MANNOWSKY WALTER, dyrektor Muzeum Miejskiego
Linia 3: | Linia 3: | ||
'''WALTER MANNOWSKY''' (Georg Julius Walter Mannowsky) (9 II 1881 Frankfurt nad Menem – 3 IX 1958 Frankfurt nad Menem), prawnik, historyk sztuki, dyrektor gdańskiego [[MUZEUM MIEJSKIE | Muzeum Miejskiego]]. Syn dyrektora Banku Cesarskiego we Frankfurcie Karla Emila Henriego Mannowskyego i Susanny Margarethy z domu Lauer. Maturę zdał we Wrocławiu, na tamtejszym uniwersytecie rozpoczął studia prawnicze, ukończył je na uniwersytecie w Monachium. Uzyskał doktorat z prawa, poświęcił się jednak studiowaniu historii sztuki, początkowo w Monachium, następnie na uniwersytecie w Halle, gdzie w 1910 uzyskał doktorat i w tej dziedzinie.<br/><br/> | '''WALTER MANNOWSKY''' (Georg Julius Walter Mannowsky) (9 II 1881 Frankfurt nad Menem – 3 IX 1958 Frankfurt nad Menem), prawnik, historyk sztuki, dyrektor gdańskiego [[MUZEUM MIEJSKIE | Muzeum Miejskiego]]. Syn dyrektora Banku Cesarskiego we Frankfurcie Karla Emila Henriego Mannowskyego i Susanny Margarethy z domu Lauer. Maturę zdał we Wrocławiu, na tamtejszym uniwersytecie rozpoczął studia prawnicze, ukończył je na uniwersytecie w Monachium. Uzyskał doktorat z prawa, poświęcił się jednak studiowaniu historii sztuki, początkowo w Monachium, następnie na uniwersytecie w Halle, gdzie w 1910 uzyskał doktorat i w tej dziedzinie.<br/><br/> | ||
− | W latach 1910–1914 pracował jako wolontariusz w Pruskim | + | W latach 1910–1914 pracował jako wolontariusz w Pruskim Instytucie Historycznym w Rzymie. Podczas I wojny światowej służył w latach 1914–1918 stopniu kapitana na froncie. Od 1919 do 1920 pracował w galerii malarstwa Kaiser-Friedrich-Museum w Berlinie. W Gdańsku od 1922 do 31 V 1938 był dyrektorem Muzeum Miejskiego. W maju 1933 został członkiem NSDAP. 1 VII 1938 objął stanowisko dyrektora Museum für Kunsthandwerk we Frankfurcie nad Menem. Podczas II wojny światowej zasilał zbiory frankfurckiego muzeum eksponatami pochodzącymi z konfiskat mienia żydowskiego. W czerwcu 1945 pozbawiony stanowiska dyrektora, powrócił na nie we wrześniu 1946, od 1948 na emeryturze.<br/><br/> |
W czasie pobytu w Gdańsku napisał kilka prac z historii dawnej sztuki gdańskiej, poświęconych głównie gotyckim szatom liturgicznym, w tym pochodzącym z [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]] (''Der Danziger Paramentenschatz: Kirchliche Gewänder und Stickereien aus der Marienkirche'', t. 1–4, 1931–1938; ''Das Uphagenhaus in Danzig. Ein Führer'', 1932). Był także autorem katalogów wystaw prezentujących dawne szaty liturgiczne.<br/><br/> | W czasie pobytu w Gdańsku napisał kilka prac z historii dawnej sztuki gdańskiej, poświęconych głównie gotyckim szatom liturgicznym, w tym pochodzącym z [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]] (''Der Danziger Paramentenschatz: Kirchliche Gewänder und Stickereien aus der Marienkirche'', t. 1–4, 1931–1938; ''Das Uphagenhaus in Danzig. Ein Führer'', 1932). Był także autorem katalogów wystaw prezentujących dawne szaty liturgiczne.<br/><br/> | ||
Od 31 VII 1914 żonaty był z Selmą Dietrich (14 VII 1883 Brema – 18 IV 1967 Königstein). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Od 31 VII 1914 żonaty był z Selmą Dietrich (14 VII 1883 Brema – 18 IV 1967 Königstein). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 11:07, 27 lut 2023
WALTER MANNOWSKY (Georg Julius Walter Mannowsky) (9 II 1881 Frankfurt nad Menem – 3 IX 1958 Frankfurt nad Menem), prawnik, historyk sztuki, dyrektor gdańskiego Muzeum Miejskiego. Syn dyrektora Banku Cesarskiego we Frankfurcie Karla Emila Henriego Mannowskyego i Susanny Margarethy z domu Lauer. Maturę zdał we Wrocławiu, na tamtejszym uniwersytecie rozpoczął studia prawnicze, ukończył je na uniwersytecie w Monachium. Uzyskał doktorat z prawa, poświęcił się jednak studiowaniu historii sztuki, początkowo w Monachium, następnie na uniwersytecie w Halle, gdzie w 1910 uzyskał doktorat i w tej dziedzinie.
W latach 1910–1914 pracował jako wolontariusz w Pruskim Instytucie Historycznym w Rzymie. Podczas I wojny światowej służył w latach 1914–1918 stopniu kapitana na froncie. Od 1919 do 1920 pracował w galerii malarstwa Kaiser-Friedrich-Museum w Berlinie. W Gdańsku od 1922 do 31 V 1938 był dyrektorem Muzeum Miejskiego. W maju 1933 został członkiem NSDAP. 1 VII 1938 objął stanowisko dyrektora Museum für Kunsthandwerk we Frankfurcie nad Menem. Podczas II wojny światowej zasilał zbiory frankfurckiego muzeum eksponatami pochodzącymi z konfiskat mienia żydowskiego. W czerwcu 1945 pozbawiony stanowiska dyrektora, powrócił na nie we wrześniu 1946, od 1948 na emeryturze.
W czasie pobytu w Gdańsku napisał kilka prac z historii dawnej sztuki gdańskiej, poświęconych głównie gotyckim szatom liturgicznym, w tym pochodzącym z kościoła Najświętszej Marii Panny (Der Danziger Paramentenschatz: Kirchliche Gewänder und Stickereien aus der Marienkirche, t. 1–4, 1931–1938; Das Uphagenhaus in Danzig. Ein Führer, 1932). Był także autorem katalogów wystaw prezentujących dawne szaty liturgiczne.
Od 31 VII 1914 żonaty był z Selmą Dietrich (14 VII 1883 Brema – 18 IV 1967 Königstein).