SZCZEPKOWSKA MALWINA, pisarka, reżyser
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''MALWINA SZCZEPKOWSKA''' (30 VII 1909 Pińczów – 2 VI 1977 Gdańsk), pisarka, autorka dramatów i słuchowisk; teatrolog, | + | '''MALWINA SZCZEPKOWSKA''' (30 VII 1909 Pińczów – 2 VI 1977 Gdańsk), pisarka, autorka dramatów i słuchowisk; teatrolog, reżyser teatralny i radiowy. Po maturze w Gimnazjum im. E. Orzeszkowej w Wilnie, ukończyła w 1936 roku polonistykę na UW. Debiutowała w 1929 nowelą ''Chimera'', opublikowaną w „Gazecie Warszawskiej”. Pierwsza publikacja książkowa to powieść ''Dom na prowincji'' (1933); pierwsze słuchowisko – ''Tajemnica Marii Celeste'' nadane przez Rozgłośnię Pomorską w Toruniu w 1939. W 1937 roku wyszła za mąż za Zygmunta Zambrzyckiego. Mieszkała w Grudziądzu, Krakowie, Warszawie, Pińczowie, od maja 1945 w Gdańsku. W latach 1945–1948 referent literacki Wydziału Kultury Zarządu Miejskiego, 1948–1953 kierownik literacki Państwowego q Teatru „Wybrzeże” (q teatr po 1945). Była animatorką życia kulturalnego, współtworzyła Oddział Gdański Związku Zawodowego Literatów Polskich (od roku 1949 Związek Literatów Polskich), 1950–1951 prezes Oddziału. Zorganizowała i prowadziła (1946–1948) Teatr Oświatowy Gdańskiego Zespołu Artystycznego. W 1952 zdała eksternistycznie egzamin reżyserski, 1953–1956 reżyser w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Toruniu, 1956–1957 w Teatrze im. W. Bogusławskiego w Kaliszu, w 1957 wróciła do Gdańska, do roku 1960 kierowała działem artystycznym rozgłośni q Radia Gdańsk, do 1969 zastępca redaktora naczelnego. Założycielka, kierownik i reżyser w okresie 1957–1961 Gdańskiego Studia Rapsodycznego w sali przy ul. Wajdeloty. Pochowana na cmentarzu w Oliwie (q cmentarze w Oliwie). {{author: MGS}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 23:15, 5 lis 2013
MALWINA SZCZEPKOWSKA (30 VII 1909 Pińczów – 2 VI 1977 Gdańsk), pisarka, autorka dramatów i słuchowisk; teatrolog, reżyser teatralny i radiowy. Po maturze w Gimnazjum im. E. Orzeszkowej w Wilnie, ukończyła w 1936 roku polonistykę na UW. Debiutowała w 1929 nowelą Chimera, opublikowaną w „Gazecie Warszawskiej”. Pierwsza publikacja książkowa to powieść Dom na prowincji (1933); pierwsze słuchowisko – Tajemnica Marii Celeste nadane przez Rozgłośnię Pomorską w Toruniu w 1939. W 1937 roku wyszła za mąż za Zygmunta Zambrzyckiego. Mieszkała w Grudziądzu, Krakowie, Warszawie, Pińczowie, od maja 1945 w Gdańsku. W latach 1945–1948 referent literacki Wydziału Kultury Zarządu Miejskiego, 1948–1953 kierownik literacki Państwowego q Teatru „Wybrzeże” (q teatr po 1945). Była animatorką życia kulturalnego, współtworzyła Oddział Gdański Związku Zawodowego Literatów Polskich (od roku 1949 Związek Literatów Polskich), 1950–1951 prezes Oddziału. Zorganizowała i prowadziła (1946–1948) Teatr Oświatowy Gdańskiego Zespołu Artystycznego. W 1952 zdała eksternistycznie egzamin reżyserski, 1953–1956 reżyser w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Toruniu, 1956–1957 w Teatrze im. W. Bogusławskiego w Kaliszu, w 1957 wróciła do Gdańska, do roku 1960 kierowała działem artystycznym rozgłośni q Radia Gdańsk, do 1969 zastępca redaktora naczelnego. Założycielka, kierownik i reżyser w okresie 1957–1961 Gdańskiego Studia Rapsodycznego w sali przy ul. Wajdeloty. Pochowana na cmentarzu w Oliwie (q cmentarze w Oliwie).
