COSACK GEORG FRIEDRICH, pastor
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''GEORG FRIEDRICH COSACK''' (24 I 1707 Gdańsk – 9 IX 1773 Gdańsk), teolog, drugi pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | kościoła św. Barbary]] i [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]] (NMP). Syn Georga Wilhelma (23 II 1672 – 16 X 1742 Gdańsk), przybyłego z okolic Koszalina do Gdańska około 1700, i Anny z domu Scharffenberg (zm. 1726 Gdańsk). <br/><br/> | '''GEORG FRIEDRICH COSACK''' (24 I 1707 Gdańsk – 9 IX 1773 Gdańsk), teolog, drugi pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | kościoła św. Barbary]] i [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]] (NMP). Syn Georga Wilhelma (23 II 1672 – 16 X 1742 Gdańsk), przybyłego z okolic Koszalina do Gdańska około 1700, i Anny z domu Scharffenberg (zm. 1726 Gdańsk). <br/><br/> | ||
Od 6 XI 1721 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] (zapisany do przedostatniej klasy, secundy), następnie studiował teologię w Wittenberdze. W 1736 katecheta w [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Sierocińcu]], od 1737 pastor w kościele w Tiegenort (Tujsk, pow. Nowy Dwór Gdański). W latach 1743–1744 drugi pastor kościoła św. Barbary w Gdańsku, następnie diakon w [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościele św. Katarzyny]], w 1752 diakon w kościele NMP, w 1761–1773 drugi pastor tego kościoła. W latach 1744–1761 był ponownie katechetą w gdańskim Sierocińcu. <br/><br/> | Od 6 XI 1721 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] (zapisany do przedostatniej klasy, secundy), następnie studiował teologię w Wittenberdze. W 1736 katecheta w [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Sierocińcu]], od 1737 pastor w kościele w Tiegenort (Tujsk, pow. Nowy Dwór Gdański). W latach 1743–1744 drugi pastor kościoła św. Barbary w Gdańsku, następnie diakon w [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościele św. Katarzyny]], w 1752 diakon w kościele NMP, w 1761–1773 drugi pastor tego kościoła. W latach 1744–1761 był ponownie katechetą w gdańskim Sierocińcu. <br/><br/> | ||
| − | Już jako uczeń Gimnazjum Akademickiego był współautorem programu jego nauczania na 1728, przygotowanego pod redakcją [[HANOW MICHAEL CHRISTOPH, profesor Gimnazjum Akademickiego | Michaela Christopha Hanowa]] oraz autorem jednej z rozpraw o proroctwach Habakuka w zbiorze wydanym przez [[ABICHT JOHANN GEORG, rektor Gimnazjum Akademickiego, pastor | Johanna Georga Abichta]] (''Annotationes sacrae ad vaticinia Habakuki'', Gedani 1728-1729). W 1732 w Wittenberdze wydał wraz z Abichtem ''Disputatio theologica de Claudio Felice gratia praevenienti perterrito et eidem resistente ad Act. XXIV, v. 24, 25''. Od czasu pobytu w Amsterdamie w 1733, pod wpływem profesora filologii klasycznej Athenaeum Illustre Jacques’a Philippe d’Orville’a (1696–1751), kolekcjoner monet. Autor mów pogrzebowych, | + | Już jako uczeń Gimnazjum Akademickiego był współautorem programu jego nauczania na 1728, przygotowanego pod redakcją [[HANOW MICHAEL CHRISTOPH, profesor Gimnazjum Akademickiego | Michaela Christopha Hanowa]] oraz autorem jednej z rozpraw o proroctwach Habakuka w zbiorze wydanym przez [[ABICHT JOHANN GEORG, rektor Gimnazjum Akademickiego, pastor | Johanna Georga Abichta]] (''Annotationes sacrae ad vaticinia Habakuki'', Gedani 1728-1729). W 1732 w Wittenberdze wydał wraz z Abichtem ''Disputatio theologica de Claudio Felice gratia praevenienti perterrito et eidem resistente ad Act. XXIV, v. 24, 25''. Od czasu pobytu w Amsterdamie w 1733, pod wpływem profesora filologii klasycznej Athenaeum Illustre Jacques’a Philippe d’Orville’a (1696–1751), kolekcjoner monet. Autor mów pogrzebowych, m.in. 27 VIII 1761 swojego poprzednika na urzędzie drugiego pastora kościoła NMP, Heinricha Keltza, czy 27 I 1763 w tymże kościele NMP na pogrzebie burmistrza [[SCHRÖDER CHRISTIAN GABRIEL, burmistrz Gdańska | Christiana Gabriela Schrödera]].<br/><br/> |
Od 4 IX 1738 żonaty był z Barbarą Schaft (2 V 1717 – pochowana 29 VIII 1754 Gdańsk, w kościele NMP), od 4 XII 1755 z poślubioną w kościele NMP Perpetuą Eleonorą Falck (1719 – pochowana 12 III 1778 Gdańsk). Ojciec 1/ pedagoga [[COSACK KARL BENEDICT, profesor Gimnazjum Akademickiego | Karla Benedicta Cosacka]], 2/ Johanna Georga, od 2 X 1777 posiadającego [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], 3/ Beniamina Friedricha (1748 – 28 IV 1819), od 15 II 1781 posiadającego obywatelstwo Gdańska, żonatego z Henriettą Konstancią (chrzest 7 X 1762), córką Heinricha Jacoba de la Motte, oraz 4/ Johanny Concordii (ur. 23 XII 1759), żony pastora [[BRÄMER CARL GABRIEL, pastor kościoła św. Katarzyny | Carla Gabriela Brämera]]. <br/><br/> | Od 4 IX 1738 żonaty był z Barbarą Schaft (2 V 1717 – pochowana 29 VIII 1754 Gdańsk, w kościele NMP), od 4 XII 1755 z poślubioną w kościele NMP Perpetuą Eleonorą Falck (1719 – pochowana 12 III 1778 Gdańsk). Ojciec 1/ pedagoga [[COSACK KARL BENEDICT, profesor Gimnazjum Akademickiego | Karla Benedicta Cosacka]], 2/ Johanna Georga, od 2 X 1777 posiadającego [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], 3/ Beniamina Friedricha (1748 – 28 IV 1819), od 15 II 1781 posiadającego obywatelstwo Gdańska, żonatego z Henriettą Konstancią (chrzest 7 X 1762), córką Heinricha Jacoba de la Motte, oraz 4/ Johanny Concordii (ur. 23 XII 1759), żony pastora [[BRÄMER CARL GABRIEL, pastor kościoła św. Katarzyny | Carla Gabriela Brämera]]. <br/><br/> | ||
Pochowany 26 IX 1773 w kościele NMP. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Pochowany 26 IX 1773 w kościele NMP. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 20:44, 15 mar 2024
GEORG FRIEDRICH COSACK (24 I 1707 Gdańsk – 9 IX 1773 Gdańsk), teolog, drugi pastor kościoła św. Barbary i kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP). Syn Georga Wilhelma (23 II 1672 – 16 X 1742 Gdańsk), przybyłego z okolic Koszalina do Gdańska około 1700, i Anny z domu Scharffenberg (zm. 1726 Gdańsk).
Od 6 XI 1721 uczeń Gimnazjum Akademickiego (zapisany do przedostatniej klasy, secundy), następnie studiował teologię w Wittenberdze. W 1736 katecheta w Sierocińcu, od 1737 pastor w kościele w Tiegenort (Tujsk, pow. Nowy Dwór Gdański). W latach 1743–1744 drugi pastor kościoła św. Barbary w Gdańsku, następnie diakon w kościele św. Katarzyny, w 1752 diakon w kościele NMP, w 1761–1773 drugi pastor tego kościoła. W latach 1744–1761 był ponownie katechetą w gdańskim Sierocińcu.
Już jako uczeń Gimnazjum Akademickiego był współautorem programu jego nauczania na 1728, przygotowanego pod redakcją Michaela Christopha Hanowa oraz autorem jednej z rozpraw o proroctwach Habakuka w zbiorze wydanym przez Johanna Georga Abichta (Annotationes sacrae ad vaticinia Habakuki, Gedani 1728-1729). W 1732 w Wittenberdze wydał wraz z Abichtem Disputatio theologica de Claudio Felice gratia praevenienti perterrito et eidem resistente ad Act. XXIV, v. 24, 25. Od czasu pobytu w Amsterdamie w 1733, pod wpływem profesora filologii klasycznej Athenaeum Illustre Jacques’a Philippe d’Orville’a (1696–1751), kolekcjoner monet. Autor mów pogrzebowych, m.in. 27 VIII 1761 swojego poprzednika na urzędzie drugiego pastora kościoła NMP, Heinricha Keltza, czy 27 I 1763 w tymże kościele NMP na pogrzebie burmistrza Christiana Gabriela Schrödera.
Od 4 IX 1738 żonaty był z Barbarą Schaft (2 V 1717 – pochowana 29 VIII 1754 Gdańsk, w kościele NMP), od 4 XII 1755 z poślubioną w kościele NMP Perpetuą Eleonorą Falck (1719 – pochowana 12 III 1778 Gdańsk). Ojciec 1/ pedagoga Karla Benedicta Cosacka, 2/ Johanna Georga, od 2 X 1777 posiadającego obywatelstwo Gdańska, 3/ Beniamina Friedricha (1748 – 28 IV 1819), od 15 II 1781 posiadającego obywatelstwo Gdańska, żonatego z Henriettą Konstancią (chrzest 7 X 1762), córką Heinricha Jacoba de la Motte, oraz 4/ Johanny Concordii (ur. 23 XII 1759), żony pastora Carla Gabriela Brämera.
Pochowany 26 IX 1773 w kościele NMP.
