GRONAU JOHANN BENJAMIN, lutnik
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''JOHANN BENJAMIN GRONAU''' (23 V 1758 Gdańsk – 4 VI 1816 Gdańsk), lutnik. Syn i uczeń [[GRONAU BENJAMIN, lutnik | Benjamina Gronaua]]. Znany głównie jako znakomity reperator, od 2 VIII 1791 posiadał pracownicze (robotnicze) [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). W 1781 nabył za 2800 florenów posesję po mistrzu tokarskim Rueckriemerze (Rickriemer) przy 4. Damm (ul. Grobla IV). W 1807 zrezygnował z zawodu, hospitalizowany w [[SZPITAL ŚW. DUCHA | szpitalu św. Ducha]], gdzie zmarł dziewięć lat później. Prawdopodobnie jeszcze pod koniec życia wykonywał naprawy | + | '''JOHANN BENJAMIN GRONAU''' (23 V 1758 Gdańsk – 4 VI 1816 Gdańsk), lutnik. Syn i uczeń [[GRONAU BENJAMIN, lutnik | Benjamina Gronaua]]. Znany głównie jako znakomity reperator, od 2 VIII 1791 posiadał pracownicze (robotnicze) [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). W 1770 mieszkał przy Breitgasse (ul. Szeroka), w 1781 nabył za 2800 florenów posesję po mistrzu tokarskim Rueckriemerze (Rickriemer) przy 4. Damm (ul. Grobla IV). W 1807 zrezygnował z zawodu, hospitalizowany w [[SZPITAL ŚW. DUCHA | szpitalu św. Ducha]], gdzie zmarł dziewięć lat później. Prawdopodobnie jeszcze pod koniec życia wykonywał naprawy |
przy młynie garbarskim na Krebsmarkt (Targ Rakowy).<br/><br/> | przy młynie garbarskim na Krebsmarkt (Targ Rakowy).<br/><br/> | ||
Hochschule für Musik w Berlinie przed II wojną światową posiadało wiolę d’amore (nr inw. 281) z jego kartką reperatora: ''Joh: Benj: Gronau / Geigenmacher in Danzig / 1797''. Znana jest też podobna kartka z 1798 oraz o cztery lata wcześniejsza: ''Joh: Benj: Gronau / Geigenmacher in Danzig / Repariert 1794''. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | Hochschule für Musik w Berlinie przed II wojną światową posiadało wiolę d’amore (nr inw. 281) z jego kartką reperatora: ''Joh: Benj: Gronau / Geigenmacher in Danzig / 1797''. Znana jest też podobna kartka z 1798 oraz o cztery lata wcześniejsza: ''Joh: Benj: Gronau / Geigenmacher in Danzig / Repariert 1794''. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
'''Bibliografia''':<br/> | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| − | Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VIII, s. 254.<br/> | + | ''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VIII, s. 254.<br/> |
Vogel Beniamin, ''Violin making in Gdansk (Danzig, Gdańsk) especially in the 17th and 18th centuries'', w: ''Beiträge zur Geschichte der Musik und Musikkultur in Danzig und Westpreußen'', red. Erik Fischer, Stuttgart 2018 s. 118.<br/> | Vogel Beniamin, ''Violin making in Gdansk (Danzig, Gdańsk) especially in the 17th and 18th centuries'', w: ''Beiträge zur Geschichte der Musik und Musikkultur in Danzig und Westpreußen'', red. Erik Fischer, Stuttgart 2018 s. 118.<br/> | ||
Vogel Beniamin, ''Słownik lutników działających na historycznych i obecnych ziemiach polskich oraz lutników polskich działających za granicą do 1950 roku'', Bydgoszcz 2019, s. 88. | Vogel Beniamin, ''Słownik lutników działających na historycznych i obecnych ziemiach polskich oraz lutników polskich działających za granicą do 1950 roku'', Bydgoszcz 2019, s. 88. | ||
Wersja z 17:06, 5 cze 2024
JOHANN BENJAMIN GRONAU (23 V 1758 Gdańsk – 4 VI 1816 Gdańsk), lutnik. Syn i uczeń Benjamina Gronaua. Znany głównie jako znakomity reperator, od 2 VIII 1791 posiadał pracownicze (robotnicze) obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). W 1770 mieszkał przy Breitgasse (ul. Szeroka), w 1781 nabył za 2800 florenów posesję po mistrzu tokarskim Rueckriemerze (Rickriemer) przy 4. Damm (ul. Grobla IV). W 1807 zrezygnował z zawodu, hospitalizowany w szpitalu św. Ducha, gdzie zmarł dziewięć lat później. Prawdopodobnie jeszcze pod koniec życia wykonywał naprawy
przy młynie garbarskim na Krebsmarkt (Targ Rakowy).
Hochschule für Musik w Berlinie przed II wojną światową posiadało wiolę d’amore (nr inw. 281) z jego kartką reperatora: Joh: Benj: Gronau / Geigenmacher in Danzig / 1797. Znana jest też podobna kartka z 1798 oraz o cztery lata wcześniejsza: Joh: Benj: Gronau / Geigenmacher in Danzig / Repariert 1794.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VIII, s. 254.
Vogel Beniamin, Violin making in Gdansk (Danzig, Gdańsk) especially in the 17th and 18th centuries, w: Beiträge zur Geschichte der Musik und Musikkultur in Danzig und Westpreußen, red. Erik Fischer, Stuttgart 2018 s. 118.
Vogel Beniamin, Słownik lutników działających na historycznych i obecnych ziemiach polskich oraz lutników polskich działających za granicą do 1950 roku, Bydgoszcz 2019, s. 88.
