REINICK GABRIEL GOTTLIEB, lekarz
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Renick_Gabriel_Gottlieb_1784.jpg |thumb| Strona tytułowa doktoratu Gabriela Gottlieba Reinicka, 1784]] | [[File: Renick_Gabriel_Gottlieb_1784.jpg |thumb| Strona tytułowa doktoratu Gabriela Gottlieba Reinicka, 1784]] | ||
| − | '''GABRIEL GOTTLIEB REINICK''' (chrzest 11 XI 1756 Gdańsk – 10 V 1833 Gdańsk), lekarz. Syn Anny Reginy z domu Beringhusen i Johanna Eilharda (12 IX 1711 Gdańsk – 2 II 1791 Gdańsk), lekarza z Breitgasse (ul. Szeroka), profesora [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] (zob. [[OBSERWACJE METEOROLOGICZNE I STACJE OBSERWACYJNE | obserwacje meteorologiczne i stacje obserwacyjne]]), w 1760 wicedyrektora, w 1762 dyrektora [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. Brat m.in. kupca i radnego [[REINICK DANIEL FRIEDRICH, kupiec, radny | Daniela Friedricha Reinicka]] (tam też bliższa prezentacja rodziny).<br/><br/> | + | '''GABRIEL GOTTLIEB REINICK''' (chrzest 11 XI 1756 Gdańsk – 10 V 1833 Gdańsk), lekarz. Syn Anny Reginy z domu Beringhusen i Johanna Eilharda (12 IX 1711 Gdańsk – 2 II 1791 Gdańsk), 22 VI 1730 zapisanego na uniwersytet w Królewcu, lekarza z Breitgasse (ul. Szeroka), profesora [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] (zob. [[OBSERWACJE METEOROLOGICZNE I STACJE OBSERWACYJNE | obserwacje meteorologiczne i stacje obserwacyjne]]), w 1760 wicedyrektora, w 1762 dyrektora [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. Brat m.in. kupca i radnego [[REINICK DANIEL FRIEDRICH, kupiec, radny | Daniela Friedricha Reinicka]] (tam też bliższa prezentacja rodziny).<br/><br/> |
Bez wątpienia uczeń gdańskiego Gimnazjum Akademickiego (brak wpisów uczniów przyjętych między 1757 a 1769). W 1779 uzyskał dyplom lekarski w Getyndze. W Gdańsku działał po 1780 jako lekarz prywatny. Był członkiem, sekretarzem i bibliotekarzem Towarzystwa Przyrodniczego. Jako sekretarz tego Towarzystwa w 1784 w Jenie uzyskał doktorat z medycyny (pracę doktorską dedykował wujowi Danielowi Beringhusenowi (1722–1789)). 30 IV 1793 wystarał się o potwierdzenie kupieckiego [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). Mieszkał oraz miał gabinet w 1797 przy Johannisgasse 1379 (ul. Świętojańska 62), w 1817–1831 przy Rittergaasse 1632 (ul. Rycerska 4). {{author:MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | Bez wątpienia uczeń gdańskiego Gimnazjum Akademickiego (brak wpisów uczniów przyjętych między 1757 a 1769). W 1779 uzyskał dyplom lekarski w Getyndze. W Gdańsku działał po 1780 jako lekarz prywatny. Był członkiem, sekretarzem i bibliotekarzem Towarzystwa Przyrodniczego. Jako sekretarz tego Towarzystwa w 1784 w Jenie uzyskał doktorat z medycyny (pracę doktorską dedykował wujowi Danielowi Beringhusenowi (1722–1789)). 30 IV 1793 wystarał się o potwierdzenie kupieckiego [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). Mieszkał oraz miał gabinet w 1797 przy Johannisgasse 1379 (ul. Świętojańska 62), w 1817–1831 przy Rittergaasse 1632 (ul. Rycerska 4). {{author:MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
Archiwum Państwowe Gdańsk, Księga zgonów kościoła św. Jana. <br/> | Archiwum Państwowe Gdańsk, Księga zgonów kościoła św. Jana. <br/> | ||
| + | ''Die Matrikel … der Albertus-Universität zu Königsberg'', ed. Georg Ehler, Bd. 2, Leipzig 1911/1912, s. 341 <br/> | ||
''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VIII, s. 302. <br/> | ''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VIII, s. 302. <br/> | ||
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 109, 11 V 1833, s. 1054 (nekrolog od realizatorów testamentu J.H.Heina i G. Meyera). <br/> | „Danziger Intelligenzblatt”, nr 109, 11 V 1833, s. 1054 (nekrolog od realizatorów testamentu J.H.Heina i G. Meyera). <br/> | ||
Schumann Eduard, ''Geschichte der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig 1743–1892'', „Schriften der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig”, NF, Bd. 8, Danzig 1893, nr 2, s. 88. | Schumann Eduard, ''Geschichte der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig 1743–1892'', „Schriften der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig”, NF, Bd. 8, Danzig 1893, nr 2, s. 88. | ||
Aktualna wersja na dzień 19:08, 10 gru 2024
GABRIEL GOTTLIEB REINICK (chrzest 11 XI 1756 Gdańsk – 10 V 1833 Gdańsk), lekarz. Syn Anny Reginy z domu Beringhusen i Johanna Eilharda (12 IX 1711 Gdańsk – 2 II 1791 Gdańsk), 22 VI 1730 zapisanego na uniwersytet w Królewcu, lekarza z Breitgasse (ul. Szeroka), profesora Gimnazjum Akademickiego (zob. obserwacje meteorologiczne i stacje obserwacyjne), w 1760 wicedyrektora, w 1762 dyrektora Towarzystwa Przyrodniczego. Brat m.in. kupca i radnego Daniela Friedricha Reinicka (tam też bliższa prezentacja rodziny).
Bez wątpienia uczeń gdańskiego Gimnazjum Akademickiego (brak wpisów uczniów przyjętych między 1757 a 1769). W 1779 uzyskał dyplom lekarski w Getyndze. W Gdańsku działał po 1780 jako lekarz prywatny. Był członkiem, sekretarzem i bibliotekarzem Towarzystwa Przyrodniczego. Jako sekretarz tego Towarzystwa w 1784 w Jenie uzyskał doktorat z medycyny (pracę doktorską dedykował wujowi Danielowi Beringhusenowi (1722–1789)). 30 IV 1793 wystarał się o potwierdzenie kupieckiego obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). Mieszkał oraz miał gabinet w 1797 przy Johannisgasse 1379 (ul. Świętojańska 62), w 1817–1831 przy Rittergaasse 1632 (ul. Rycerska 4).
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Księga zgonów kościoła św. Jana.
Die Matrikel … der Albertus-Universität zu Königsberg, ed. Georg Ehler, Bd. 2, Leipzig 1911/1912, s. 341
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VIII, s. 302.
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 109, 11 V 1833, s. 1054 (nekrolog od realizatorów testamentu J.H.Heina i G. Meyera).
Schumann Eduard, Geschichte der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig 1743–1892, „Schriften der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig”, NF, Bd. 8, Danzig 1893, nr 2, s. 88.
