PELCZAR ANDRZEJ, profesor, matematyk
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''ANDRZEJ PELCZAR''' (12 IV 1937 Gdańsk – 18 V 2010 Kraków), naukowiec, matematyk. Syn q Mariana Pelczara. Absolwent q V LO, | + | '''ANDRZEJ PELCZAR''' (12 IV 1937 Gdańsk – 18 V 2010 Kraków), naukowiec, matematyk. Syn q Mariana Pelczara. Absolwent q V LO, w latach 1954–1959 studiował matematykę na UJ, następnie pracownik tej uczelni. Od roku 1964 doktor, od 1972 doktor habilitowany, od 1980 profesor tytularny, od 1989 profesor zwyczajny. W latach 1981–1984 i 1987–1990 dyrektor Instytutu Matematyki UJ, 1984–1987 prorektor UJ do spraw studenckich, 1990–1993 rektor UJ. Specjalista w zakresie teorii układów dynamicznych i równań różniczkowych, także specjalista w zakresie historii matematyki polskiej. W okresie 1987–1991 (przez dwie kadencje) prezes Polskiego Towarzystwa Matematycznego, jedne z inicjatorów powołania European Mathematical Society, 1997–2000 jego wiceprezydent. W okresie 1993–1996 wiceprzewodniczący Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego, 1996–2002 (przez dwie kadencje) jej przewodniczący. Doktor honoris causa UJ (21 IV 2010), odznaczony m.in. w roku 2002 Krzyżem Komandorskim OOP. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 13:53, 13 wrz 2013
ANDRZEJ PELCZAR (12 IV 1937 Gdańsk – 18 V 2010 Kraków), naukowiec, matematyk. Syn q Mariana Pelczara. Absolwent q V LO, w latach 1954–1959 studiował matematykę na UJ, następnie pracownik tej uczelni. Od roku 1964 doktor, od 1972 doktor habilitowany, od 1980 profesor tytularny, od 1989 profesor zwyczajny. W latach 1981–1984 i 1987–1990 dyrektor Instytutu Matematyki UJ, 1984–1987 prorektor UJ do spraw studenckich, 1990–1993 rektor UJ. Specjalista w zakresie teorii układów dynamicznych i równań różniczkowych, także specjalista w zakresie historii matematyki polskiej. W okresie 1987–1991 (przez dwie kadencje) prezes Polskiego Towarzystwa Matematycznego, jedne z inicjatorów powołania European Mathematical Society, 1997–2000 jego wiceprezydent. W okresie 1993–1996 wiceprzewodniczący Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego, 1996–2002 (przez dwie kadencje) jej przewodniczący. Doktor honoris causa UJ (21 IV 2010), odznaczony m.in. w roku 2002 Krzyżem Komandorskim OOP.