PNIEWSKI WŁADYSŁAW, nauczyciel w Gimnazjum Polskim
m |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''WŁADYSŁAW PNIEWSKI''' (3 II 1893 Gostyń woj. poznańskie – 22 III 1940 Stutthof, rozstrzelany), nauczyciel. W 1913–14 studiował filozofię i teologię na UJ, 1918–20 filozofię i polonistykę w uniw. we Wr. i Poznaniu, od 1924 dr. W 1924–39 nauczał jęz. pol. w q Gimnazjum Polskim, w którym zorganizował bibl. (przekształconą z czasem w publiczną). W 1927–36 wiceprezes q Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki, czł. komitetu redakcyjnego q „Rocznika Gdańskiego”. Pisał o miejscu Gd. i Pomorza w pol. literaturze. Znawca problematyki kaszubskiej, 1931–34 redaktor „Gryfa”. Autor m.in. monografii Krzysztof Celestyn Mrongowiusz 1764–1855. ''Księga pamiątkowa'' (1933) i ''Język polski w dawnych szkołach gdańskich'' (1938). W sierpniu 1939 mimo namów nie opuścił Gd. Osadzony w q obozie Stutthof, rozstrzelany. Jego imieniem nazwano q II | + | '''WŁADYSŁAW PNIEWSKI''' (3 II 1893 Gostyń woj. poznańskie – 22 III 1940 Stutthof, rozstrzelany), nauczyciel. W 1913–14 studiował filozofię i teologię na UJ, 1918–20 filozofię i polonistykę w uniw. we Wr. i Poznaniu, od 1924 dr. W 1924–39 nauczał jęz. pol. w q Gimnazjum Polskim, w którym zorganizował bibl. (przekształconą z czasem w publiczną). W 1927–36 wiceprezes q Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki, czł. komitetu redakcyjnego q „Rocznika Gdańskiego”. Pisał o miejscu Gd. i Pomorza w pol. literaturze. Znawca problematyki kaszubskiej, 1931–34 redaktor „Gryfa”. Autor m.in. monografii Krzysztof Celestyn Mrongowiusz 1764–1855. ''Księga pamiątkowa'' (1933) i ''Język polski w dawnych szkołach gdańskich'' (1938). W sierpniu 1939 mimo namów nie opuścił Gd. Osadzony w q obozie Stutthof, rozstrzelany. Jego imieniem nazwano q II Liceum Ogólnokształcące i ulicę w Gd. Wrzeszczu (do 1945: Neue Sorge). {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 11:06, 31 lip 2013
WŁADYSŁAW PNIEWSKI (3 II 1893 Gostyń woj. poznańskie – 22 III 1940 Stutthof, rozstrzelany), nauczyciel. W 1913–14 studiował filozofię i teologię na UJ, 1918–20 filozofię i polonistykę w uniw. we Wr. i Poznaniu, od 1924 dr. W 1924–39 nauczał jęz. pol. w q Gimnazjum Polskim, w którym zorganizował bibl. (przekształconą z czasem w publiczną). W 1927–36 wiceprezes q Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki, czł. komitetu redakcyjnego q „Rocznika Gdańskiego”. Pisał o miejscu Gd. i Pomorza w pol. literaturze. Znawca problematyki kaszubskiej, 1931–34 redaktor „Gryfa”. Autor m.in. monografii Krzysztof Celestyn Mrongowiusz 1764–1855. Księga pamiątkowa (1933) i Język polski w dawnych szkołach gdańskich (1938). W sierpniu 1939 mimo namów nie opuścił Gd. Osadzony w q obozie Stutthof, rozstrzelany. Jego imieniem nazwano q II Liceum Ogólnokształcące i ulicę w Gd. Wrzeszczu (do 1945: Neue Sorge).
