WASZKIEWICZ DANIEL, piłkarz ręczny, trener
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''DANIEL WASZKIEWICZ''' (ur. 7 I 1957 Chocianów koło Legnicy), sportowiec, piłkarz ręczny (środkowy rozgrywający). Absolwent gdańskiej | + | '''DANIEL WASZKIEWICZ''' (ur. 7 I 1957 Chocianów koło Legnicy), sportowiec, piłkarz ręczny (środkowy rozgrywający). Absolwent gdańskiej [[AKADEMIA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO I SPORTU IM. JĘDRZEJA ŚNIADECKIEGO | Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu]]. Zawodnik: Miedzi Legnica (1971–1976), Śląska Wrocław (1976–1979), Wybrzeża Gdańsk (1979–1987); w niemieckiej Bundeslidze: THW Kiel (1987–1990), Bad Schwartau (1990–1995). Olimpijczyk z Moskwy w 1980 roku (reprezentacja Polski zajęła VII miejsce). Brązowy medalista mistrzostw świata w Dortmundzie w 1982, III miejsce podczas Zawodów Przyjaźni w Magdeburgu (1984). W Pucharze Świata w Göteborgu (1979) – II miejsce. Wystąpił około 200 razy w reprezentacji Polski. Trzy razy (bez powodzenia) prowadził polskie drużyny klubowe do walki w finale Pucharu Europy: Śląsk Wrocław (1978) i dwukrotnie Wybrzeże Gdańsk (1985 i 1986). Sześciokrotny mistrz Polski (dwukrotnie ze Śląskiem Wrocław (1977 i 1978), oraz czterokrotnie z Wybrzeżem Gdańsk w latach 1984–1987). Dwukrotny król strzelców ekstraklasy w sezonach: 1980/1981 (327 bramek) i 1981/1982 (307). Po zakończeniu kariery zawodniczej– szkoleniowiec, m.in. w Bad Schwartau (jako drugi trener w latach 1995–1996) i w Wybrzeżu Gdańsk (mistrzostwo Polski, 2000 i 2001). Był asystentem trenera reprezentacji Polski seniorów [[BOGDAN WENTA | Bogdana Wenty]]. Mąż reprezentantki Polski w piłce ręcznej Małgorzaty Trafalskiej-Waszkiewicz. {{author: WSZ}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 16:00, 20 maj 2014
DANIEL WASZKIEWICZ (ur. 7 I 1957 Chocianów koło Legnicy), sportowiec, piłkarz ręczny (środkowy rozgrywający). Absolwent gdańskiej Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu. Zawodnik: Miedzi Legnica (1971–1976), Śląska Wrocław (1976–1979), Wybrzeża Gdańsk (1979–1987); w niemieckiej Bundeslidze: THW Kiel (1987–1990), Bad Schwartau (1990–1995). Olimpijczyk z Moskwy w 1980 roku (reprezentacja Polski zajęła VII miejsce). Brązowy medalista mistrzostw świata w Dortmundzie w 1982, III miejsce podczas Zawodów Przyjaźni w Magdeburgu (1984). W Pucharze Świata w Göteborgu (1979) – II miejsce. Wystąpił około 200 razy w reprezentacji Polski. Trzy razy (bez powodzenia) prowadził polskie drużyny klubowe do walki w finale Pucharu Europy: Śląsk Wrocław (1978) i dwukrotnie Wybrzeże Gdańsk (1985 i 1986). Sześciokrotny mistrz Polski (dwukrotnie ze Śląskiem Wrocław (1977 i 1978), oraz czterokrotnie z Wybrzeżem Gdańsk w latach 1984–1987). Dwukrotny król strzelców ekstraklasy w sezonach: 1980/1981 (327 bramek) i 1981/1982 (307). Po zakończeniu kariery zawodniczej– szkoleniowiec, m.in. w Bad Schwartau (jako drugi trener w latach 1995–1996) i w Wybrzeżu Gdańsk (mistrzostwo Polski, 2000 i 2001). Był asystentem trenera reprezentacji Polski seniorów Bogdana Wenty. Mąż reprezentantki Polski w piłce ręcznej Małgorzaty Trafalskiej-Waszkiewicz.
