicznych (m.in. 2 leków produkowanych w Zakładach Farmaceutycznych Polpharma SA, w tym leku przeciwko osteoporozie ostemax 70 comfort). Odznaczony m.in. krzyżem kawalerskim OOP i krzyżem oficerskim OOP. W 2010 roku otrzymał Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza (q nagrody miasta Gdańska) za badania nad mechanizmami reakcji i nowymi metodami syntezy organicznej oraz opracowanie technologii leków przeciwko osteoporozie. {{author:RED}} [[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 22:15, 20 wrz 2013

JANUSZ WŁODZIMIERZ RACHOŃ (ur. 11 VIII 1946 Nowy Sącz), naukowiec, chemik. W 1969 roku absolwent Wydziału Chemicznego q PG w specjalności lekka synteza organiczna. Od roku 1969 pracownik PG, tam od 1975 doktor, 1978–1980 stypendysta Fundacji im. Alexandra von Humboldta na uniwersytecie w Getyndze, od 1985 doktor habilitowany, od 1995 profesor tytularny. W latach 1985–1989 visiting professor na stanowym uniwersytecie na Florydzie, w Tallahassee, 1991–1998 prodziekan do spraw nauki Wydziału Chemicznego, od 1997 roku kierownik Katedry Chemii Organicznej Wydziału Chemicznego, 2002–2008 (dwie kadencje) rektor PG. Specjalista w zakresie syntezy organicznej i chemii organicznej fosforu, w zakresie syntezy związków biologicznie czynnych, stosowanych w medycynie, rolnictwie i przemyśle. W okresie 1993–2002 wiceprzewodniczący Komitetu Chemii PAN, 1999–2006 członek Rady Naukowej Centrum Chemii Polimerów PAN. Od 2007 do 2010 roku z ramienia PO (jako bezpartyjny) senator RP VII kadencji. Inicjator cyklicznych spotkań w q Dworze Artusa Polityka – Nauka – Biznes, wiceprzewodniczący Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Technicznych, prezes Zarządu Polskiego Forum Akademicko-Gospodarczego, od 2007 przewodniczący Rady Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, wiceprzewodniczący GTN. Autor m.in. 8 patentów i wdrożeń technologicznych (m.in. 2 leków produkowanych w Zakładach Farmaceutycznych Polpharma SA, w tym leku przeciwko osteoporozie ostemax 70 comfort). Odznaczony m.in. krzyżem kawalerskim OOP i krzyżem oficerskim OOP. W 2010 roku otrzymał Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza (q nagrody miasta Gdańska) za badania nad mechanizmami reakcji i nowymi metodami syntezy organicznej oraz opracowanie technologii leków przeciwko osteoporozie. RED

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania