GENÉE RUDOLF HEINRICH, pisarz
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''RUDOLF HEINRICH GENÉE''', pseudonim: P.P. Hamlet (12 XII 1824 Berlin – 19 I 1914 Berlin), pisarz. Syn q Friedricha Johanna Genée’go. W 1846–1861 w Gdańsku, od 1859 redaktor q „Danziger Zeitung”. Wystawiano jego sztuki, np. ''Ziska vom Kelch, oder die Taboriten'' (1849), i wydawano książki o tematyce gdańskiej, np. o obrazie Memlinga q ''Sąd ostateczny'' (1859; por. też q Paul Beneke). W 1861–1864 wydawca „Coburger Zeitung”. W 1865–1878 mieszkał w Dreźnie, następnie w Berlinie. W 1874 otrzymał doktorat honorowy uniwersytetu w Jenie. Pisał sztuki teatralne, powieści, poezje, rozprawy i artykuły m.in. o teatrze niemieckim i elżbietańskim oraz twórczości Williama Shakespeare’a. W 1913 roku ukazało się ostatnie jego dzieło ''Pro memoria''. {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''RUDOLF HEINRICH GENÉE''', pseudonim: P.P. Hamlet (12 XII 1824 Berlin – 19 I 1914 Berlin), pisarz. Syn q Friedricha Johanna Genée’go. W latach 1846–1861 w Gdańsku, od roku 1859 redaktor q „Danziger Zeitung”. Wystawiano jego sztuki, np. ''Ziska vom Kelch, oder die Taboriten'' (1849), i wydawano książki o tematyce gdańskiej, np. o obrazie Memlinga q ''Sąd ostateczny'' (1859; por. też q Paul Beneke). W okresie 1861–1864 wydawca „Coburger Zeitung”. W latach 1865–1878 mieszkał w Dreźnie, następnie w Berlinie. W 1874 roku otrzymał doktorat honorowy uniwersytetu w Jenie. Pisał sztuki teatralne, powieści, poezje, rozprawy i artykuły m.in. o teatrze niemieckim i elżbietańskim oraz twórczości Williama Shakespeare’a. W 1913 roku ukazało się ostatnie jego dzieło: ''Pro memoria''. {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 11:05, 4 kwi 2013
RUDOLF HEINRICH GENÉE, pseudonim: P.P. Hamlet (12 XII 1824 Berlin – 19 I 1914 Berlin), pisarz. Syn q Friedricha Johanna Genée’go. W latach 1846–1861 w Gdańsku, od roku 1859 redaktor q „Danziger Zeitung”. Wystawiano jego sztuki, np. Ziska vom Kelch, oder die Taboriten (1849), i wydawano książki o tematyce gdańskiej, np. o obrazie Memlinga q Sąd ostateczny (1859; por. też q Paul Beneke). W okresie 1861–1864 wydawca „Coburger Zeitung”. W latach 1865–1878 mieszkał w Dreźnie, następnie w Berlinie. W 1874 roku otrzymał doktorat honorowy uniwersytetu w Jenie. Pisał sztuki teatralne, powieści, poezje, rozprawy i artykuły m.in. o teatrze niemieckim i elżbietańskim oraz twórczości Williama Shakespeare’a. W 1913 roku ukazało się ostatnie jego dzieło: Pro memoria.
