HÜBNER ZYGMUNT, aktor, reżyser, dyrektor
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Zygmunt_Hübner.JPG|thumb|Zygmunt Hübner]] | [[File:Zygmunt_Hübner.JPG|thumb|Zygmunt Hübner]] | ||
− | '''ZYGMUNT HÜBNER''' (23 III 1930 Warszawa – 12 I 1989 Warszawa), aktor, reżyser, dyrektor teatru. Studiował aktorstwo i reżyserię w PWST w Warszawie oraz historię sztuki na | + | '''ZYGMUNT HÜBNER''' (23 III 1930 Warszawa – 12 I 1989 Warszawa), aktor, reżyser, dyrektor teatru. Studiował aktorstwo i reżyserię w PWST w Warszawie oraz historię sztuki na uniwersytecie tamże. Po uzyskaniu dyplomu reżyserskiego od 1956 roku na Wybrzeżu. W latach 1958–1960 dyrektor artystyczny q Teatru Wybrzeże. Przygotował na scenach Gdańska, Gdyni i Sopotu 17 premier, w tym polską prapremierę ''Szewców'' Witkacego, do której z powodów cenzuralnych ostatecznie nie doszło (1957). W odpowiedzi wystawił, z miesiąca na miesiąc, ''Zbrodnię i karę'' Dostojewskiego i ''Makbeta'' Shakespeare’a („rzecz złem zaczęta, tylko złem się krzepi”). Wyreżyserował polską prapremierę ''Ladacznicy z zasadami'' Sartre’a (zagrał rolę Freda) oraz ''Nosorożca'' Ionesco (zagrał Berengera). Realizacja zespołowa ''Pierwszego dnia wolności'' Kruczkowskiego (1960) (przedstawienie wyreżyserował wspólnie z q Andrzejem Wajdą) ze q Zbigniewem Cybulskim, q Bogumiłem Kobielą, Edmundem Fettingiem i Zdzisławem Maklakiewiczem w głównych rolach – reprezentowała Polskę na paryskim Teatrze Narodów. Był to największy sukces teatru Wybrzeże w całej jego historii. Jako dyrektor artystyczny zatrudniał najzdolniejszych reżyserów swojego pokolenia. Umożliwił debiut teatralny Andrzejowi Wajdzie (''Kapelusz pełen deszczu'' Gazzo z legendarną rolą Zbigniewa Cybulskiego, 1959), doprowadził do współpracy z takiej klasy reżyserami, jak: Konrad Swinarski (''Smak miodu Delaneya'', 1959) czy Jerzy Goliński (''Opera za trzy grosze'' Brechta, 1960). Po opuszczeniu Gdańska kierował – jako dyrektor i kierownik artystyczny – m.in. Starym Teatrem w Krakowie (1963–1969) i Teatrem Powszechnym w Warszawie (1974–1989), który po śmierci Hübnera został nazwany jego imieniem. Obok Arnolda Szyfmana uznawany za najwybitniejszego w Polsce dyrektora teatrów. W 1970 roku wyreżyserował w teatrze Wybrzeże – jako wielkie intermedium – polską prapremierę scenicznej wersji ''Ulissesa'' Joyce’a, z popisowymi rolami q Haliny Winiarskiej jako Molly i Stanisława Igara jako Leopolda, w historii wydarzeniowej przedstawienie wybitne. W roku 1967 w filmie Stanisława Różewicza ''Westerplatte'' zagrał rolę mjr. q Henryka Sucharskiego. W 1987 jego sztukę ''Ludzie cesarza'' wyreżyserował w Gdańsku Marek Okopiński. {{author: JC}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 10:24, 12 lip 2013
ZYGMUNT HÜBNER (23 III 1930 Warszawa – 12 I 1989 Warszawa), aktor, reżyser, dyrektor teatru. Studiował aktorstwo i reżyserię w PWST w Warszawie oraz historię sztuki na uniwersytecie tamże. Po uzyskaniu dyplomu reżyserskiego od 1956 roku na Wybrzeżu. W latach 1958–1960 dyrektor artystyczny q Teatru Wybrzeże. Przygotował na scenach Gdańska, Gdyni i Sopotu 17 premier, w tym polską prapremierę Szewców Witkacego, do której z powodów cenzuralnych ostatecznie nie doszło (1957). W odpowiedzi wystawił, z miesiąca na miesiąc, Zbrodnię i karę Dostojewskiego i Makbeta Shakespeare’a („rzecz złem zaczęta, tylko złem się krzepi”). Wyreżyserował polską prapremierę Ladacznicy z zasadami Sartre’a (zagrał rolę Freda) oraz Nosorożca Ionesco (zagrał Berengera). Realizacja zespołowa Pierwszego dnia wolności Kruczkowskiego (1960) (przedstawienie wyreżyserował wspólnie z q Andrzejem Wajdą) ze q Zbigniewem Cybulskim, q Bogumiłem Kobielą, Edmundem Fettingiem i Zdzisławem Maklakiewiczem w głównych rolach – reprezentowała Polskę na paryskim Teatrze Narodów. Był to największy sukces teatru Wybrzeże w całej jego historii. Jako dyrektor artystyczny zatrudniał najzdolniejszych reżyserów swojego pokolenia. Umożliwił debiut teatralny Andrzejowi Wajdzie (Kapelusz pełen deszczu Gazzo z legendarną rolą Zbigniewa Cybulskiego, 1959), doprowadził do współpracy z takiej klasy reżyserami, jak: Konrad Swinarski (Smak miodu Delaneya, 1959) czy Jerzy Goliński (Opera za trzy grosze Brechta, 1960). Po opuszczeniu Gdańska kierował – jako dyrektor i kierownik artystyczny – m.in. Starym Teatrem w Krakowie (1963–1969) i Teatrem Powszechnym w Warszawie (1974–1989), który po śmierci Hübnera został nazwany jego imieniem. Obok Arnolda Szyfmana uznawany za najwybitniejszego w Polsce dyrektora teatrów. W 1970 roku wyreżyserował w teatrze Wybrzeże – jako wielkie intermedium – polską prapremierę scenicznej wersji Ulissesa Joyce’a, z popisowymi rolami q Haliny Winiarskiej jako Molly i Stanisława Igara jako Leopolda, w historii wydarzeniowej przedstawienie wybitne. W roku 1967 w filmie Stanisława Różewicza Westerplatte zagrał rolę mjr. q Henryka Sucharskiego. W 1987 jego sztukę Ludzie cesarza wyreżyserował w Gdańsku Marek Okopiński.