RENNEN REINHOLT von der, złotnik
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] | [[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
| − | '''REINHOLT (Reinhard) von der RENNEN von LINN''' (zm. 22 X 1626 Gdańsk), złotnik. Pochodził z miejscowości Linn (prawdopodobnie obecna dzielnica Krefeld w Nadrenii Północnej-Westfalii lub Lunden w Szlezwiku-Holsztynie). Mistrzem został w 1592. 12 VI 1593 otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. Od 1594 wynajmował pracownię przy Wollwebergasse (ul. Tkacka). Funkcję kompana [[CECHY, XIV–XVIII wiek| cechu]] złotników pełnił w latach 1599, 1604, 1609, 1618, 1626, starszego cechu – 1600, 1605, 1610, 1619. Miał dziewięciu synów: Johannesa, Antoniusa, Reinholta, Friedricha, Roloffa, Salomona, Petera, Daniela, Davida. Salomon i Peter kontynuowali zawód ojca, obaj | + | '''REINHOLT (Reinhard) von der RENNEN von LINN''' (zm. 22 X 1626 Gdańsk), złotnik. Pochodził z miejscowości Linn (prawdopodobnie obecna dzielnica Krefeld w Nadrenii Północnej-Westfalii lub Lunden w Szlezwiku-Holsztynie). Mistrzem został w 1592. 12 VI 1593 otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. Od 1594 wynajmował pracownię przy Wollwebergasse (ul. Tkacka). Funkcję kompana [[CECHY, XIV–XVIII wiek| cechu]] złotników pełnił w latach 1599, 1604, 1609, 1618, 1626, starszego cechu – 1600, 1605, 1610, 1619. Miał dziewięciu synów: Johannesa, Antoniusa, Reinholta, Friedricha, Roloffa, Salomona, Petera, Daniela, Davida. Salomon i Peter kontynuowali zawód ojca, obaj jako tzw. Bürger-Kinder (dzieci gdańskich obywateli) otrzymali kupieckie (ulepszone w stosunku do prawa ojca), kupieckie obywatelstwo Gdańska: Salomon 4 II 1647, Peter 10 IX 1648.<br/><br/> |
Przypisuje mu się znak mistrzowski z kursywną literą R w obrysie, który znajduje się na niewielkim dzbanku z [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościół św. Jana]] w Gdańsku. Zarazem nie ma pewności co do poprawności tej atrybucji, gdyż wspomniane naczynie nie zostało opatrzone żadnym znakiem miejskim. Część badaczy wiąże z tym złotnikiem także nieznakowany, okazały zestaw do lawabo z pierwszej ćwierci XVII wieku, zapewne gdańskiej roboty (aukcja Sotheby’s w Genewie, 1988).<br/><br/> | Przypisuje mu się znak mistrzowski z kursywną literą R w obrysie, który znajduje się na niewielkim dzbanku z [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościół św. Jana]] w Gdańsku. Zarazem nie ma pewności co do poprawności tej atrybucji, gdyż wspomniane naczynie nie zostało opatrzone żadnym znakiem miejskim. Część badaczy wiąże z tym złotnikiem także nieznakowany, okazały zestaw do lawabo z pierwszej ćwierci XVII wieku, zapewne gdańskiej roboty (aukcja Sotheby’s w Genewie, 1988).<br/><br/> | ||
Zob. też [[ZŁOTNICTWO| złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Zob. też [[ZŁOTNICTWO| złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 13:43, 20 wrz 2023
REINHOLT (Reinhard) von der RENNEN von LINN (zm. 22 X 1626 Gdańsk), złotnik. Pochodził z miejscowości Linn (prawdopodobnie obecna dzielnica Krefeld w Nadrenii Północnej-Westfalii lub Lunden w Szlezwiku-Holsztynie). Mistrzem został w 1592. 12 VI 1593 otrzymał obywatelstwo Gdańska. Od 1594 wynajmował pracownię przy Wollwebergasse (ul. Tkacka). Funkcję kompana cechu złotników pełnił w latach 1599, 1604, 1609, 1618, 1626, starszego cechu – 1600, 1605, 1610, 1619. Miał dziewięciu synów: Johannesa, Antoniusa, Reinholta, Friedricha, Roloffa, Salomona, Petera, Daniela, Davida. Salomon i Peter kontynuowali zawód ojca, obaj jako tzw. Bürger-Kinder (dzieci gdańskich obywateli) otrzymali kupieckie (ulepszone w stosunku do prawa ojca), kupieckie obywatelstwo Gdańska: Salomon 4 II 1647, Peter 10 IX 1648.
Przypisuje mu się znak mistrzowski z kursywną literą R w obrysie, który znajduje się na niewielkim dzbanku z kościół św. Jana w Gdańsku. Zarazem nie ma pewności co do poprawności tej atrybucji, gdyż wspomniane naczynie nie zostało opatrzone żadnym znakiem miejskim. Część badaczy wiąże z tym złotnikiem także nieznakowany, okazały zestaw do lawabo z pierwszej ćwierci XVII wieku, zapewne gdańskiej roboty (aukcja Sotheby’s w Genewie, 1988).
Zob. też złotnictwo.
