POWIERSKI JAN, profesor Uniwersytetu Gdańskiego

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
'''JAN POWIERSKI''' (16 V 1940 Szczuka k. Brodnicy – 6 V 1999 Gdańsk), naukowiec, historyk. W 1958 ukończył LO w Szczecinku, 1958–63 studiował historię na uniw. w Toruniu, specjalizując się w śrdw. dziejach Prus i Pomorza Gd. W 1963–65 pracował w filii bibl. uniw. w Inst. Historii UMK, 1965 starszy asystent w Inst. Historii UMK. Od 1968 dr. Od 1973 pracownik q UG, do 1976 doc. kontraktowy, 1977 dr hab., 1992 prof. tytularny, 1994 prof. zw. W 1974–94 kier. Zakładu Historii Średniowiecza Inst. Historii UG, od 1997 kier. Zakładu Historii Średniowiecza Powszechnego. W 1976–86 równocześnie był kier. Studium Podyplomowego Historii. Od 1994 pracował równolegle w Bałtyckiej Wyższej Szkole Humanistycznej w Koszalinie, gdzie pełnił funkcję dziekana Wydz. Historycznego. Jeden z najwybitniejszych pol. historyków wczesnego średniowiecza. Badał dzieje ludów bałtyckich, początki zakonu krzyż. w Prusach, stosunki pol.-rus., wewnętrzne stosunki panujące w Polsce w X–XIII w. Autor m.in. monografii: ''Stosunki polsko-pruskie do 1230 r. ze szczególnym uwzględnieniem roli Pomorza Gdańskiego'' (1968), ''Dobra ostrowicko-golubskie biskupstwa włocławskiego na tle stosunków polsko-krzyżackich 1235–1308'' (1977), ''Kryzys rządów Bolesława Śmiałego. Polityka i jej odzwierciedlenie w literaturze średniowiecznej'' (1992), ''Prusowie, Mazowsze i sprowadzenie Krzyżaków do Polski'' (t. 1: 1996, już pośmiertnie t. 2, cz. 1: 2001 i t. 2, cz. 2: 2003). Wspólnie z Zenonem Guldonem opublikował ''Podziały administracyjne Kujaw i ziemi dobrzyńskiej w XIII–XIV w.'' (1974), a z Błażejem Śliwińskim i Klemensem Bruskim ''Studia z dziejów Pomorza w XII wieku'' (1993). Pośmiertnie ukazał się wybór jego prac: ''Prussica. Artykuły wybrane z lat 1965–1995'' (t. 1: 2004, t. 2: 2005). {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]]
+
'''JAN POWIERSKI''' (16 V 1940 Szczuka koło Brodnicy – 6 V 1999 Gdańsk), naukowiec, historyk. W 1958 roku ukończył LO w Szczecinku, w latach 1958–1963 studiował historię na uniwersytecie w Toruniu, specjalizując się w średniowiecznych dziejach Prus i Pomorza Gdańskiego. W 1963–1965 pracował w filii biblioteki uniwersyteckiej w Instytucie Historii UMK, w 1965 starszy asystent w Instytucie Historii UMK. Od roku 1968 doktor. Od 1973 pracownik q UG, do 1976 docent kontraktowy, 1977 doktor habilitowany, 1992 profesor tytularny, 1994 profesor zwyczajny. W okresie 1974–1994 kierownik Zakładu Historii Średniowiecza Instytutu Historii UG, od 1997 kierownik Zakładu Historii Średniowiecza Powszechnego. W 1976–1986 równocześnie był kierownikiem Studium Podyplomowego Historii. Od 1994 roku pracował równolegle w Bałtyckiej Wyższej Szkole Humanistycznej w Koszalinie, gdzie pełnił funkcję dziekana Wydziału Historycznego. Jeden z najwybitniejszych polskich historyków wczesnego średniowiecza. Badał dzieje ludów bałtyckich, początki zakonu krzyżackiego w Prusach, stosunki polsko-ruskie, wewnętrzne stosunki panujące w Polsce w X–XIII wieku. Autor m.in. monografii: ''Stosunki polsko-pruskie do 1230 r. ze szczególnym uwzględnieniem roli Pomorza Gdańskiego'' (1968), ''Dobra ostrowicko-golubskie biskupstwa włocławskiego na tle stosunków polsko-krzyżackich 1235–1308'' (1977), ''Kryzys rządów Bolesława Śmiałego. Polityka i jej odzwierciedlenie w literaturze średniowiecznej'' (1992), ''Prusowie, Mazowsze i sprowadzenie Krzyżaków do Polski'' (tom 1: 1996, już pośmiertnie tom 2, część 1: 2001 i tom 2, część 2: 2003). Wspólnie z Zenonem Guldonem opublikował ''Podziały administracyjne Kujaw i ziemi dobrzyńskiej w XIII–XIV w.'' (1974), a z Błażejem Śliwińskim i Klemensem Bruskim ''Studia z dziejów Pomorza w XII wieku'' (1993). Pośmiertnie ukazał się wybór jego prac: ''Prussica. Artykuły wybrane z lat 1965–1995'' (tom 1: 2004, tom 2: 2005). {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 20:02, 15 wrz 2013

JAN POWIERSKI (16 V 1940 Szczuka koło Brodnicy – 6 V 1999 Gdańsk), naukowiec, historyk. W 1958 roku ukończył LO w Szczecinku, w latach 1958–1963 studiował historię na uniwersytecie w Toruniu, specjalizując się w średniowiecznych dziejach Prus i Pomorza Gdańskiego. W 1963–1965 pracował w filii biblioteki uniwersyteckiej w Instytucie Historii UMK, w 1965 starszy asystent w Instytucie Historii UMK. Od roku 1968 doktor. Od 1973 pracownik q UG, do 1976 docent kontraktowy, 1977 doktor habilitowany, 1992 profesor tytularny, 1994 profesor zwyczajny. W okresie 1974–1994 kierownik Zakładu Historii Średniowiecza Instytutu Historii UG, od 1997 kierownik Zakładu Historii Średniowiecza Powszechnego. W 1976–1986 równocześnie był kierownikiem Studium Podyplomowego Historii. Od 1994 roku pracował równolegle w Bałtyckiej Wyższej Szkole Humanistycznej w Koszalinie, gdzie pełnił funkcję dziekana Wydziału Historycznego. Jeden z najwybitniejszych polskich historyków wczesnego średniowiecza. Badał dzieje ludów bałtyckich, początki zakonu krzyżackiego w Prusach, stosunki polsko-ruskie, wewnętrzne stosunki panujące w Polsce w X–XIII wieku. Autor m.in. monografii: Stosunki polsko-pruskie do 1230 r. ze szczególnym uwzględnieniem roli Pomorza Gdańskiego (1968), Dobra ostrowicko-golubskie biskupstwa włocławskiego na tle stosunków polsko-krzyżackich 1235–1308 (1977), Kryzys rządów Bolesława Śmiałego. Polityka i jej odzwierciedlenie w literaturze średniowiecznej (1992), Prusowie, Mazowsze i sprowadzenie Krzyżaków do Polski (tom 1: 1996, już pośmiertnie tom 2, część 1: 2001 i tom 2, część 2: 2003). Wspólnie z Zenonem Guldonem opublikował Podziały administracyjne Kujaw i ziemi dobrzyńskiej w XIII–XIV w. (1974), a z Błażejem Śliwińskim i Klemensem Bruskim Studia z dziejów Pomorza w XII wieku (1993). Pośmiertnie ukazał się wybór jego prac: Prussica. Artykuły wybrane z lat 1965–1995 (tom 1: 2004, tom 2: 2005).

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania