GDAŃSKIE ZAKŁADY TELEELEKTRONICZNE TELKOM-TELMOR

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
'''GDAŃSKIE ZAKŁADY TELEELEKTRONICZNE TELKOM-TELMOR sp. z o.o.''', ul. Mickiewicza 5/7. W 1946 w gd. Urzędzie Okręgowym Poczt i Telegrafów w celu odbudowy łączności w mieście utworzony został dział tech., przekształcony 1954 w samodzielne przedsięb. Zakład Produkcji Pomocniczej Ł-4, podporządkowane Ministerstwu Łączności. Rozwijało się dzięki kadrze wywodzącej się spośród absolwentów q PG, produkowało gł. łącznice dyspozytorskie i wykrywacze uszkodzeń kabli. W 1958–71 pod ob. adresem funkcjonowało jako Gd. Zakłady Teletechniczne t-10, podporządkowane Ministerstwu Przemysłu Ciężkiego, a od 1960 Ministerstwu Przemysłu Maszynowego (q przedsiębiorstwa). Od 1963 przedsięb. produkowało automatyczne centrale telefoniczne i telewizyjne anteny odbiorcze, od 1968 antenowe instalacje zbiorowe. W 1972–75 (p.n. Unitet. Zakłady Sprzętu Antenowego) prowadziło prace rozpoznawcze nad telewizją kablową (1975 uruchomiło tymczasową sieć eksperymentalną w Gdyni-Chyloni: 5 programów dla 1300 abonentów). W 1976–85 (jako Telkom-Telmor. Gd. Zakłady Teleelektroniczne) produkowało gł. łącznice telefoniczne (od ręcznych po elektroniczne i automatyczne): dyspozytorskie, abonenckie i specjalne dla przemysłu energetycznego, kolejowego, okrętowego, górnictwa, budownictwa, także wojska. Od 1986 działało jako Telkom-Telmor. Zakłady Teleelektroniczne; 1988 przy ul. Schuberta 104 wybudowano drugi zakład produkcyjny (mechaniczny, produkujący elementy mechaniczne i obudowy). W 1989 zatrudniało 630 osób. Od 1990 tworzyło i wspierało rozwój pol. organizacji branżowej Ogólnopolskie Stowarzyszenie Telewizji Kablowej. Dzięki transformacjom ustrojowym uzyskało dostęp do światowej bazy podzespołów elektronicznych, co pozwoliło m.in. opracować pierwszą pol. stację czołową dla odbioru sygnałów telewizyjnych i radiowych naziemnych i satelitarnych. Najważniejsze produkty: 1997 gniazdo abonenckie „myszka” (z racji podobieństwa do „myszki” komputerowej), jeden z pol. symboli telewizji kablowej (1,5 mln sztuk sprzedanych w ciągu 5 lat, pierwszy pol. produkt w branży o międzynarodowym certyfikacie); 1998 hybrydowe układy wzmacniające, przełamujące monopol Philipsa i Motoroli. 10 XI 1999 sprywatyzowane (Skarb Państwa i spółka pracownicza), otrzymało ob. nazwę, zmniejszyło zatrudnienie do 240 osób. Obecnie producent sprzętu telewizji kablowej, sprzętu antenowego i systemów alarmowych. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]]
+
'''GDAŃSKIE ZAKŁADY TELEELEKTRONICZNE TELKOM-TELMOR sp. z o.o.''', ul. Mickiewicza 5/7. W 1946 roku w gdańskim Urzędzie Okręgowym Poczt i Telegrafów w celu odbudowy łączności w mieście utworzony został dział techniczny, przekształcony w roku 1954 w samodzielne przedsiębiorstwo Zakład Produkcji Pomocniczej Ł-4, podporządkowane Ministerstwu Łączności. Rozwijało się dzięki kadrze wywodzącej się spośród absolwentów q PG, produkowało głównie łącznice dyspozytorskie i wykrywacze uszkodzeń kabli. W latach 1958–1971 pod obecnym adresem funkcjonowało jako Gdańskie Zakłady Teletechniczne t-10, podporządkowane Ministerstwu Przemysłu Ciężkiego, a od roku 1960 Ministerstwu Przemysłu Maszynowego (q przedsiębiorstwa). Od 1963 roku przedsiębiorstwo produkowało automatyczne centrale telefoniczne i telewizyjne anteny odbiorcze, od 1968 antenowe instalacje zbiorowe. W latach 1972–1975 (od nazwą Unitet. Zakłady Sprzętu Antenowego) prowadziło prace rozpoznawcze nad telewizją kablową (w roku 1975 uruchomiło tymczasową sieć eksperymentalną w Gdyni-Chyloni: 5 programów dla 1300 abonentów). W okresie 1976–1985 (jako Telkom-Telmor. Gdańskie Zakłady Teleelektroniczne) produkowało głównie łącznice telefoniczne (od ręcznych po elektroniczne i automatyczne): dyspozytorskie, abonenckie i specjalne dla przemysłu energetycznego, kolejowego, okrętowego, górnictwa, budownictwa, także wojska. Od roku 1986 działało jako Telkom-Telmor. Zakłady Teleelektroniczne; w 1988 przy ul. Schuberta 104 wybudowano drugi zakład produkcyjny (mechaniczny, produkujący elementy mechaniczne i obudowy). W 1989 zatrudniało 630 osób. Od roku 1990 tworzyło i wspierało rozwój polskiej organizacji branżowej Ogólnopolskie Stowarzyszenie Telewizji Kablowej. Dzięki transformacjom ustrojowym uzyskało dostęp do światowej bazy podzespołów elektronicznych, co pozwoliło m.in. opracować pierwszą polską stację czołową dla odbioru sygnałów telewizyjnych i radiowych naziemnych i satelitarnych. Najważniejsze produkty: w roku 1997 gniazdo abonenckie „myszka” (z racji podobieństwa do „myszki” komputerowej), jeden z polskich symboli telewizji kablowej (1,5 mln sztuk sprzedanych w ciągu 5 lat, pierwszy polski produkt w branży o międzynarodowym certyfikacie); w 1998 hybrydowe układy wzmacniające, przełamujące monopol Philipsa i Motoroli. 10 XI 1999 roku sprywatyzowane (Skarb Państwa i spółka pracownicza), otrzymało obecną nazwę, zmniejszyło zatrudnienie do 240 osób. Obecnie producent sprzętu telewizji kablowej, sprzętu antenowego i systemów alarmowych. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 13:03, 5 lip 2013

GDAŃSKIE ZAKŁADY TELEELEKTRONICZNE TELKOM-TELMOR sp. z o.o., ul. Mickiewicza 5/7. W 1946 roku w gdańskim Urzędzie Okręgowym Poczt i Telegrafów w celu odbudowy łączności w mieście utworzony został dział techniczny, przekształcony w roku 1954 w samodzielne przedsiębiorstwo Zakład Produkcji Pomocniczej Ł-4, podporządkowane Ministerstwu Łączności. Rozwijało się dzięki kadrze wywodzącej się spośród absolwentów q PG, produkowało głównie łącznice dyspozytorskie i wykrywacze uszkodzeń kabli. W latach 1958–1971 pod obecnym adresem funkcjonowało jako Gdańskie Zakłady Teletechniczne t-10, podporządkowane Ministerstwu Przemysłu Ciężkiego, a od roku 1960 Ministerstwu Przemysłu Maszynowego (q przedsiębiorstwa). Od 1963 roku przedsiębiorstwo produkowało automatyczne centrale telefoniczne i telewizyjne anteny odbiorcze, od 1968 antenowe instalacje zbiorowe. W latach 1972–1975 (od nazwą Unitet. Zakłady Sprzętu Antenowego) prowadziło prace rozpoznawcze nad telewizją kablową (w roku 1975 uruchomiło tymczasową sieć eksperymentalną w Gdyni-Chyloni: 5 programów dla 1300 abonentów). W okresie 1976–1985 (jako Telkom-Telmor. Gdańskie Zakłady Teleelektroniczne) produkowało głównie łącznice telefoniczne (od ręcznych po elektroniczne i automatyczne): dyspozytorskie, abonenckie i specjalne dla przemysłu energetycznego, kolejowego, okrętowego, górnictwa, budownictwa, także wojska. Od roku 1986 działało jako Telkom-Telmor. Zakłady Teleelektroniczne; w 1988 przy ul. Schuberta 104 wybudowano drugi zakład produkcyjny (mechaniczny, produkujący elementy mechaniczne i obudowy). W 1989 zatrudniało 630 osób. Od roku 1990 tworzyło i wspierało rozwój polskiej organizacji branżowej Ogólnopolskie Stowarzyszenie Telewizji Kablowej. Dzięki transformacjom ustrojowym uzyskało dostęp do światowej bazy podzespołów elektronicznych, co pozwoliło m.in. opracować pierwszą polską stację czołową dla odbioru sygnałów telewizyjnych i radiowych naziemnych i satelitarnych. Najważniejsze produkty: w roku 1997 gniazdo abonenckie „myszka” (z racji podobieństwa do „myszki” komputerowej), jeden z polskich symboli telewizji kablowej (1,5 mln sztuk sprzedanych w ciągu 5 lat, pierwszy polski produkt w branży o międzynarodowym certyfikacie); w 1998 hybrydowe układy wzmacniające, przełamujące monopol Philipsa i Motoroli. 10 XI 1999 roku sprywatyzowane (Skarb Państwa i spółka pracownicza), otrzymało obecną nazwę, zmniejszyło zatrudnienie do 240 osób. Obecnie producent sprzętu telewizji kablowej, sprzętu antenowego i systemów alarmowych. RED

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania