|
|
| Linia 1: |
Linia 1: |
| | {{paper}} | | {{paper}} |
| − | [[File:Albert_Maria_Forster.JPG|thumb|Albert Maria Forster]]FORSTER ALBERTMARIA (26 VII 1902 Fürth, Bawaria – przypuszczalnie 28 II 1952 w więzieniu na Mokotowie, Warszawa), działacz polit. W 1912–20 uczeń gim. humanist.; naukę przerwał po 6 klasach; pracownik bankowy, 1924–28 bezrobotny. Od 1923 czł. NSDAP (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei) i SA, od września 1930 poseł do Reichstagu z terenu Frankonii. 15 X 1930 mianowany gd. gauleiterem (szefem okręgu NSDAP), w Gd. od 24 października. Nadał gd. NSDAP większą dynamikę, przyczynił się w maju 1933 do zdobycia przez nią ponad 50% miejsc w q Volkstagu; założył q „Danziger Vorposten”. 14 VII 1933 nadano mu q honorowe obywatelstwo miasta. Zwalczał partie opozycyjne, doprowadził do dymisji prez. q Hermanna Rauschninga. Zwolennik przyłączenia II WMG do Niemiec; od 4 VI 1939 honorowy obywatel Sopotu. 23 VIII 1939 Senat Gd. ogłosił go głową państwa, co stanowiło złamanie gd. konstytucji. 26 X 1939, w nowo utworzonej prowincji q Okręg Rzeszy Gd. Prusy-Zach., został gauleiterem i namiestnikiem Rzeszy. Wobec ludności pol. prowadził bezwzględną politykę eksterminacyjną (q obóz Stutthof). W 1945 zbiegł na Zachód; zatrzymany w sierpniu 1946, wydany władzom pol. W publicznym procesie w Gd. (q Państwowa Opera Bałtycka. Budynek) 5–29 IV 1948 skazany przez Najwyższy Trybunał Narodowy za zbrodnie ludobójstwa i przestępstwa wojenne na karę śmierci (q kara śmierci w Gd. 1945–1987). Motywy odwlekania jego egzekucji nie są jednoznacznie wyjaśnione. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] | + | [[File:Albert_Maria_Forster.JPG|thumb|Albert Maria Forster]]'''FORSTER ALBERT MARIA''' (26 VII 1902 Fürth, Bawaria – przypuszczalnie 28 II 1952 w więzieniu na Mokotowie, Warszawa), działacz polit. W 1912–20 uczeń gim. humanist.; naukę przerwał po 6 klasach; pracownik bankowy, 1924–28 bezrobotny. Od 1923 czł. NSDAP (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei) i SA, od września 1930 poseł do Reichstagu z terenu Frankonii. 15 X 1930 mianowany gd. gauleiterem (szefem okręgu NSDAP), w Gd. od 24 października. Nadał gd. NSDAP większą dynamikę, przyczynił się w maju 1933 do zdobycia przez nią ponad 50% miejsc w q Volkstagu; założył q „Danziger Vorposten”. 14 VII 1933 nadano mu q honorowe obywatelstwo miasta. Zwalczał partie opozycyjne, doprowadził do dymisji prez. q Hermanna Rauschninga. Zwolennik przyłączenia II WMG do Niemiec; od 4 VI 1939 honorowy obywatel Sopotu. 23 VIII 1939 Senat Gd. ogłosił go głową państwa, co stanowiło złamanie gd. konstytucji. 26 X 1939, w nowo utworzonej prowincji q Okręg Rzeszy Gd. Prusy-Zach., został gauleiterem i namiestnikiem Rzeszy. Wobec ludności pol. prowadził bezwzględną politykę eksterminacyjną (q obóz Stutthof). W 1945 zbiegł na Zachód; zatrzymany w sierpniu 1946, wydany władzom pol. W publicznym procesie w Gd. (q Państwowa Opera Bałtycka. Budynek) 5–29 IV 1948 skazany przez Najwyższy Trybunał Narodowy za zbrodnie ludobójstwa i przestępstwa wojenne na karę śmierci (q kara śmierci w Gd. 1945–1987). Motywy odwlekania jego egzekucji nie są jednoznacznie wyjaśnione. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 18:28, 15 lut 2013
FORSTER ALBERT MARIA (26 VII 1902 Fürth, Bawaria – przypuszczalnie 28 II 1952 w więzieniu na Mokotowie, Warszawa), działacz polit. W 1912–20 uczeń gim. humanist.; naukę przerwał po 6 klasach; pracownik bankowy, 1924–28 bezrobotny. Od 1923 czł. NSDAP (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei) i SA, od września 1930 poseł do Reichstagu z terenu Frankonii. 15 X 1930 mianowany gd. gauleiterem (szefem okręgu NSDAP), w Gd. od 24 października. Nadał gd. NSDAP większą dynamikę, przyczynił się w maju 1933 do zdobycia przez nią ponad 50% miejsc w q Volkstagu; założył q „Danziger Vorposten”. 14 VII 1933 nadano mu q honorowe obywatelstwo miasta. Zwalczał partie opozycyjne, doprowadził do dymisji prez. q Hermanna Rauschninga. Zwolennik przyłączenia II WMG do Niemiec; od 4 VI 1939 honorowy obywatel Sopotu. 23 VIII 1939 Senat Gd. ogłosił go głową państwa, co stanowiło złamanie gd. konstytucji. 26 X 1939, w nowo utworzonej prowincji q Okręg Rzeszy Gd. Prusy-Zach., został gauleiterem i namiestnikiem Rzeszy. Wobec ludności pol. prowadził bezwzględną politykę eksterminacyjną (q obóz Stutthof). W 1945 zbiegł na Zachód; zatrzymany w sierpniu 1946, wydany władzom pol. W publicznym procesie w Gd. (q Państwowa Opera Bałtycka. Budynek) 5–29 IV 1948 skazany przez Najwyższy Trybunał Narodowy za zbrodnie ludobójstwa i przestępstwa wojenne na karę śmierci (q kara śmierci w Gd. 1945–1987). Motywy odwlekania jego egzekucji nie są jednoznacznie wyjaśnione.
MA
