KRÜGER EPHRAIM, lekarz, dyrektor Towarzystwa Przyrodniczego
| Linia 4: | Linia 4: | ||
W lipcu 1743 zapisany został do drugie (czyli czwartej) klasy gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Po studiach bakałarz medycyny. Od 1755 lekarz prywatny w Gdańsku, w 1757 opublikował w Lipsku dedykowaną Carlowi Bentzemanowi (bratu burmistrza [[BENTZMANN JOHANN, burmistrz Gdańska | Johanna Bentzmanna]]) i Adrianwi Teophilowi (Gottliebowi) Engelcke, kolegom z gdańskiego gimnazjum i ze studiów, rozprawke ''De usu peregrinationis medico''. W 1758, na podstawie rozprawy ''De nervo phrenico'', uzyskał w Lipsku stopień doktora medycyny. 23 XII 1766 wystarał się o potwierdzeni obywatelstwa miejskiego, w latach 1770–1780 [[FIZYCY MIEJSCY | fizyk (lekarz) miejski]], w 1781–1788 protofizyk.<br/><br/> | W lipcu 1743 zapisany został do drugie (czyli czwartej) klasy gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Po studiach bakałarz medycyny. Od 1755 lekarz prywatny w Gdańsku, w 1757 opublikował w Lipsku dedykowaną Carlowi Bentzemanowi (bratu burmistrza [[BENTZMANN JOHANN, burmistrz Gdańska | Johanna Bentzmanna]]) i Adrianwi Teophilowi (Gottliebowi) Engelcke, kolegom z gdańskiego gimnazjum i ze studiów, rozprawke ''De usu peregrinationis medico''. W 1758, na podstawie rozprawy ''De nervo phrenico'', uzyskał w Lipsku stopień doktora medycyny. 23 XII 1766 wystarał się o potwierdzeni obywatelstwa miejskiego, w latach 1770–1780 [[FIZYCY MIEJSCY | fizyk (lekarz) miejski]], w 1781–1788 protofizyk.<br/><br/> | ||
Członek gdańskiego [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. Prowadził badania m.in. nad zachowaniem się ciał w wodzie słodkiej i słonej, 6 VI 1761 był głównym organizatorem obserwacji i związanych z tym badań przy przejściu planety Wenus przed tarczą Słońca. W tym samym roku opublikował zestawienie wszystkich nowych instrumentów, maszyn, osobliwości, książek i innego sprzętu oraz rzeczy, które Towarzystwo Przyrodnicze bądź to nabyło, bądź otrzymało w prezencie. W latach 1775–1776 i 1781–1783 pełnił funkcję dyrektora (prezesa) tego Towarzystwa. W 1781 pracował m.in. w zespole, który opracował pierwszy w Gdańsku (niezrealizowany) projekt powołania szkoły położnych (zob. [[POŁOŻNICTWO | położnictwo]]).<br/><br/> | Członek gdańskiego [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. Prowadził badania m.in. nad zachowaniem się ciał w wodzie słodkiej i słonej, 6 VI 1761 był głównym organizatorem obserwacji i związanych z tym badań przy przejściu planety Wenus przed tarczą Słońca. W tym samym roku opublikował zestawienie wszystkich nowych instrumentów, maszyn, osobliwości, książek i innego sprzętu oraz rzeczy, które Towarzystwo Przyrodnicze bądź to nabyło, bądź otrzymało w prezencie. W latach 1775–1776 i 1781–1783 pełnił funkcję dyrektora (prezesa) tego Towarzystwa. W 1781 pracował m.in. w zespole, który opracował pierwszy w Gdańsku (niezrealizowany) projekt powołania szkoły położnych (zob. [[POŁOŻNICTWO | położnictwo]]).<br/><br/> | ||
| − | W 1762 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) ożenił się z Marią Renatą (pochowana 31 XI 1777 w wieku 54 lat), córką prawnika Carla von Horna (zm. 1757), wdowa po Johannie Gottliebie | + | W 1762 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) ożenił się z Marią Renatą (pochowana 31 XI 1777 w wieku 54 lat), córką prawnika Carla von Horna (zm. 1757), wdowa po [[PFENNING JOHANN GOTTLIEB, pastor kościoła Zbawiciela | Johannie Gottliebie Pfenningu]], pastorze [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela]] (zm. 1755). Pochowany 24 III 1789 wraz z żoną w kościele NMP pod płytą nr 165. {{author:RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 474, 484. <br/> | ''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 474, 484. <br/> | ||
''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 331.<br/> | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 331.<br/> | ||
Schumann Eduard, ''Geschichte der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig 1743–1892'', „Schriften der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig”, NF, Bd. 8, Danzig 1893, nr 2 (przez indeks).<br/> | Schumann Eduard, ''Geschichte der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig 1743–1892'', „Schriften der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig”, NF, Bd. 8, Danzig 1893, nr 2 (przez indeks).<br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 20:24, 21 lis 2024
EPHRAIM KRÜGER (26 XII 1734 Gdańsk – 14 III 1789 Gdańsk), lekarz, dyrektor gdańskiego Towarzystwa Przyrodniczego. Wnuk Wilhemna, posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska, syn kupca Ephraima (zm. 1750), który 17 X 1715 uzyskał potwierdzenie tego obywatelstwa jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), i Constantii Funck (pochowana 28 VIII 1755 w kościele św. Trójcy pod płytą nr 92), która jako wdowa wyszła za lekarza Sigismunta Heinricha Schmidta (zm. 1765).
W lipcu 1743 zapisany został do drugie (czyli czwartej) klasy gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Po studiach bakałarz medycyny. Od 1755 lekarz prywatny w Gdańsku, w 1757 opublikował w Lipsku dedykowaną Carlowi Bentzemanowi (bratu burmistrza Johanna Bentzmanna) i Adrianwi Teophilowi (Gottliebowi) Engelcke, kolegom z gdańskiego gimnazjum i ze studiów, rozprawke De usu peregrinationis medico. W 1758, na podstawie rozprawy De nervo phrenico, uzyskał w Lipsku stopień doktora medycyny. 23 XII 1766 wystarał się o potwierdzeni obywatelstwa miejskiego, w latach 1770–1780 fizyk (lekarz) miejski, w 1781–1788 protofizyk.
Członek gdańskiego Towarzystwa Przyrodniczego. Prowadził badania m.in. nad zachowaniem się ciał w wodzie słodkiej i słonej, 6 VI 1761 był głównym organizatorem obserwacji i związanych z tym badań przy przejściu planety Wenus przed tarczą Słońca. W tym samym roku opublikował zestawienie wszystkich nowych instrumentów, maszyn, osobliwości, książek i innego sprzętu oraz rzeczy, które Towarzystwo Przyrodnicze bądź to nabyło, bądź otrzymało w prezencie. W latach 1775–1776 i 1781–1783 pełnił funkcję dyrektora (prezesa) tego Towarzystwa. W 1781 pracował m.in. w zespole, który opracował pierwszy w Gdańsku (niezrealizowany) projekt powołania szkoły położnych (zob. położnictwo).
W 1762 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) ożenił się z Marią Renatą (pochowana 31 XI 1777 w wieku 54 lat), córką prawnika Carla von Horna (zm. 1757), wdowa po Johannie Gottliebie Pfenningu, pastorze kościoła Zbawiciela (zm. 1755). Pochowany 24 III 1789 wraz z żoną w kościele NMP pod płytą nr 165.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 474, 484.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 331.
Schumann Eduard, Geschichte der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig 1743–1892, „Schriften der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig”, NF, Bd. 8, Danzig 1893, nr 2 (przez indeks).
