OKOŃSKI ZBIGNIEW WOJCIECH, radny, minister
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Zbigniew_Okoński.JPG|thumb|Zbigniew Okoński]] | [[File:Zbigniew_Okoński.JPG|thumb|Zbigniew Okoński]] | ||
− | '''ZBIGNIEW WOJCIECH OKOŃSKI''' (ur. 12 II 1949 Gdańsk), ekonomista, polityk. Absolwent studiów | + | '''ZBIGNIEW WOJCIECH OKOŃSKI''' (ur. 12 II 1949 Gdańsk), ekonomista, polityk. Absolwent studiów ekonomicznych na UG, także inżynierskich (rybołówstwo morskie) Akademii Rolniczej w Szczecinie. W latach 1973–1987 pracował w PHZ „Navimor”, w roku 1988 dyrektor handlowy norweskiej firmy Vico A.S, w 1990 dyrektor firmy Comfort SA w Gdańsku. Od lutego do grudnia 1991 w rządzie premiera q Jana Krzysztofa Bieleckiego podsekretarz stanu i zastępca ministra w Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą. W okresie 1992–1994 I zastępca ministra w tym ministerstwie (odpowiedzialny za stosunki z krajami byłego ZSRR i Dalekiego Wschodu), jednocześnie prezes Rady Nadzorczej Państwowej Agencji Inwestycji Zagranicznych SA i prezes Rady Nadzorczej Banku Rozwoju Eksportu SA, w roku 1992 również dyrektor handlowy w przedsiębiorstwie B&T International. Od 1 marca do 22 grudnia 1995 minister obrony narodowej, podał się do dymisji na dzień przed zaprzysiężeniem na prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego. W latach 1996–1997 doradca dyrektora generalnego, następnie dyrektor do spraw koordynacji handlowych i członek zarządu Elektrimu SA. W roku 1998 członek zarządu i zastępca dyrektora generalnego spółki Elektrim-Volt SA. Od 1998 również wiceprezes Prokom Investments SA (odpowiadał za sektor nieruchomości, współautor projektu Miasteczko Wilanów), a od 2001 prezes zarządu Fundacji Ryszarda Krazue. Od 2007 roku prezes zarządu grupy deweloperskiej Robyg SA. w 2011 został prezesem zarządu Polskiego Związku Firm Deweloperskich. W tym samym roku odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP; w gronie osób zasłużonych dla przemian ustrojowych w Polsce. {{author:RED}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 19:29, 2 wrz 2013
ZBIGNIEW WOJCIECH OKOŃSKI (ur. 12 II 1949 Gdańsk), ekonomista, polityk. Absolwent studiów ekonomicznych na UG, także inżynierskich (rybołówstwo morskie) Akademii Rolniczej w Szczecinie. W latach 1973–1987 pracował w PHZ „Navimor”, w roku 1988 dyrektor handlowy norweskiej firmy Vico A.S, w 1990 dyrektor firmy Comfort SA w Gdańsku. Od lutego do grudnia 1991 w rządzie premiera q Jana Krzysztofa Bieleckiego podsekretarz stanu i zastępca ministra w Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą. W okresie 1992–1994 I zastępca ministra w tym ministerstwie (odpowiedzialny za stosunki z krajami byłego ZSRR i Dalekiego Wschodu), jednocześnie prezes Rady Nadzorczej Państwowej Agencji Inwestycji Zagranicznych SA i prezes Rady Nadzorczej Banku Rozwoju Eksportu SA, w roku 1992 również dyrektor handlowy w przedsiębiorstwie B&T International. Od 1 marca do 22 grudnia 1995 minister obrony narodowej, podał się do dymisji na dzień przed zaprzysiężeniem na prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego. W latach 1996–1997 doradca dyrektora generalnego, następnie dyrektor do spraw koordynacji handlowych i członek zarządu Elektrimu SA. W roku 1998 członek zarządu i zastępca dyrektora generalnego spółki Elektrim-Volt SA. Od 1998 również wiceprezes Prokom Investments SA (odpowiadał za sektor nieruchomości, współautor projektu Miasteczko Wilanów), a od 2001 prezes zarządu Fundacji Ryszarda Krazue. Od 2007 roku prezes zarządu grupy deweloperskiej Robyg SA. w 2011 został prezesem zarządu Polskiego Związku Firm Deweloperskich. W tym samym roku odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP; w gronie osób zasłużonych dla przemian ustrojowych w Polsce.