SUCHTEN KURT, burmistrz Gdańska
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''KURT SUCHTEN''' (ok. 1480 Gdańsk – 20 VI 1538 Gdańsk), burmistrz. Syn burmistrza q Heinricha Suchtena, brat | + | '''KURT SUCHTEN''' (ok. 1480 Gdańsk – 20 VI 1538 Gdańsk), burmistrz. Syn burmistrza q Heinricha Suchtena, brat q Christopha Suchtena. W 1516–24 ławnik, 1520 sędzia; wszedł do grona rajców z nadania zrewoltowanego pospólstwa 26 I 1525 jako jeden z kilku mniej skompromitowanych członków obalonej patrycjuszowskiej rady. Wbrew opiniom kronikarzy nie odgrywał aktywnej roli ani nie zaliczał się do kierownictwa rewolty pospólstwa z 1524–1525. Z racji ugodowego stanowiska oraz jako zwolennik postulowanych przez pospólstwo zmian w organizacji kościoła na terenie Gd, wyznaczony 1524 przez patrycjuszowską radę do pertraktacji z przywódcami powstania, w sprawie wprowadzenia tzw. Artykułów (''Artickelsbrief''; q Johann Wentland). Był jednym z pierwszych zwolenników reformacji w Gd. Godność burmistrza pełnił 1525–1526. Po interwencji króla pol. Zygmunta Starego, nie został wprawdzie aresztowany, ale nie znalazł też uznania w oczach monarchy i 1526 został usunięty ze stanowiska. {{author: BM}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 09:33, 16 lip 2013
KURT SUCHTEN (ok. 1480 Gdańsk – 20 VI 1538 Gdańsk), burmistrz. Syn burmistrza q Heinricha Suchtena, brat q Christopha Suchtena. W 1516–24 ławnik, 1520 sędzia; wszedł do grona rajców z nadania zrewoltowanego pospólstwa 26 I 1525 jako jeden z kilku mniej skompromitowanych członków obalonej patrycjuszowskiej rady. Wbrew opiniom kronikarzy nie odgrywał aktywnej roli ani nie zaliczał się do kierownictwa rewolty pospólstwa z 1524–1525. Z racji ugodowego stanowiska oraz jako zwolennik postulowanych przez pospólstwo zmian w organizacji kościoła na terenie Gd, wyznaczony 1524 przez patrycjuszowską radę do pertraktacji z przywódcami powstania, w sprawie wprowadzenia tzw. Artykułów (Artickelsbrief; q Johann Wentland). Był jednym z pierwszych zwolenników reformacji w Gd. Godność burmistrza pełnił 1525–1526. Po interwencji króla pol. Zygmunta Starego, nie został wprawdzie aresztowany, ale nie znalazł też uznania w oczach monarchy i 1526 został usunięty ze stanowiska.
