KOŚCIÓŁ ŚW. ANDRZEJA BOBOLI
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File:Kościół św. Andrzeja Boboli, widok od strony al. Hallera, lata 30. XX wieku.JPG|thumb|Kościół św. Andrzeja Boboli, widok od strony al. Hallera, lata 30. XX wieku]]'''KOŚCIÓŁ ŚW. ANDRZEJA BOBOLI''' (pierwotnie: Christuskirche), Wrzeszcz, ul. Mickiewicza (do 1945 Bärenweg). Wzniesiony 1913–16 wg proj. q Hermanna Phlepsa. Przeznaczony był dla ewangelików. Budowla salowa z połączonymi ze sobą kaplicami wpisanymi między skarpy. Korpus oszkarpowany zamknięty półkolistą absydą z wysoką wieżą zwieńczoną cebulastym hełmem. Wewnętrzne dekoracje malarskie wykonane zostały przez berlińskich malarzy Walldorfa i Asbacha, prace rzeźb. przy ołtarzu wykonał Heinrich Splieth z Charlottenburga. Witraże w prezbiterium i kaplicy chrzcielnej są dziełem firmy Vereinigte Werkstätten für Mosaik und Glasmalerei Puhl & Wagner, Gottfried Heinersdorf z Berlina, a w nawie – firmy Ferdinanda Müllera z Quedlinburga. Prace sztukatorskie wykonał Franz Lehmann-Sigmundsburg z Gdańska. Organy zbudował Paul Völkner z Bydgoszczy. Projekty wyposażenia kościoła są autorstwa H. Phlepsa. Budowla wzniesiona została w formach barok. Kościół przetrwał okres działań wojennych w 1945. {{author: WS }}<br /><br />W 1945 przejęty przez q jezuitów. Ośrodkiem parafii był q kośc. (kaplica) św. Krzyża, od którego w 1971 przejął funkcje świątyni paraf. Przystosowując go do potrzeb katolików, wystrój wnętrza gruntownie zmieniono; w 1946 przyozdobiono tymczasowo ołtarz gł. i wyremontowano organy. W 1948 poświęcono obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej, dokumentujący osiedlenie się na terenie parafii wielu repatriantów z Wileńszczyzny. W 1966–74 dokonano całkowitej modernizacji wnętrza wg projektu Leopolda Taraszkiewicza, w duchu posoborowym: wykonano wystrój prezbiterium z nowoczesnym ołtarzem gł., przyozdobionym mozaiką z przedstawieniem ''Ostatniej Wieczerzy'', nad mensą ołtarza umieszczono wielki, podwieszony u sklepienia krzyż z drewnianą figurą Chrystusa, nieprzybitą do ramienia krzyża prawą dłonią błogosławiącego lud i wskazującego niebo; tabernakulum z prawej strony ołtarza gł., w ołtarzu bocznym; do tego w nawach liczne obrazy przedstawiające świętych zakonu jezuitów, w tym patrona kośc. oraz św. Ignacego Loyolę i św. Stanisława Kostkę. Wnętrze doświetlają witraże w oknach, prezentujące pełne ruchu i symboliki impresje. W 1980 do kośc. trafił krzyż strajkowy portowców jako wotum za pomyślnie zakończony strajk. Przy parafii powstało w 1945 przedszkole prowadzone przez q siostry służebniczki; istniało do 1950. Na terenie parafii działa wiele organizacji katolickich, w tym Apostolstwo Modlitwy, Duszpasterstwo Akademickie (od 1958). Wydawane jest pismo „Przy Krzyżu”. {{author: SK }}<br /><br />Tabela: Proboszczowie parafii św. Krzyża (zob. q kośc. św. Krzyża) <br />Tabela: Pastorzy kościoła Chrystusa (ob. św. Andrzeja Boboli) [[Category: Encyklopedia]] | + | [[File:Kościół św. Andrzeja Boboli, widok od strony al. Hallera, lata 30. XX wieku.JPG|thumb|Kościół św. Andrzeja Boboli, widok od strony al. Hallera, lata 30. XX wieku]]'''KOŚCIÓŁ ŚW. ANDRZEJA BOBOLI''' (pierwotnie: Christuskirche), Wrzeszcz, ul. Mickiewicza (do 1945 Bärenweg). Wzniesiony 1913–16 wg proj. q Hermanna Phlepsa. Przeznaczony był dla ewangelików. Budowla salowa z połączonymi ze sobą kaplicami wpisanymi między skarpy. Korpus oszkarpowany zamknięty półkolistą absydą z wysoką wieżą zwieńczoną cebulastym hełmem. Wewnętrzne dekoracje malarskie wykonane zostały przez berlińskich malarzy Walldorfa i Asbacha, prace rzeźb. przy ołtarzu wykonał Heinrich Splieth z Charlottenburga. Witraże w prezbiterium i kaplicy chrzcielnej są dziełem firmy Vereinigte Werkstätten für Mosaik und Glasmalerei Puhl & Wagner, Gottfried Heinersdorf z Berlina, a w nawie – firmy Ferdinanda Müllera z Quedlinburga. Prace sztukatorskie wykonał Franz Lehmann-Sigmundsburg z Gdańska. Organy zbudował Paul Völkner z Bydgoszczy. Projekty wyposażenia kościoła są autorstwa H. Phlepsa. Budowla wzniesiona została w formach barok. Kościół przetrwał okres działań wojennych w 1945. {{author: WS}}<br /><br />W 1945 przejęty przez q jezuitów. Ośrodkiem parafii był q kośc. (kaplica) św. Krzyża, od którego w 1971 przejął funkcje świątyni paraf. Przystosowując go do potrzeb katolików, wystrój wnętrza gruntownie zmieniono; w 1946 przyozdobiono tymczasowo ołtarz gł. i wyremontowano organy. W 1948 poświęcono obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej, dokumentujący osiedlenie się na terenie parafii wielu repatriantów z Wileńszczyzny. W 1966–74 dokonano całkowitej modernizacji wnętrza wg projektu Leopolda Taraszkiewicza, w duchu posoborowym: wykonano wystrój prezbiterium z nowoczesnym ołtarzem gł., przyozdobionym mozaiką z przedstawieniem ''Ostatniej Wieczerzy'', nad mensą ołtarza umieszczono wielki, podwieszony u sklepienia krzyż z drewnianą figurą Chrystusa, nieprzybitą do ramienia krzyża prawą dłonią błogosławiącego lud i wskazującego niebo; tabernakulum z prawej strony ołtarza gł., w ołtarzu bocznym; do tego w nawach liczne obrazy przedstawiające świętych zakonu jezuitów, w tym patrona kośc. oraz św. Ignacego Loyolę i św. Stanisława Kostkę. Wnętrze doświetlają witraże w oknach, prezentujące pełne ruchu i symboliki impresje. W 1980 do kośc. trafił krzyż strajkowy portowców jako wotum za pomyślnie zakończony strajk. Przy parafii powstało w 1945 przedszkole prowadzone przez q siostry służebniczki; istniało do 1950. Na terenie parafii działa wiele organizacji katolickich, w tym Apostolstwo Modlitwy, Duszpasterstwo Akademickie (od 1958). Wydawane jest pismo „Przy Krzyżu”. {{author: SK}}<br /><br />Tabela: Proboszczowie parafii św. Krzyża (zob. q kośc. św. Krzyża) <br />Tabela: Pastorzy kościoła Chrystusa (ob. św. Andrzeja Boboli) [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 01:59, 14 cze 2013
W 1945 przejęty przez q jezuitów. Ośrodkiem parafii był q kośc. (kaplica) św. Krzyża, od którego w 1971 przejął funkcje świątyni paraf. Przystosowując go do potrzeb katolików, wystrój wnętrza gruntownie zmieniono; w 1946 przyozdobiono tymczasowo ołtarz gł. i wyremontowano organy. W 1948 poświęcono obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej, dokumentujący osiedlenie się na terenie parafii wielu repatriantów z Wileńszczyzny. W 1966–74 dokonano całkowitej modernizacji wnętrza wg projektu Leopolda Taraszkiewicza, w duchu posoborowym: wykonano wystrój prezbiterium z nowoczesnym ołtarzem gł., przyozdobionym mozaiką z przedstawieniem Ostatniej Wieczerzy, nad mensą ołtarza umieszczono wielki, podwieszony u sklepienia krzyż z drewnianą figurą Chrystusa, nieprzybitą do ramienia krzyża prawą dłonią błogosławiącego lud i wskazującego niebo; tabernakulum z prawej strony ołtarza gł., w ołtarzu bocznym; do tego w nawach liczne obrazy przedstawiające świętych zakonu jezuitów, w tym patrona kośc. oraz św. Ignacego Loyolę i św. Stanisława Kostkę. Wnętrze doświetlają witraże w oknach, prezentujące pełne ruchu i symboliki impresje. W 1980 do kośc. trafił krzyż strajkowy portowców jako wotum za pomyślnie zakończony strajk. Przy parafii powstało w 1945 przedszkole prowadzone przez q siostry służebniczki; istniało do 1950. Na terenie parafii działa wiele organizacji katolickich, w tym Apostolstwo Modlitwy, Duszpasterstwo Akademickie (od 1958). Wydawane jest pismo „Przy Krzyżu”.
Tabela: Proboszczowie parafii św. Krzyża (zob. q kośc. św. Krzyża)
Tabela: Pastorzy kościoła Chrystusa (ob. św. Andrzeja Boboli)
