SZPITAL ŚW. BARBARY

'''SZPITAL ŚW. BARBARY''' (St. Barbara Hospital), na [[DŁUGIE OGRODY | Długich Ogrodach]], powstał prawdopodobnie w latach 1385–1387. Związany początkowo z kaplicą, następnie od około 1430/1436 z [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | kościołem św. Barbary]]. W 1499 roku spalony ([[MATERN GEORG i SIMON, kupcy, rozbójnicy | Maternowie]]), prawdopodobnie powtórnie w 1545. W latach 1617–1618 wzniesiono nowy budynek szpitala z ośmioma mieszkaniami. Spłonął 5/6 I 1765; odbudowany. Przyjmował ubogich, także zamożnych, wykupujących dożywotnie miejsce (prebendariusze). W ordynacji ubogich z roku 1551 nakazano przyjmowanie chorych Polaków oraz osoby ze schorzeniami budzącymi odrazę. W 1681 roku przebywało w nim 65 pacjentów, w 1700 – 71, w 1764 – 63, w 1788 – 51. W XIX wieku oraz w 1. połowie XX wieku szpital opiekował się około 170 pensjonariuszami obojga płci powyżej 50. roku życia. Według statutu z 1881 wkupne dawało im prawo do utrzymania. Za pojedynczą stawkę wkupnego pensjonariusz otrzymywał wsparcie finansowe, za podwójną – własny pokój z kuchnią. W przeciwieństwie do innych szpitali przy przyjmowaniu nie dyskryminowano osób odmiennych wyznań i religii. Początkowo zarządzany przez pięciu, a w XIX i początku XX wieku przez czterech prowizorów. Za pełnioną honorowo funkcję każdy z nich otrzymywał corocznie dar w postaci srebrnej łyżeczki. Po reformacji posługę duchową pełniło w szpitalu dwóch luterańskich kaznodziejów. W latach 70. XIX wieku doszło do sporu kompetencyjnego między zarządem a duchownymi o prawo dysponowania funduszami szpitala i kościoła, zakończonego ugodą 29 III 1879. Zniszczony w roku 1945. {{author: ASZ}} <br/><br/>  

| [[MIX JOHANN FRIEDRICH | Johann Friedrich Mix]]

| [[OLSCHEWSKI ALEXANDER JULIUS | Alexander Julius Olschewski]]