DĘBICKI MIECZYSŁAW, prorektor Politechniki Gdańskiej
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''MIECZYSŁAW DĘBICKI''' (1 I 1905 Warszawa – 21 VI 1977 Gdańsk), inżynier, profesor. W 1922 przeniósł się z | + | '''MIECZYSŁAW DĘBICKI''' (1 I 1905 Warszawa – 21 VI 1977 Gdańsk), inżynier, profesor. W roku 1922 przeniósł się z gimnazjum w Warszawie na Wydział Mechaniczny Państwowej Szkoły Morskiej w Tczewie. Po maturze w 1924 roku praktykował jako pomocnik mechanika na statkach Duńskiego Towarzystwa Okrętowego „Det Ostasiatyske Co”. Od 1925 roku studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej. W roku 1928 pływał jako pomocnik mechanika na statku Francuskiego Towarzystwa Okrętowego „Chargeurs Reunis”. W latach 1929–1932 studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej. Do 1934 urzędnik techniczny w Związku Właścicieli Przedsiębiorstw Samochodowych w Warszawie, zastępca kierownika warsztatów samochodowych w firmie Auto-Service, w Biurze Technicznym fabryki silników lotniczych Polskich Zakładów Škody. W latach 1934–1939 w Biurze Studiów Państwowych Zakładów Inżynierii, pod jego kierunkiem zaprojektowano m.in. samochód osobowy PZInż LS. Od 1936 roku wykładał przedmiot „budowa samochodu” w Państwowej Szkole Technicznej Lotniczo-Samochodowej w Warszawie. Podczas II wojny światowej działał w AK (Brygada Dywersyjna Broda-53). W marcu 1945 roku wszedł w skład Morskiej Grupy Operacyjnej w Bydgoszczy, zorganizował w Gdańsku Oddział Państwowego Przedsiębiorstwa Transportowego, nastęnie był w grupie tworzącej q PG. Powołany 1 VI 1945 na kierownika Katedry Budowy Pojazdów Mechanicznych Wydziału Mechanicznego PG. Jesienią 1946 roku Zjednoczenie Przemysłu Motoryzacyjnego i Centralny Zarząd Motoryzacji zleciły mu konstrukcję i przygotowanie projektu samochodu ciężarowego o ładowności 3,5 tony. We współpracy z inż. Jerzym Wernerem i inż. Zygmuntem Okołowem powstał wzorowany na przedwojennej konstrukcji PZInż 713 samochód, który w roku 1950 pod nazwą Star-20 wszedł do masowej produkcji. Od 1949 roku na stanowisku profesora tytularnego, od roku 1962 profesora zwyczajnego. Dziekan w latach 1951–1954 Wydziału Mechanicznego, 1956–1959 prorektor do spraw nauki PG. Od roku 1951 członek Komitetu Budowy Maszyn PAN. Pochowany na q cmentarzu Srebrzysko. {{author:red.}}[[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 10:50, 5 cze 2013
MIECZYSŁAW DĘBICKI (1 I 1905 Warszawa – 21 VI 1977 Gdańsk), inżynier, profesor. W roku 1922 przeniósł się z gimnazjum w Warszawie na Wydział Mechaniczny Państwowej Szkoły Morskiej w Tczewie. Po maturze w 1924 roku praktykował jako pomocnik mechanika na statkach Duńskiego Towarzystwa Okrętowego „Det Ostasiatyske Co”. Od 1925 roku studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej. W roku 1928 pływał jako pomocnik mechanika na statku Francuskiego Towarzystwa Okrętowego „Chargeurs Reunis”. W latach 1929–1932 studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej. Do 1934 urzędnik techniczny w Związku Właścicieli Przedsiębiorstw Samochodowych w Warszawie, zastępca kierownika warsztatów samochodowych w firmie Auto-Service, w Biurze Technicznym fabryki silników lotniczych Polskich Zakładów Škody. W latach 1934–1939 w Biurze Studiów Państwowych Zakładów Inżynierii, pod jego kierunkiem zaprojektowano m.in. samochód osobowy PZInż LS. Od 1936 roku wykładał przedmiot „budowa samochodu” w Państwowej Szkole Technicznej Lotniczo-Samochodowej w Warszawie. Podczas II wojny światowej działał w AK (Brygada Dywersyjna Broda-53). W marcu 1945 roku wszedł w skład Morskiej Grupy Operacyjnej w Bydgoszczy, zorganizował w Gdańsku Oddział Państwowego Przedsiębiorstwa Transportowego, nastęnie był w grupie tworzącej q PG. Powołany 1 VI 1945 na kierownika Katedry Budowy Pojazdów Mechanicznych Wydziału Mechanicznego PG. Jesienią 1946 roku Zjednoczenie Przemysłu Motoryzacyjnego i Centralny Zarząd Motoryzacji zleciły mu konstrukcję i przygotowanie projektu samochodu ciężarowego o ładowności 3,5 tony. We współpracy z inż. Jerzym Wernerem i inż. Zygmuntem Okołowem powstał wzorowany na przedwojennej konstrukcji PZInż 713 samochód, który w roku 1950 pod nazwą Star-20 wszedł do masowej produkcji. Od 1949 roku na stanowisku profesora tytularnego, od roku 1962 profesora zwyczajnego. Dziekan w latach 1951–1954 Wydziału Mechanicznego, 1956–1959 prorektor do spraw nauki PG. Od roku 1951 członek Komitetu Budowy Maszyn PAN. Pochowany na q cmentarzu Srebrzysko.
