BAUMANN MAX, prawnik, poeta, dramaturg
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''MAX BAUMANN''' (10 VI 1877 Gdańsk – 26 VII 1953 Sztokholm), prawnik, publicysta, poeta i dramaturg. W roku 1894 ukończył q Gimnazjum Miejskie, odbył studia prawnicze na uniwersytecie w Berlinie i Królewcu. W 1899 otworzył własne biuro notarialne w Gdańsku, które prowadził do końca listopada 1938. Od roku 1900 członek loży Borussia (q wolnomularstwo). Autor sztuk teatralnych: ''Kampf um Danzig'' (''Bitwa o Gdańsk'', | + | '''MAX BAUMANN''' (10 VI 1877 Gdańsk – 26 VII 1953 Sztokholm), prawnik, publicysta, poeta i dramaturg. W roku 1894 ukończył q Gimnazjum Miejskie, odbył studia prawnicze na uniwersytecie w Berlinie i Królewcu. W 1899 otworzył własne biuro notarialne w Gdańsku, które prowadził do końca listopada 1938. Od roku 1900 członek loży Borussia (q wolnomularstwo). Autor sztuk teatralnych: ''Kampf um Danzig'' (''Bitwa o Gdańsk'', wyd. 1923), ''Glückel von Hameln fordert Gerechtigkeit'' (''Glikl Hameln żąda sprawiedliwości'', prapremiera w 1937 w Teatrze Miejskim w Łodzi, reżyseria Ida Kamińska, scenariusz q Iwo Gall), ''Morgengrauen'' (''Świt'', prapremiera w 1938 pt. ''Ojf der szwel fun a najer tkufe'' w q Teatrze Żydowskim, reżyseria Jonasz Turkow) oraz ''Kiwa’s Schänke'' (''Tawerna Kiwy''), ''Neues Ägypten'' (''Nowy Egipt''), które razem z ''Glikl Hameln…'' tworzą ''Trylogię ku pamięci niemieckich Żydów''; utworów poetyckich (''Ein Buch Epigramme'', 1928) i tekstów publicystycznych (np. ''Die Kultur der Danziger Juden am Scheidewege'', „Danziger Echo”, 22 II 1936). Krótko przed wybuchem II wojny światowej wyemigrował do Wielkiej Brytanii. Pod koniec lat 40. XX wieku przeniósł się do Szwecji. {{author:MWA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 17:39, 7 kwi 2013
MAX BAUMANN (10 VI 1877 Gdańsk – 26 VII 1953 Sztokholm), prawnik, publicysta, poeta i dramaturg. W roku 1894 ukończył q Gimnazjum Miejskie, odbył studia prawnicze na uniwersytecie w Berlinie i Królewcu. W 1899 otworzył własne biuro notarialne w Gdańsku, które prowadził do końca listopada 1938. Od roku 1900 członek loży Borussia (q wolnomularstwo). Autor sztuk teatralnych: Kampf um Danzig (Bitwa o Gdańsk, wyd. 1923), Glückel von Hameln fordert Gerechtigkeit (Glikl Hameln żąda sprawiedliwości, prapremiera w 1937 w Teatrze Miejskim w Łodzi, reżyseria Ida Kamińska, scenariusz q Iwo Gall), Morgengrauen (Świt, prapremiera w 1938 pt. Ojf der szwel fun a najer tkufe w q Teatrze Żydowskim, reżyseria Jonasz Turkow) oraz Kiwa’s Schänke (Tawerna Kiwy), Neues Ägypten (Nowy Egipt), które razem z Glikl Hameln… tworzą Trylogię ku pamięci niemieckich Żydów; utworów poetyckich (Ein Buch Epigramme, 1928) i tekstów publicystycznych (np. Die Kultur der Danziger Juden am Scheidewege, „Danziger Echo”, 22 II 1936). Krótko przed wybuchem II wojny światowej wyemigrował do Wielkiej Brytanii. Pod koniec lat 40. XX wieku przeniósł się do Szwecji.
