WISZNIEWSKI FRIEDRICH BENJAMIN, budowniczy fortepianów
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[Category: | + | '''FRIEDRICH BENJAMIN WISZNIEWSKI jr''' (Wiśniewski; około 1800 Gąbin – 25 I 1854 Gdańsk), budowniczy fortepianów. Brat q Jacoba Bernharda Wiszniewskiego i zapewne Friedricha Wilhelma Wiszniewskiego, budowniczego instrumentów, notowanego w Gdańsku w roku 1849. Od około 1830 roku prowadził w Gdańsku wytwórnię fortepianów przy Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha 106), od 1833 z tytułem fortepianmistrza patentowanego, od 1842 nadwornego. W 1833 z bratem Bernhardem opatentował udoskonaloną angielską mechanikę fortepianową. Prezentował swoje instrumenty m.in. na wystawach w Berlinie (1842), Paryżu (1855; nagrodzony medalem II klasy), w Gdańsku (1858). W 1839 roku wybrany na zastępcę radnego miejskiego (z prawem zastępstwa w wypadku śmierci lub rezygnacji radnego). Po jego śmierci firmę prowadziła wdowa. Instrumenty Wiszniewskiego zachowały się m.in. w zbiorach Muzeum Instrumentów w Poznaniu i Ringve Museum w Trondheim (Norwegia). Jego synem i uczniem był Friedrich Philibert (23 XI 1836 Gdańsk – około 1890), który od około 1861 roku prowadził pracownię i skład fortepianów w Elblągu i jednocześnie w Gdańsku, od roku 1868 także firmę przejętą po ojcu. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 15:11, 25 cze 2013
FRIEDRICH BENJAMIN WISZNIEWSKI jr (Wiśniewski; około 1800 Gąbin – 25 I 1854 Gdańsk), budowniczy fortepianów. Brat q Jacoba Bernharda Wiszniewskiego i zapewne Friedricha Wilhelma Wiszniewskiego, budowniczego instrumentów, notowanego w Gdańsku w roku 1849. Od około 1830 roku prowadził w Gdańsku wytwórnię fortepianów przy Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha 106), od 1833 z tytułem fortepianmistrza patentowanego, od 1842 nadwornego. W 1833 z bratem Bernhardem opatentował udoskonaloną angielską mechanikę fortepianową. Prezentował swoje instrumenty m.in. na wystawach w Berlinie (1842), Paryżu (1855; nagrodzony medalem II klasy), w Gdańsku (1858). W 1839 roku wybrany na zastępcę radnego miejskiego (z prawem zastępstwa w wypadku śmierci lub rezygnacji radnego). Po jego śmierci firmę prowadziła wdowa. Instrumenty Wiszniewskiego zachowały się m.in. w zbiorach Muzeum Instrumentów w Poznaniu i Ringve Museum w Trondheim (Norwegia). Jego synem i uczniem był Friedrich Philibert (23 XI 1836 Gdańsk – około 1890), który od około 1861 roku prowadził pracownię i skład fortepianów w Elblągu i jednocześnie w Gdańsku, od roku 1868 także firmę przejętą po ojcu.
