DOERFFER JERZY WOJCIECH, rektor Politechniki Gdańskiej
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Jerzy Doerffer .JPG|thumb|Jerzy Doerffer]] | [[File:Jerzy Doerffer .JPG|thumb|Jerzy Doerffer]] | ||
| − | '''JERZY WOJCIECH DOERFFER''' (21 IV 1918 Wielka Łęka, powiat Gostyń – 9 VIII 2006 Sopot), konstruktor statków. W latach 1936–1939 studiował w q THD i na uniwersytecie w Glasgow (w roku 1942 dyplom). W latach 1942–1945 pracował w Stoczni Vickers-Amstrongs Ltd. w Barrow in Furmess. Od grudnia 1945 roku w Polsce, od stycznia 1946 kierował Wydziałem Budowy Okrętów Stoczni nr 1 (q Stocznia Gdańska). W ówczesnym klimacie politycznym podważano jego brytyjski dyplom, w 1950 roku zdał na q PG egzamin dyplomowy. Budowniczy q „Sołdka”, pierwszego polskiego pełnomorskiego statku zwodowanego po II wojnie światowej, twórca tzw. połówkowej metody budowy statków. Skonstruował kapsułę ratowniczą i urządzenia poprawiające sterowność statków. Od kwietnia 1951 roku główny inżynier (inżynier techniczny) Stoczni Gdańskiej. W latach 1947–1949 nauczał w q Conradinum, od roku 1948 prowadził zajęcia na Wydziale Budowy Okrętów PG. W 1952 roku utworzył tam Katedrę i Zakład Technologii Okrętowej, które prowadził do roku 1988. W okresie 1957–1958 odbył staże naukowe w stoczniach brytyjskiej i francuskiej. Od roku 1960 doktor, od 1964 profesor; w latach 1953–1964 dziekan Wydziału Budowy Okrętów PG, 1964–1967 prorektor, 1981–1984 rektor PG. Doktor honoris causa Leningradzkiego Instytutu Budowy Okrętów, uniwersytetu w Glasgow, Rostoku, Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni (2002), Politechniki w Szczecinie i 1 X 1988 PG. Autor nowatorskich prac: ''Technologia wyposażenia okrętowego'' (1975) i ''Oil Spill Response in the Marine Environmen''t (1992). W 1998 roku, z okazji 80. rocznicy urodzin, PG wybiła dedykowany mu medal (projekt Gertrudy | + | '''JERZY WOJCIECH DOERFFER''' (21 IV 1918 Wielka Łęka, powiat Gostyń – 9 VIII 2006 Sopot), konstruktor statków. W latach 1936–1939 studiował w q THD i na uniwersytecie w Glasgow (w roku 1942 dyplom). W latach 1942–1945 pracował w Stoczni Vickers-Amstrongs Ltd. w Barrow in Furmess. Od grudnia 1945 roku w Polsce, od stycznia 1946 kierował Wydziałem Budowy Okrętów Stoczni nr 1 (q Stocznia Gdańska). W ówczesnym klimacie politycznym podważano jego brytyjski dyplom, w 1950 roku zdał na q PG egzamin dyplomowy. Budowniczy q „Sołdka”, pierwszego polskiego pełnomorskiego statku zwodowanego po II wojnie światowej, twórca tzw. połówkowej metody budowy statków. Skonstruował kapsułę ratowniczą i urządzenia poprawiające sterowność statków. Od kwietnia 1951 roku główny inżynier (inżynier techniczny) Stoczni Gdańskiej. W latach 1947–1949 nauczał w q Conradinum, od roku 1948 prowadził zajęcia na Wydziale Budowy Okrętów PG. W 1952 roku utworzył tam Katedrę i Zakład Technologii Okrętowej, które prowadził do roku 1988. W okresie 1957–1958 odbył staże naukowe w stoczniach brytyjskiej i francuskiej. Od roku 1960 doktor, od 1964 profesor; w latach 1953–1964 dziekan Wydziału Budowy Okrętów PG, 1964–1967 prorektor, 1981–1984 rektor PG. Doktor honoris causa Leningradzkiego Instytutu Budowy Okrętów, uniwersytetu w Glasgow, Rostoku, Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni (2002), Politechniki w Szczecinie i 1 X 1988 PG. Autor nowatorskich prac: ''Technologia wyposażenia okrętowego'' (1975) i ''Oil Spill Response in the Marine Environmen''t (1992). W 1998 roku, z okazji 80. rocznicy urodzin, PG wybiła dedykowany mu medal (projekt Gertrudy Kuziemskiej-Wilczopolskiej). W 2005 roku odznaczony q Medalem św. Wojciecha. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 10:07, 24 sty 2014
JERZY WOJCIECH DOERFFER (21 IV 1918 Wielka Łęka, powiat Gostyń – 9 VIII 2006 Sopot), konstruktor statków. W latach 1936–1939 studiował w q THD i na uniwersytecie w Glasgow (w roku 1942 dyplom). W latach 1942–1945 pracował w Stoczni Vickers-Amstrongs Ltd. w Barrow in Furmess. Od grudnia 1945 roku w Polsce, od stycznia 1946 kierował Wydziałem Budowy Okrętów Stoczni nr 1 (q Stocznia Gdańska). W ówczesnym klimacie politycznym podważano jego brytyjski dyplom, w 1950 roku zdał na q PG egzamin dyplomowy. Budowniczy q „Sołdka”, pierwszego polskiego pełnomorskiego statku zwodowanego po II wojnie światowej, twórca tzw. połówkowej metody budowy statków. Skonstruował kapsułę ratowniczą i urządzenia poprawiające sterowność statków. Od kwietnia 1951 roku główny inżynier (inżynier techniczny) Stoczni Gdańskiej. W latach 1947–1949 nauczał w q Conradinum, od roku 1948 prowadził zajęcia na Wydziale Budowy Okrętów PG. W 1952 roku utworzył tam Katedrę i Zakład Technologii Okrętowej, które prowadził do roku 1988. W okresie 1957–1958 odbył staże naukowe w stoczniach brytyjskiej i francuskiej. Od roku 1960 doktor, od 1964 profesor; w latach 1953–1964 dziekan Wydziału Budowy Okrętów PG, 1964–1967 prorektor, 1981–1984 rektor PG. Doktor honoris causa Leningradzkiego Instytutu Budowy Okrętów, uniwersytetu w Glasgow, Rostoku, Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni (2002), Politechniki w Szczecinie i 1 X 1988 PG. Autor nowatorskich prac: Technologia wyposażenia okrętowego (1975) i Oil Spill Response in the Marine Environment (1992). W 1998 roku, z okazji 80. rocznicy urodzin, PG wybiła dedykowany mu medal (projekt Gertrudy Kuziemskiej-Wilczopolskiej). W 2005 roku odznaczony q Medalem św. Wojciecha.
