GREMBOSZEWSKI MARTIN, kornecista, śpiewak, kompozytor
(Utworzył nową stronę „{{paper}} GREMBOSZEWSKI (Grembosewsky, Gramboczewsky) MARTIN (przed 1600 – pochowany 14 V 1658 Gdańsk), kornecista, śpiewak, kompozytor; prawdopodobnie także po...”) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | GREMBOSZEWSKI (Grembosewsky, Gramboczewsky | + | '''MARTIN GREMBOSZEWSKI''' (Grembosewsky, Gramboczewsky; przed 1600 – pochowany 14 V 1658 Gdańsk), kornecista, śpiewak, kompozytor; prawdopodobnie także poeta, autor anonim. ''Tragedii o bogaczu i Łazarzu'', wyd. w Gd. w 1643 (przypisywanej również q Janowi Gulińskiemu, prof. jęz. pol. w q Gimnazjum Akademickim). Początkowo muzyk w kapeli królewskiej w Warszawie; w Gd. co najmniej od 1617. Kontakty z dworem królewskim mógł utrzymywać i później, skoro po 1649 otrzymał od króla pol. Jana Kazimierza starostwo w Urzędowie. Około 1628 instrumentalista i śpiewak w kapeli q kośc. św. Jana, nast. muzyk w Kapeli Rady Miejskiej, będącej zarazem kapelą q kośc. NMP. W 1655–56 pełnił funkcję jednego z trzech Vice Directori Musici Chori. Zachowały się jego 3 kompozycje, 2 – powstałe prawdopodobnie w 1629 – są unikatowymi w muzyce staropolskiej wczesnymi przykładami solowego i kameralnego koncertu instrumentalnego. {{author: DS}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 20:58, 19 lut 2013
MARTIN GREMBOSZEWSKI (Grembosewsky, Gramboczewsky; przed 1600 – pochowany 14 V 1658 Gdańsk), kornecista, śpiewak, kompozytor; prawdopodobnie także poeta, autor anonim. Tragedii o bogaczu i Łazarzu, wyd. w Gd. w 1643 (przypisywanej również q Janowi Gulińskiemu, prof. jęz. pol. w q Gimnazjum Akademickim). Początkowo muzyk w kapeli królewskiej w Warszawie; w Gd. co najmniej od 1617. Kontakty z dworem królewskim mógł utrzymywać i później, skoro po 1649 otrzymał od króla pol. Jana Kazimierza starostwo w Urzędowie. Około 1628 instrumentalista i śpiewak w kapeli q kośc. św. Jana, nast. muzyk w Kapeli Rady Miejskiej, będącej zarazem kapelą q kośc. NMP. W 1655–56 pełnił funkcję jednego z trzech Vice Directori Musici Chori. Zachowały się jego 3 kompozycje, 2 – powstałe prawdopodobnie w 1629 – są unikatowymi w muzyce staropolskiej wczesnymi przykładami solowego i kameralnego koncertu instrumentalnego.