CLÜVER PHILIPP (I), mincerz
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''PHILIPP CLÜVER''' (1548 Gdańsk – 1610 Gdańsk), syn kupca | + | '''PHILIPP CLÜVER''' (1548 Gdańsk – 1610 Gdańsk), syn kupca gdańskiego Leonarda. Od roku 1580 do śmierci dzierżawił od władz Gdańska majątek Warcz. W latach 1582–1589 sprawował urząd probierza w mennicy gdańskiej, w pierwszym roku pracy wykonał uchodzącą za dzieło sztuki siedmiodukatową donatywę o renesansowych zdobieniach. W latach 1589–1610 był gdańskim mincerzem. Wybijane przez siebie monety lub medale, z barokowymi już zdobieniami, w których używał alegorii, sygnował PK w formie monogramu lub herbu. Wybił m.in. w roku 1592 medal na pamiątkę ślubu króla polskiego Zygmunta III Wazy z księżniczką austriacką Anną i pobytu króla w Gdańsku. Jego spuścizna artystyczno-medalierska (denary, donatywy, dukaty, medale etc.) sięga ponad 30 eksponatów, a zastosowane przez niego wzory znalazły naśladownictwo w pracach mincerzy w Krakowie, Wilnie, Poznaniu. W roku 1608 przekazał mennicę srebrną synowi Danielowi, w 1610 także złotą. Zob. też q medale, medalionerzy. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 19:09, 28 kwi 2013
PHILIPP CLÜVER (1548 Gdańsk – 1610 Gdańsk), syn kupca gdańskiego Leonarda. Od roku 1580 do śmierci dzierżawił od władz Gdańska majątek Warcz. W latach 1582–1589 sprawował urząd probierza w mennicy gdańskiej, w pierwszym roku pracy wykonał uchodzącą za dzieło sztuki siedmiodukatową donatywę o renesansowych zdobieniach. W latach 1589–1610 był gdańskim mincerzem. Wybijane przez siebie monety lub medale, z barokowymi już zdobieniami, w których używał alegorii, sygnował PK w formie monogramu lub herbu. Wybił m.in. w roku 1592 medal na pamiątkę ślubu króla polskiego Zygmunta III Wazy z księżniczką austriacką Anną i pobytu króla w Gdańsku. Jego spuścizna artystyczno-medalierska (denary, donatywy, dukaty, medale etc.) sięga ponad 30 eksponatów, a zastosowane przez niego wzory znalazły naśladownictwo w pracach mincerzy w Krakowie, Wilnie, Poznaniu. W roku 1608 przekazał mennicę srebrną synowi Danielowi, w 1610 także złotą. Zob. też q medale, medalionerzy.
