|
|
Linia 1: |
Linia 1: |
| {{paper}} | | {{paper}} |
− | [[File:Zbigniew_Grzonka.JPG|thumb|Zbigniew Grzonka]]'''ZBIGNIEW GRZONKA''' (ur. 1938 Kaliska, Pomorze), naukowiec, chemik. Szkołę średnią ukończył w Starogardzie Gd., 1955–61 studiował na Wydz. Chemicznym q PG. Pracował w Kostrzyńskiej Fabryce Celulozy, od 1963 w Katedrze Chemii Ogólnej q WSP; od 1968 dr. Od 1970 na q UG, od 1975 dr hab. W 1981–87 dyr. Inst. Chemii na Wydz. Matematyki, Fizyki i Chemii, 1987–90 dziekan tego wydziału. Od 1986 prof. tytularny, od 1991 prof. zw. W 1990–96 rektor UG. Specjalista w zakresie chemii organicznej oraz chemii aminokwasów i peptydów. W 1999 otrzymał q Nagrodę Naukową Miasta Gd. im. Jana Heweliusza, w 2009 laureat Medalu S. Kostaneckiego, przyznawanego przez Polskie Towarzystwo Chemiczne za osiągnięcia w zakresie chemii organicznej. Od 2008 na emeryturze. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] | + | [[File:Zbigniew_Grzonka.JPG|thumb|Zbigniew Grzonka]]'''ZBIGNIEW GRZONKA''' (ur. 1938 Kaliska, Pomorze), naukowiec, chemik. Szkołę średnią ukończył w Starogardzie Gdańskim, w latach 1955–1961 studiował na Wydziale Chemicznym q PG. Pracował w Kostrzyńskiej Fabryce Celulozy, od 1963 roku w Katedrze Chemii Ogólnej q WSP; od 1968 doktor. Od 1970 na q UG, od 1975 doktor habilitowany. W latach 1981–1987 dyrektor Instytutu Chemii na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii, w 1987–1990 dziekan tego wydziału. Od 1986 roku profesor tytularny, od 1991 profesor zwyczajny. W latach 1990–1996 rektor UG. Specjalista w zakresie chemii organicznej oraz chemii aminokwasów i peptydów. W 1999 otrzymał q Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza, a w 2009 został laureatem Medalu S. Kostaneckiego, przyznawanego przez Polskie Towarzystwo Chemiczne za osiągnięcia w zakresie chemii organicznej. Od roku 2008 na emeryturze. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 17:48, 9 lip 2013
ZBIGNIEW GRZONKA (ur. 1938 Kaliska, Pomorze), naukowiec, chemik. Szkołę średnią ukończył w Starogardzie Gdańskim, w latach 1955–1961 studiował na Wydziale Chemicznym q PG. Pracował w Kostrzyńskiej Fabryce Celulozy, od 1963 roku w Katedrze Chemii Ogólnej q WSP; od 1968 doktor. Od 1970 na q UG, od 1975 doktor habilitowany. W latach 1981–1987 dyrektor Instytutu Chemii na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii, w 1987–1990 dziekan tego wydziału. Od 1986 roku profesor tytularny, od 1991 profesor zwyczajny. W latach 1990–1996 rektor UG. Specjalista w zakresie chemii organicznej oraz chemii aminokwasów i peptydów. W 1999 otrzymał q Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza, a w 2009 został laureatem Medalu S. Kostaneckiego, przyznawanego przez Polskie Towarzystwo Chemiczne za osiągnięcia w zakresie chemii organicznej. Od roku 2008 na emeryturze.
RED