CENTRUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ ŁAŹNIA
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
(sprostowanie nadesłane przez dyr. J. Charzyńską (e-mail 17.07.2013)) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | [[File:Gilbert_Proesch_i_George_Passmore_na_wernisażu_wystawy_Jack_Freak_Pictures_w_CSW____Łaźnia_____2011.JPG|thumb|Gilbert Proesch i George Passmore na wernisażu wystawy ''Jack Freak Pictures'' w CSW Łaźnia 2011]]'''CENTRUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ „ŁAŹNIA”''', ul. Jaskółcza 1, Dolne Miasto. Samorządowa placówka kultury, w budynku dawnej łaźni miejskiej (q łaźnie publiczne), otwartej w roku 1908, nieczynnej od lat 80. XX wieku. Pierwsza publiczna instytucja sztuki współczesnej stworzona po 1989 przez niezależne środowisko artystyczne. Formalnie powstała w 1998, sięga początkami lat 80. XX wieku, do alternatywnych, interdyscyplinarnych działań artystów zaliczonych następnie do tzw. nowej szkoły gdańskiej, skupionych wokół plenerowej pracowni rzeźby q Grzegorza Klamana na q Spichlerzach. W roku 1985 powołano tam Galerię Wyspa, prowadzoną przez G. Klamana i Roberta Rumasa (którego w 1991 zastąpiła Agnieszka Wołodźko). W roku 1990 Galeria otrzymała stałe miejsce w akademiku q ASP przy ul. Chlebnickiej, następnie budynek opuszczonej łaźni. Według ogłoszonego w roku 1992 projektu Otwarte Atelier miała być nie tylko miejscem artystycznej pracy, prezentacji, międzynarodowych kontaktów, ale też sposobem na kulturową przemianę zaniedbanej dzielnicy. Do 1994 Fundacja Otwarte Atelier korzystała z obiektu na podstawie umowy użyczenia zawartej z władzami miasta; odbywały się pierwsze akcje, pokazy sztuki najnowszej, eksperymentalnej, krytycznej, m.in. ''Otwarte Atelier'', ''Sztuka-Miasto-Maszyna'' (1993), ''Międzynarodowe Warsztaty Multimedialne Projekt Wyspa'' (1994), ''Endlos/ Endels'' (1995). W roku 1994 G. Klaman stworzył Fundację Wyspa Progress; w 1995 z nową kuratorką Galerii Wyspa, Anetą Szyłak, zgłosili koncepcję stworzenia w obiekcie placówki wystawienniczej dotowanej przez miasto. Ważnym argumentem w negocjacjach była wystawa ''Kolekcja sztuki współczesnej na 1000-lecie Gdańska'' (1997). W czerwcu 1998 powołano budżetową instytucję pod obecną nazwą CSW Łaźnia. <br /><br /> Program wystawienniczy obejmuje sztukę najnowszą polską i obcą, komentującą rzeczywistość, prezentującą działania w przestrzeni publicznej, projekty społeczne. CSW prowadzi cykliczny projekt Galeria Zewnętrzna Miasta Gdańska, programy edukacji i warsztatów, zwłaszcza dla mieszkańców dzielnicy, debaty, spotkania, dyskusje dotyczące najnowszej sztuki i estetyki, promuje młodą sztukę, eksperymentalną muzykę i kinematografię. Dyrektorzy: Aneta Szyłak (1998–2001), Jadwiga Charzyńska (od | + | [[File:Gilbert_Proesch_i_George_Passmore_na_wernisażu_wystawy_Jack_Freak_Pictures_w_CSW____Łaźnia_____2011.JPG|thumb|Gilbert Proesch i George Passmore na wernisażu wystawy ''Jack Freak Pictures'' w CSW Łaźnia 2011]]'''CENTRUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ „ŁAŹNIA”''', ul. Jaskółcza 1, Dolne Miasto. Samorządowa placówka kultury, w budynku dawnej łaźni miejskiej (q łaźnie publiczne), otwartej w roku 1908, nieczynnej od lat 80. XX wieku. Pierwsza publiczna instytucja sztuki współczesnej stworzona po 1989 przez niezależne środowisko artystyczne. Formalnie powstała w 1998, sięga początkami lat 80. XX wieku, do alternatywnych, interdyscyplinarnych działań artystów zaliczonych następnie do tzw. nowej szkoły gdańskiej, skupionych wokół plenerowej pracowni rzeźby q Grzegorza Klamana na q Spichlerzach. W roku 1985 powołano tam Galerię Wyspa, prowadzoną przez G. Klamana i Roberta Rumasa (którego w 1991 zastąpiła Agnieszka Wołodźko). W roku 1990 Galeria otrzymała stałe miejsce w akademiku q ASP przy ul. Chlebnickiej, następnie budynek opuszczonej łaźni. Według ogłoszonego w roku 1992 projektu Otwarte Atelier miała być nie tylko miejscem artystycznej pracy, prezentacji, międzynarodowych kontaktów, ale też sposobem na kulturową przemianę zaniedbanej dzielnicy. Do 1994 Fundacja Otwarte Atelier korzystała z obiektu na podstawie umowy użyczenia zawartej z władzami miasta; odbywały się pierwsze akcje, pokazy sztuki najnowszej, eksperymentalnej, krytycznej, m.in. ''Otwarte Atelier'', ''Sztuka-Miasto-Maszyna'' (1993), ''Międzynarodowe Warsztaty Multimedialne Projekt Wyspa'' (1994), ''Endlos/ Endels'' (1995). W roku 1994 G. Klaman stworzył Fundację Wyspa Progress; w 1995 z nową kuratorką Galerii Wyspa, Anetą Szyłak, zgłosili koncepcję stworzenia w obiekcie placówki wystawienniczej dotowanej przez miasto. Ważnym argumentem w negocjacjach była wystawa ''Kolekcja sztuki współczesnej na 1000-lecie Gdańska'' (1997). W czerwcu 1998 powołano budżetową instytucję pod obecną nazwą CSW Łaźnia. <br /><br /> Program wystawienniczy obejmuje sztukę najnowszą polską i obcą, komentującą rzeczywistość, prezentującą działania w przestrzeni publicznej, projekty społeczne. CSW prowadzi cykliczny projekt Galeria Zewnętrzna Miasta Gdańska, programy edukacji i warsztatów, zwłaszcza dla mieszkańców dzielnicy, debaty, spotkania, dyskusje dotyczące najnowszej sztuki i estetyki, promuje młodą sztukę, eksperymentalną muzykę i kinematografię. Dyrektorzy: Aneta Szyłak (1998–2001), Małgorzata Lisiewicz (2001–2003), Jadwiga Charzyńska (od 2004; p.o. dyrektora 2003–2004). {{author: EKA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 16:30, 6 sie 2013
CENTRUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ „ŁAŹNIA”, ul. Jaskółcza 1, Dolne Miasto. Samorządowa placówka kultury, w budynku dawnej łaźni miejskiej (q łaźnie publiczne), otwartej w roku 1908, nieczynnej od lat 80. XX wieku. Pierwsza publiczna instytucja sztuki współczesnej stworzona po 1989 przez niezależne środowisko artystyczne. Formalnie powstała w 1998, sięga początkami lat 80. XX wieku, do alternatywnych, interdyscyplinarnych działań artystów zaliczonych następnie do tzw. nowej szkoły gdańskiej, skupionych wokół plenerowej pracowni rzeźby q Grzegorza Klamana na q Spichlerzach. W roku 1985 powołano tam Galerię Wyspa, prowadzoną przez G. Klamana i Roberta Rumasa (którego w 1991 zastąpiła Agnieszka Wołodźko). W roku 1990 Galeria otrzymała stałe miejsce w akademiku q ASP przy ul. Chlebnickiej, następnie budynek opuszczonej łaźni. Według ogłoszonego w roku 1992 projektu Otwarte Atelier miała być nie tylko miejscem artystycznej pracy, prezentacji, międzynarodowych kontaktów, ale też sposobem na kulturową przemianę zaniedbanej dzielnicy. Do 1994 Fundacja Otwarte Atelier korzystała z obiektu na podstawie umowy użyczenia zawartej z władzami miasta; odbywały się pierwsze akcje, pokazy sztuki najnowszej, eksperymentalnej, krytycznej, m.in. Otwarte Atelier, Sztuka-Miasto-Maszyna (1993), Międzynarodowe Warsztaty Multimedialne Projekt Wyspa (1994), Endlos/ Endels (1995). W roku 1994 G. Klaman stworzył Fundację Wyspa Progress; w 1995 z nową kuratorką Galerii Wyspa, Anetą Szyłak, zgłosili koncepcję stworzenia w obiekcie placówki wystawienniczej dotowanej przez miasto. Ważnym argumentem w negocjacjach była wystawa Kolekcja sztuki współczesnej na 1000-lecie Gdańska (1997). W czerwcu 1998 powołano budżetową instytucję pod obecną nazwą CSW Łaźnia.Program wystawienniczy obejmuje sztukę najnowszą polską i obcą, komentującą rzeczywistość, prezentującą działania w przestrzeni publicznej, projekty społeczne. CSW prowadzi cykliczny projekt Galeria Zewnętrzna Miasta Gdańska, programy edukacji i warsztatów, zwłaszcza dla mieszkańców dzielnicy, debaty, spotkania, dyskusje dotyczące najnowszej sztuki i estetyki, promuje młodą sztukę, eksperymentalną muzykę i kinematografię. Dyrektorzy: Aneta Szyłak (1998–2001), Małgorzata Lisiewicz (2001–2003), Jadwiga Charzyńska (od 2004; p.o. dyrektora 2003–2004).