BENDIG BRUNON, bokser, olimpijczyk
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''BRUNON BENDIG''' (6 X 1938 Chełmno – 15 IX 2006 Gdańsk), bokser, medalista olimpijski. Z zawodu ślusarz, zawodnik LZS Starogard (1955), Wisły Tczew (1956–1958), Zawiszy Bydgoszcz (1959–1960), Gedanii (1960–1963), Polonii (1963–1971). Dwukrotny uczestnik IO (kategoria kogucia): brązowy medalista w roku 1960 w Rzymie, w 1964 w Tokio bez sukcesów. Dwukrotny uczestnik ME: w 1963 w Moskwie i w 1965 w Berlinie, gdzie zdobył srebrny medal (kategoria piórkowa). Czterokrotny mistrz Polski: w kategorii koguciej w latach 1962, 1963 i 1964, w piórkowej w roku 1965. W reprezentacji Polski wystąpił 21 razy (16 zwycięstw), stoczył 270 walk: 242 zwycięstwa, 24 przegrane, 4 remisy. Po wypadku w roku 1971 (wylew krwi do mózgu) rencista. {{author:MA}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''BRUNON BENDIG''' (6 X 1938 Chełmno – 15 IX 2006 Gdańsk), bokser, medalista olimpijski. Z zawodu ślusarz, zawodnik LZS Starogard (1955), Wisły Tczew (1956–1958), Zawiszy Bydgoszcz (1959–1960), q Gedanii (1960–1963), q Polonii (1963–1971). Dwukrotny uczestnik IO (kategoria kogucia): brązowy medalista w roku 1960 w Rzymie, w 1964 w Tokio bez sukcesów. Dwukrotny uczestnik ME: w 1963 w Moskwie i w 1965 w Berlinie, gdzie zdobył srebrny medal (kategoria piórkowa). Czterokrotny mistrz Polski: w kategorii koguciej w latach 1962, 1963 i 1964, w piórkowej w roku 1965. W reprezentacji Polski wystąpił 21 razy (16 zwycięstw), stoczył 270 walk: 242 zwycięstwa, 24 przegrane, 4 remisy. Po wypadku w roku 1971 (wylew krwi do mózgu) rencista. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 09:19, 9 sie 2013
BRUNON BENDIG (6 X 1938 Chełmno – 15 IX 2006 Gdańsk), bokser, medalista olimpijski. Z zawodu ślusarz, zawodnik LZS Starogard (1955), Wisły Tczew (1956–1958), Zawiszy Bydgoszcz (1959–1960), q Gedanii (1960–1963), q Polonii (1963–1971). Dwukrotny uczestnik IO (kategoria kogucia): brązowy medalista w roku 1960 w Rzymie, w 1964 w Tokio bez sukcesów. Dwukrotny uczestnik ME: w 1963 w Moskwie i w 1965 w Berlinie, gdzie zdobył srebrny medal (kategoria piórkowa). Czterokrotny mistrz Polski: w kategorii koguciej w latach 1962, 1963 i 1964, w piórkowej w roku 1965. W reprezentacji Polski wystąpił 21 razy (16 zwycięstw), stoczył 270 walk: 242 zwycięstwa, 24 przegrane, 4 remisy. Po wypadku w roku 1971 (wylew krwi do mózgu) rencista.
