EISELIN OTTO, profesor Technische Hochschule Danzig
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''OTTO EISELIN''' (19 XII 1856 Karlsruhe – 20 IV 1962 Heidelberg). Maturę zdał w roku 1916 w gimnazjum humanistycznym w Karlsruhe, studiował na wydziale budownictwa miejscowej Technische Hochschule. Od roku 1920 dyplomowany inżynier ze specjalnością budowa konstrukcji stalowych i mostowych, w latach 1921–1923 asystent w TH w Monachium, gdzie od 1923 doktor. Do 1925 roku pracował w koncernie Kruppa w Nadrenii, w latach 1925–1930 w zakładzie budowy lokomotyw i mostów w Brodzie na Savi (Jugosławia), 1930 zatrudniony w nowo utworzonym zakładzie budowy konstrukcji stalowych w zakładach Schichaua w Elblągu, 1933 powołany na stanowisko profesora na wydziale budownictwa w | + | '''OTTO EISELIN''' (19 XII 1856 Karlsruhe – 20 IV 1962 Heidelberg). Maturę zdał w roku 1916 w gimnazjum humanistycznym w Karlsruhe, studiował na wydziale budownictwa miejscowej Technische Hochschule. Od roku 1920 dyplomowany inżynier ze specjalnością budowa konstrukcji stalowych i mostowych, w latach 1921–1923 asystent w TH w Monachium, gdzie od 1923 doktor. Do 1925 roku pracował w koncernie Kruppa w Nadrenii, w latach 1925–1930 w zakładzie budowy lokomotyw i mostów w Brodzie na Savi (Jugosławia), 1930 zatrudniony w nowo utworzonym zakładzie budowy konstrukcji stalowych w zakładach Schichaua w Elblągu, 1933 powołany na stanowisko profesora na wydziale budownictwa w [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]]. Zajmował się projektowaniem konstrukcji mostowych (m.in. w roku 1939 mostu na Łabie w Berlinie (Elbehochbrücke)). W 1945 roku wyjechał do Niemiec, od 1945 inżynier w Schweitzingen, następnie profesor TH w Karlsruhe, od 1958 na emeryturze. W Gdańsku mieszkał we Wrzeszczu przy Am Heitzkeberg 10 (ul. Kręta). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 14:47, 11 cze 2014
OTTO EISELIN (19 XII 1856 Karlsruhe – 20 IV 1962 Heidelberg). Maturę zdał w roku 1916 w gimnazjum humanistycznym w Karlsruhe, studiował na wydziale budownictwa miejscowej Technische Hochschule. Od roku 1920 dyplomowany inżynier ze specjalnością budowa konstrukcji stalowych i mostowych, w latach 1921–1923 asystent w TH w Monachium, gdzie od 1923 doktor. Do 1925 roku pracował w koncernie Kruppa w Nadrenii, w latach 1925–1930 w zakładzie budowy lokomotyw i mostów w Brodzie na Savi (Jugosławia), 1930 zatrudniony w nowo utworzonym zakładzie budowy konstrukcji stalowych w zakładach Schichaua w Elblągu, 1933 powołany na stanowisko profesora na wydziale budownictwa w Technische Hochschule Danzig. Zajmował się projektowaniem konstrukcji mostowych (m.in. w roku 1939 mostu na Łabie w Berlinie (Elbehochbrücke)). W 1945 roku wyjechał do Niemiec, od 1945 inżynier w Schweitzingen, następnie profesor TH w Karlsruhe, od 1958 na emeryturze. W Gdańsku mieszkał we Wrzeszczu przy Am Heitzkeberg 10 (ul. Kręta).
