DZIELNICOWE RADY NARODOWE W GDAŃSKU
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''DZIELNICOWE RADY NARODOWE W GDAŃSKU.''' Powołane 1954 na podstawie ustawy z 20 III 1950 o terenowych organach jednolitej władzy | + | '''DZIELNICOWE RADY NARODOWE W GDAŃSKU.''' Powołane w roku 1954 na podstawie ustawy z 20 III 1950 o terenowych organach jednolitej władzy państwowej – pierwszy stopień władz administracyjnych, ich nadrzędnym organem była Miejska Rada Narodowa w Gdańsku. Przepisy określały i rozgraniczały kompetencje rad dzielnicowych oraz władz miejskich będących w gestii terenowej administracji państwowej. Do zadań rad należało: kierowanie działalnością gospodarczą, społeczną i kulturalną, zapewnienie ochrony porządku publicznego i obronności państwa, ewidencja ludności, wydawanie przepisów prawnych zgodnie ze swoimi uprawnieniami. Do roku 1954 składy osobowe wojewódzkich i miejskich rad narodowych powstawały mocą nominacji poprzez delegowanie do nich przedstawicieli partii, stronnictw politycznych, organizacji społecznych, pracowników wybranych firm, przedstawicieli wojska i milicji. Pierwsze wybory do wojewódzkich, miejskich i dzielnicowych rad narodowych odbyły się w Polsce, w tym i w Gdańsku, dopiero 5 XII 1954. DRN wybierała swoje prezydia kierujące na co dzień pracą rady oraz komisje problemowe. Działały do 31 V 1975, kiedy to ustawa z 28 V 1975 o dwustopniowym podziale administracyjnym Polski oraz o zmianach ustaw o radach narodowych zlikwidowała rady dzielnicowe w dużych miastach wojewódzkich jako element terenowej władzy administracyjnej. Ich funkcje przejęły Miejskie Rady Narodowe oraz prezydenci miast. W Gdańsku w latach 1954–1975 działały trzy rady. <br /><br /> '''Dzielnicowa Rada Narodowa Gdańsk-Śródmieście''', teren: Główne i Stare Miasto, Stare Przedmieście, Dolne Miasto, Rudniki, Siedlce z Emaus, Chełm, Orunia z Lipcami, Olszynka. Siedzibą w latach 1954–1964 były kamieniczki przy Długim Targu 1/4, w 1964–1975 odbudowany kompleks kamienic przy ul. Piwnej 36/38. <br /><br /> '''Dzielnicowa Rada Narodowa Gdańsk-Wrzeszcz''', teren: Wrzeszcz z al. Zwycięstwa, Przymorze, Oliwa z Jelitkowem i Żabianką. Siedziba w latach 1954–1975 mieściła się przy al. Grunwaldzkiej 100/102. <br /><br /> '''Dzielnicowa Rada Narodowa Gdańsk-Portowa''', teren: Nowy Port, Brzeźno, Letnica, Młyniska, Przeróbki, Stogi z Krakowcem. Siedziba w latach 1954–1958 znajdowała się w adaptowanym budynku mieszkalnym przy ul. Jana z Kolna 25 (róg ul. Robotniczej), w okresie 1958–1975 w kamienicy przy ul. Gdyńskich Kosynierów 11. <br /><br /> Urzędnicy DRN mieli status pracowników państwowych.{{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 20:11, 9 cze 2013
DZIELNICOWE RADY NARODOWE W GDAŃSKU. Powołane w roku 1954 na podstawie ustawy z 20 III 1950 o terenowych organach jednolitej władzy państwowej – pierwszy stopień władz administracyjnych, ich nadrzędnym organem była Miejska Rada Narodowa w Gdańsku. Przepisy określały i rozgraniczały kompetencje rad dzielnicowych oraz władz miejskich będących w gestii terenowej administracji państwowej. Do zadań rad należało: kierowanie działalnością gospodarczą, społeczną i kulturalną, zapewnienie ochrony porządku publicznego i obronności państwa, ewidencja ludności, wydawanie przepisów prawnych zgodnie ze swoimi uprawnieniami. Do roku 1954 składy osobowe wojewódzkich i miejskich rad narodowych powstawały mocą nominacji poprzez delegowanie do nich przedstawicieli partii, stronnictw politycznych, organizacji społecznych, pracowników wybranych firm, przedstawicieli wojska i milicji. Pierwsze wybory do wojewódzkich, miejskich i dzielnicowych rad narodowych odbyły się w Polsce, w tym i w Gdańsku, dopiero 5 XII 1954. DRN wybierała swoje prezydia kierujące na co dzień pracą rady oraz komisje problemowe. Działały do 31 V 1975, kiedy to ustawa z 28 V 1975 o dwustopniowym podziale administracyjnym Polski oraz o zmianach ustaw o radach narodowych zlikwidowała rady dzielnicowe w dużych miastach wojewódzkich jako element terenowej władzy administracyjnej. Ich funkcje przejęły Miejskie Rady Narodowe oraz prezydenci miast. W Gdańsku w latach 1954–1975 działały trzy rady.
Dzielnicowa Rada Narodowa Gdańsk-Śródmieście, teren: Główne i Stare Miasto, Stare Przedmieście, Dolne Miasto, Rudniki, Siedlce z Emaus, Chełm, Orunia z Lipcami, Olszynka. Siedzibą w latach 1954–1964 były kamieniczki przy Długim Targu 1/4, w 1964–1975 odbudowany kompleks kamienic przy ul. Piwnej 36/38.
Dzielnicowa Rada Narodowa Gdańsk-Wrzeszcz, teren: Wrzeszcz z al. Zwycięstwa, Przymorze, Oliwa z Jelitkowem i Żabianką. Siedziba w latach 1954–1975 mieściła się przy al. Grunwaldzkiej 100/102.
Dzielnicowa Rada Narodowa Gdańsk-Portowa, teren: Nowy Port, Brzeźno, Letnica, Młyniska, Przeróbki, Stogi z Krakowcem. Siedziba w latach 1954–1958 znajdowała się w adaptowanym budynku mieszkalnym przy ul. Jana z Kolna 25 (róg ul. Robotniczej), w okresie 1958–1975 w kamienicy przy ul. Gdyńskich Kosynierów 11.
Urzędnicy DRN mieli status pracowników państwowych.
