SYNOWIEC EWA, kompozytorka, pianistka

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
'''EWA SYNOWIEC''' (12 IV 1942 Kraków), kompozytorka, pianistka. W 1967 absolwentka krakowskiej PWSM w klasie fortepianu i 1973 w klasie kompozycji. W 1967–68 odbyła studia pianistyczne w Paryżu. Do 1978 aktywna jako pianistka: występowała w kraju i zagranicą (m.in. II nagroda w konkursie w Barcelonie 1968). Przewody w zakresie kompozycji: i st. (1976) i II st. (1985), oba w uczelni macierzystej. W 1975–2004 pracownik q PWSM. Autorka licznych kompozycji (orkiestrowe, chóralne, kameralne i solowe oraz – od 1982 – grafiki muzyczne), skryptu Teatr instrumentalny Bogusława Schäffera (1983). {{author: EF}} [[Category: Encyklopedia]]
+
'''EWA SYNOWIEC''' (12 IV 1942 Kraków), kompozytorka, pianistka. W 1967 absolwentka krakowskiej PWSM w klasie fortepianu i 1973 w klasie kompozycji. W 1967–68 odbyła studia pianistyczne w Paryżu. Do 1978 aktywna jako pianistka: występowała w kraju i zagranicą (m.in. II nagroda w konkursie w Barcelonie 1968). Przewody w zakresie kompozycji: i st. (1976) i II st. (1985), oba w uczelni macierzystej. W 1975–2004 pracownik q PWSM. Autorka licznych kompozycji (orkiestrowe, chóralne, kameralne i solowe oraz – od 1982 – grafiki muzyczne), skryptu ''Teatr instrumentalny Bogusława Schäffera'' (1983). {{author: EF}} [[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 14:27, 10 mar 2013

EWA SYNOWIEC (12 IV 1942 Kraków), kompozytorka, pianistka. W 1967 absolwentka krakowskiej PWSM w klasie fortepianu i 1973 w klasie kompozycji. W 1967–68 odbyła studia pianistyczne w Paryżu. Do 1978 aktywna jako pianistka: występowała w kraju i zagranicą (m.in. II nagroda w konkursie w Barcelonie 1968). Przewody w zakresie kompozycji: i st. (1976) i II st. (1985), oba w uczelni macierzystej. W 1975–2004 pracownik q PWSM. Autorka licznych kompozycji (orkiestrowe, chóralne, kameralne i solowe oraz – od 1982 – grafiki muzyczne), skryptu Teatr instrumentalny Bogusława Schäffera (1983). EF

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania