SZKOŁA IM. PESTALOZZIEGO
(Utworzył nową stronę „{{paper}} '''SZKOŁA IM. PESTALOZZIEGO''' (Pestalozzischule), kompleks szkolny oddany do użytku 1929 przy Pestalozzistraße (ul. Pestalozziego, od Johanna Heinricha...”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''SZKOŁA IM. PESTALOZZIEGO''' (Pestalozzischule), kompleks szkolny oddany do użytku 1929 przy Pestalozzistraße (ul. Pestalozziego, od Johanna Heinricha Pestalozziego 1746–1827, szwajcarskiego pedagoga, twórcy nauczania początkowego). Zaprojektowany przez architekta Martina Kiesslinga (1879–1944), nadradcę gd. zarządu budowlanego (Hochbauverwaltung), oraz jego współpracownika architekta Alberta Krügera, miejskiego urzędnika administracji budowlanej. Kompleks składał się z 2 szkół podstawowych: dla chłopców (skrzydło prawe) i dziewcząt (skrzydło lewe), połączonych wspólną salą sport. i aulą. W najbliższym otoczeniu urządzono tereny sport. i ogród szkolny. Cofniętą od ulicy bryłę flankują 2 skrzydła, na osi korpusu umieszczony został ryzalit z przeprutą arkadami dolną kondygnacją akcentującą główne wejście do budynku. Elewacje z dużymi otworami okiennymi, o drobnych podziałach, pokryto cegłą licową. Układ wnętrz jest niemal symetryczny, po bokach korytarzy znajdują się klasy oraz pomieszczenia dodatkowe, pełniące w okresie międzywojennym funkcje: pokoju lekarskiego, pracowni robót ręcznych, bibl., pokoju spotkań z rodzicami, pokoju konferencyjnego, sali śpiewu oraz pokoju do gromadzenia zbiorów. Wnętrza udekorował swoimi sgraffitami Kurt Schwerdtfeger, urodzony w Koszalinie rzeźbiarz i pedagog. Projekt szkoły jest przykładem przenikania się motywów zaczerpniętych z tradycji archit. oraz propagowanego w Gd. przez Kiesslinga modernizmu. Najsłynniejszym absolwentem jest q Günter Grass. Od września 1939 w budynku działała szkoła podstawowego pilotażu Luftwaffe (Flugzeugführerschule a/b 52 Danzig-Langfuhr). W marcu 1945 w szkole mieścił się 1 z niem. sztabów obrony miasta. Budynek nie uległ zniszczeniu, zachował pierwotną formę i funkcję szkolną. W 1945 umieszczono tu SP nr 17, 1953 przeniesiono tu z ul. Pniewskiego q Liceum Ogólnokształcące II, które nast. połączono ze SP 17 w jednolitą szkołę 11-letnią Towarzystwa Przyjaciół Dzieci TPD. W 1992 w lewym skrzydle zlokalizowano q XIX LO. {{author: WS}} | + | '''SZKOŁA IM. PESTALOZZIEGO''' (Pestalozzischule), kompleks szkolny oddany do użytku 1929 przy Pestalozzistraße (ul. Pestalozziego, od Johanna Heinricha Pestalozziego 1746–1827, szwajcarskiego pedagoga, twórcy nauczania początkowego). Zaprojektowany przez architekta Martina Kiesslinga (1879–1944), nadradcę gd. zarządu budowlanego (Hochbauverwaltung), oraz jego współpracownika architekta Alberta Krügera, miejskiego urzędnika administracji budowlanej. Kompleks składał się z 2 szkół podstawowych: dla chłopców (skrzydło prawe) i dziewcząt (skrzydło lewe), połączonych wspólną salą sport. i aulą. W najbliższym otoczeniu urządzono tereny sport. i ogród szkolny. Cofniętą od ulicy bryłę flankują 2 skrzydła, na osi korpusu umieszczony został ryzalit z przeprutą arkadami dolną kondygnacją akcentującą główne wejście do budynku. Elewacje z dużymi otworami okiennymi, o drobnych podziałach, pokryto cegłą licową. Układ wnętrz jest niemal symetryczny, po bokach korytarzy znajdują się klasy oraz pomieszczenia dodatkowe, pełniące w okresie międzywojennym funkcje: pokoju lekarskiego, pracowni robót ręcznych, bibl., pokoju spotkań z rodzicami, pokoju konferencyjnego, sali śpiewu oraz pokoju do gromadzenia zbiorów. Wnętrza udekorował swoimi sgraffitami Kurt Schwerdtfeger, urodzony w Koszalinie rzeźbiarz i pedagog. Projekt szkoły jest przykładem przenikania się motywów zaczerpniętych z tradycji archit. oraz propagowanego w Gd. przez Kiesslinga modernizmu. Najsłynniejszym absolwentem jest q Günter Grass. Od września 1939 w budynku działała szkoła podstawowego pilotażu Luftwaffe (Flugzeugführerschule a/b 52 Danzig-Langfuhr). W marcu 1945 w szkole mieścił się 1 z niem. sztabów obrony miasta. Budynek nie uległ zniszczeniu, zachował pierwotną formę i funkcję szkolną. W 1945 umieszczono tu SP nr 17, 1953 przeniesiono tu z ul. Pniewskiego q Liceum Ogólnokształcące II, które nast. połączono ze SP 17 w jednolitą szkołę 11-letnią Towarzystwa Przyjaciół Dzieci TPD. W 1992 w lewym skrzydle zlokalizowano q XIX LO. {{author: WS}} {{author: JWas}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 14:48, 29 cze 2013
SZKOŁA IM. PESTALOZZIEGO (Pestalozzischule), kompleks szkolny oddany do użytku 1929 przy Pestalozzistraße (ul. Pestalozziego, od Johanna Heinricha Pestalozziego 1746–1827, szwajcarskiego pedagoga, twórcy nauczania początkowego). Zaprojektowany przez architekta Martina Kiesslinga (1879–1944), nadradcę gd. zarządu budowlanego (Hochbauverwaltung), oraz jego współpracownika architekta Alberta Krügera, miejskiego urzędnika administracji budowlanej. Kompleks składał się z 2 szkół podstawowych: dla chłopców (skrzydło prawe) i dziewcząt (skrzydło lewe), połączonych wspólną salą sport. i aulą. W najbliższym otoczeniu urządzono tereny sport. i ogród szkolny. Cofniętą od ulicy bryłę flankują 2 skrzydła, na osi korpusu umieszczony został ryzalit z przeprutą arkadami dolną kondygnacją akcentującą główne wejście do budynku. Elewacje z dużymi otworami okiennymi, o drobnych podziałach, pokryto cegłą licową. Układ wnętrz jest niemal symetryczny, po bokach korytarzy znajdują się klasy oraz pomieszczenia dodatkowe, pełniące w okresie międzywojennym funkcje: pokoju lekarskiego, pracowni robót ręcznych, bibl., pokoju spotkań z rodzicami, pokoju konferencyjnego, sali śpiewu oraz pokoju do gromadzenia zbiorów. Wnętrza udekorował swoimi sgraffitami Kurt Schwerdtfeger, urodzony w Koszalinie rzeźbiarz i pedagog. Projekt szkoły jest przykładem przenikania się motywów zaczerpniętych z tradycji archit. oraz propagowanego w Gd. przez Kiesslinga modernizmu. Najsłynniejszym absolwentem jest q Günter Grass. Od września 1939 w budynku działała szkoła podstawowego pilotażu Luftwaffe (Flugzeugführerschule a/b 52 Danzig-Langfuhr). W marcu 1945 w szkole mieścił się 1 z niem. sztabów obrony miasta. Budynek nie uległ zniszczeniu, zachował pierwotną formę i funkcję szkolną. W 1945 umieszczono tu SP nr 17, 1953 przeniesiono tu z ul. Pniewskiego q Liceum Ogólnokształcące II, które nast. połączono ze SP 17 w jednolitą szkołę 11-letnią Towarzystwa Przyjaciół Dzieci TPD. W 1992 w lewym skrzydle zlokalizowano q XIX LO.
