POSZOWSKI ANTONI, rektor Akademii Muzycznej w Gdańsku
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ANTONI POSZOWSKI''' (29 III 1931 Rajcza | + | '''ANTONI POSZOWSKI''' (29 III 1931 Rajcza koło Żywca – 12 XI 2003 Gdańsk), teoretyk muzyki. W latach 1951–1958 studiował w PWSM w Sopocie (q Akademia Muzyczna) w specjalnościach: pedagogika muzyczna i dyrygentury zespołami wokalno-instrumentalnymi (dyplom w 1955), teoria muzyki (dyplom w 1956), dyrygentura symfoniczna (dyplom w 1958). Od roku 1971 doktor, od 1953 związany z gdańską AMuz: 1972–1987 i 1999–2003 rektor. Od 1984 pracownik także w AMuz w Bydgoszczy (w okresie 1993–1999 rektor). Organizator i uczestnik życia artystycznego i naukowego, członek m.in. Związku Kompozytorów Polskich q GTN, Rady Wyższej Szkolnictwa Artystycznego, Rady Muzyki, Rady Ekspertów Ministerstwa Kultury i Sztuki do spraw Chórów i Zespołów Instrumentalnych. Autor publikacji głównie o zagadnieniach techniki dźwiękowej, m.in. ''Harmonia tonalna'' (1961, 1974, 1980), ''Harmonia systemu tonalnego dur-moll'' (2001). Jako dyrygent występował gościnnie m.in. w q Polskiej Filharmonii Bałtyckiej, Kieleckiej, Koszalińskiej, Olsztyńskiej, Pomorskiej (Bydgoszcz). 8 XII 2003 (pośmiertnie) doktor honoris causa gdańskiej AMuz. {{author: EF}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 15:30, 14 wrz 2013
ANTONI POSZOWSKI (29 III 1931 Rajcza koło Żywca – 12 XI 2003 Gdańsk), teoretyk muzyki. W latach 1951–1958 studiował w PWSM w Sopocie (q Akademia Muzyczna) w specjalnościach: pedagogika muzyczna i dyrygentury zespołami wokalno-instrumentalnymi (dyplom w 1955), teoria muzyki (dyplom w 1956), dyrygentura symfoniczna (dyplom w 1958). Od roku 1971 doktor, od 1953 związany z gdańską AMuz: 1972–1987 i 1999–2003 rektor. Od 1984 pracownik także w AMuz w Bydgoszczy (w okresie 1993–1999 rektor). Organizator i uczestnik życia artystycznego i naukowego, członek m.in. Związku Kompozytorów Polskich q GTN, Rady Wyższej Szkolnictwa Artystycznego, Rady Muzyki, Rady Ekspertów Ministerstwa Kultury i Sztuki do spraw Chórów i Zespołów Instrumentalnych. Autor publikacji głównie o zagadnieniach techniki dźwiękowej, m.in. Harmonia tonalna (1961, 1974, 1980), Harmonia systemu tonalnego dur-moll (2001). Jako dyrygent występował gościnnie m.in. w q Polskiej Filharmonii Bałtyckiej, Kieleckiej, Koszalińskiej, Olsztyńskiej, Pomorskiej (Bydgoszcz). 8 XII 2003 (pośmiertnie) doktor honoris causa gdańskiej AMuz.
