FRANCKENBERGER ANDREAS, rektor Gimnazjum Gdańskiego
(Utworzył nową stronę „{{paper}} FRANCKENBERGER ANDREAS (1536 Meiningen, Frankonia – 17 i 1590 Wittenberga), uczony, pedagog. Od 1555 studiował w Wittenberdze, uzyskał tytuł magistra ...”) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | FRANCKENBERGER ANDREAS (1536 Meiningen, Frankonia – 17 | + | '''FRANCKENBERGER ANDREAS''' (1536 Meiningen, Frankonia – 17 I 1590 Wittenberga), uczony, pedagog. Od 1555 studiował w Wittenberdze, uzyskał tytuł magistra sztuk wyzwolonych. Od 1568 rektor Gimnazjum Gd. (q Gimnazjum Akademickie), opracował jego pierwszy wydany drukiem program nauczania (Constitutio nova Gymnasii Dantiscani). Kładł nacisk na wychowanie rel. w duchu reformacji, zwolennik nauczania encyklopedycznego, gł. prawa, medycyny, filozofii (zalecał poznanie poglądów uczonych staroż. i współczesnych), etyki i dialektyki, historii z geografią, elementów astronomii, muzyki. Dążył do uporządkowania i ujednolicenia programów nauczania, zróżnicowania zajęć (m.in. przez wprowadzanie także ćwiczeń i publicznych dysput). Prowadził m.in. wykłady z anatomii (q Katedra Anatomii Gimnazjum Akademickiego), był autorem wierszy okolicznościowych. W wyniku ciężkiej sytuacji miasta podczas q wojny Gd. z królem pol. Stefanem Batorym 1576 powrócił do Wittenbergi, dla gim. oznaczało to kryzys (następcę na urząd rektora, q Jacoba Fabriciusa, powołano dopiero 1580). W 1581 został prof. historii i retoryki w Wittenberdze, jego propozycje powrotu do Gd. nie spotkały się z zainteresowaniem władz miasta. [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 19:12, 15 lut 2013
FRANCKENBERGER ANDREAS (1536 Meiningen, Frankonia – 17 I 1590 Wittenberga), uczony, pedagog. Od 1555 studiował w Wittenberdze, uzyskał tytuł magistra sztuk wyzwolonych. Od 1568 rektor Gimnazjum Gd. (q Gimnazjum Akademickie), opracował jego pierwszy wydany drukiem program nauczania (Constitutio nova Gymnasii Dantiscani). Kładł nacisk na wychowanie rel. w duchu reformacji, zwolennik nauczania encyklopedycznego, gł. prawa, medycyny, filozofii (zalecał poznanie poglądów uczonych staroż. i współczesnych), etyki i dialektyki, historii z geografią, elementów astronomii, muzyki. Dążył do uporządkowania i ujednolicenia programów nauczania, zróżnicowania zajęć (m.in. przez wprowadzanie także ćwiczeń i publicznych dysput). Prowadził m.in. wykłady z anatomii (q Katedra Anatomii Gimnazjum Akademickiego), był autorem wierszy okolicznościowych. W wyniku ciężkiej sytuacji miasta podczas q wojny Gd. z królem pol. Stefanem Batorym 1576 powrócił do Wittenbergi, dla gim. oznaczało to kryzys (następcę na urząd rektora, q Jacoba Fabriciusa, powołano dopiero 1580). W 1581 został prof. historii i retoryki w Wittenberdze, jego propozycje powrotu do Gd. nie spotkały się z zainteresowaniem władz miasta.