SABATOWSKI ZYGMUNT, działacz opozycji demokratycznej
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | [[File: Zygmunt_Sabatowski_.jpg |thumb| Zygmunt Sabatowski]] | ||
| + | '''ZYGMUNT SABATOWSKI''' (30 X 1931 Malachin koło Czerska – 10 IX 2o21), działacz opozycji demokratycznej. Syn Józefa i Wacławy z domu Raszeja. W 1952 ukończył Zasadniczą Szkołę Poligraficzną w Gdańsku w zawodzie drukarza. Po odbycia zasadniczej służby wojskowej, w 1954 rozpoczął pracę w Gdańskich Zakładach Graficznych. 15 VIII 1980, po wybuchu strajku w Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, za sprawą Marii Koszarskiej, znajomej [[BORUSEWICZ BOGDAN, polityk, honorowy obywatel Gdańska | Bogdana Borusewicza]], uruchomił specjalnie zepsute maszyny drukarskie w zakładowej drukarni. Po dokonanej naprawie do końca strajku pracowała ona jako Wolna Drukarnia Stoczni Gdynia. <br/><br/> | ||
| + | W październiku 1981, po wysłaniu na urlop strajkujących drukarzy Zarządu Regionu Gdańskiego NSZZ [[SOLIDARNOŚĆ | Solidarność]], podjął pracę w drukarni związkowej. Po ogłoszeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] (13 XII 1981) wrócił do pracy w Gdańskich Zakładach Graficznych. W styczniu 1982, wspólnie ze Stanisławem Bobrowskim i Andrzejem Friedlem, zorganizował podziemną drukarnię, drukował w niej podziemne pismo „«Solidarność» Pismo Regionu Gdańskiego”, antyrządowe ulotki i plakaty. 10 II 1982 został aresztowany, podobnie jak dwaj towarzysze. Przebywał w [[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU | Areszcie Śledczym]] w Gdańsku. 25 VIII 1982 Sąd Marynarki Wojennej w Gdyni skazał go na trzy i pół roku więzienia, wyrok odbywał w Zakładzie Karnym w Potulicach. W lipcu 1983 wyszedł na wolność dzięki ustawie amnestyjnej. <br/><br/> | ||
| + | Po aresztowaniu zwolniony z pracy, od 1983 przebywał na rencie. W lipcu tego samego roku (1983) zaangażowany został przez Bogdana Borusewicza do tajnych drukarni w Regionie Gdańskim NSZZ „Solidarność”. Drukował pisma podziemne „Solidarność” i „Portowiec”, organizował także inne tajne drukarnie. 9 I 1986 został ponownie aresztowany w tajnej drukarni w Gdańsku-[[STOGI | Stogach]], podobnie jak Bogdan Borusewicz i Andrzej Michałowski. Ponownie był przetrzymywany w Areszcie Śledczym w Gdańsku, po ośmiu miesiącach, 13 IX 1986 został uwolniony na mocy kolejnej amnestii. Razem z nim aresztowana została także jego żona Kazimiera (w areszcie do maja 1986). Po wyjściu na wolność zatrudniony został w drukarniach gdańskiej kurii biskupiej i [[GDAŃSKA STOCZNIA REMONTOWA | Gdańskiej Stoczni Remontowej]]. Od 1991 na emeryturze. <br/><br/> | ||
| + | W 2006 odznaczony został Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 2103 odznaczeniem „Bohaterom Sierpnia '80 Gdynia", ustanowionym przez Prezydenta Miasta Gdyni. 18 III 2021 przyznano mu Krzyż Wolności i Solidarności, którego nie zdążył odebrać. Pochowany na cmentarzu w Masewie Dużym koło Płocka. {{author:ArKa}} | ||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
[[Category: Hasła w przygotowaniu]] | [[Category: Hasła w przygotowaniu]] | ||
Wersja z 07:59, 28 maj 2024
ZYGMUNT SABATOWSKI (30 X 1931 Malachin koło Czerska – 10 IX 2o21), działacz opozycji demokratycznej. Syn Józefa i Wacławy z domu Raszeja. W 1952 ukończył Zasadniczą Szkołę Poligraficzną w Gdańsku w zawodzie drukarza. Po odbycia zasadniczej służby wojskowej, w 1954 rozpoczął pracę w Gdańskich Zakładach Graficznych. 15 VIII 1980, po wybuchu strajku w Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, za sprawą Marii Koszarskiej, znajomej Bogdana Borusewicza, uruchomił specjalnie zepsute maszyny drukarskie w zakładowej drukarni. Po dokonanej naprawie do końca strajku pracowała ona jako Wolna Drukarnia Stoczni Gdynia.
W październiku 1981, po wysłaniu na urlop strajkujących drukarzy Zarządu Regionu Gdańskiego NSZZ Solidarność, podjął pracę w drukarni związkowej. Po ogłoszeniu stanu wojennego (13 XII 1981) wrócił do pracy w Gdańskich Zakładach Graficznych. W styczniu 1982, wspólnie ze Stanisławem Bobrowskim i Andrzejem Friedlem, zorganizował podziemną drukarnię, drukował w niej podziemne pismo „«Solidarność» Pismo Regionu Gdańskiego”, antyrządowe ulotki i plakaty. 10 II 1982 został aresztowany, podobnie jak dwaj towarzysze. Przebywał w Areszcie Śledczym w Gdańsku. 25 VIII 1982 Sąd Marynarki Wojennej w Gdyni skazał go na trzy i pół roku więzienia, wyrok odbywał w Zakładzie Karnym w Potulicach. W lipcu 1983 wyszedł na wolność dzięki ustawie amnestyjnej.
Po aresztowaniu zwolniony z pracy, od 1983 przebywał na rencie. W lipcu tego samego roku (1983) zaangażowany został przez Bogdana Borusewicza do tajnych drukarni w Regionie Gdańskim NSZZ „Solidarność”. Drukował pisma podziemne „Solidarność” i „Portowiec”, organizował także inne tajne drukarnie. 9 I 1986 został ponownie aresztowany w tajnej drukarni w Gdańsku- Stogach, podobnie jak Bogdan Borusewicz i Andrzej Michałowski. Ponownie był przetrzymywany w Areszcie Śledczym w Gdańsku, po ośmiu miesiącach, 13 IX 1986 został uwolniony na mocy kolejnej amnestii. Razem z nim aresztowana została także jego żona Kazimiera (w areszcie do maja 1986). Po wyjściu na wolność zatrudniony został w drukarniach gdańskiej kurii biskupiej i Gdańskiej Stoczni Remontowej. Od 1991 na emeryturze.
W 2006 odznaczony został Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 2103 odznaczeniem „Bohaterom Sierpnia '80 Gdynia", ustanowionym przez Prezydenta Miasta Gdyni. 18 III 2021 przyznano mu Krzyż Wolności i Solidarności, którego nie zdążył odebrać. Pochowany na cmentarzu w Masewie Dużym koło Płocka.
