HOHENZOLLERN-HECHINGEN JOSEPH WILHELM FRIEDRICH
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Herb rodu Hohenzollern-Hechingen.JPG|thumb|Herb rodu Hohenzollern-<br/>-Hechingen]] | [[File:Herb rodu Hohenzollern-Hechingen.JPG|thumb|Herb rodu Hohenzollern-<br/>-Hechingen]] | ||
| − | '''JOSEPH WILHELM FRIEDRICH HOHENZOLLERN-HECHINGEN''' (20 V 1776 Opawa – 26 IX 1836 Oliwa), biskup. Syn Friedricha Antona, feldmarszałka austriackiego, bratanek bp. [[HOHENZOLLERN-HECHINGEN JOHANN KARL LUDWIG, biskup chełmiński, opat oliwski | Johanna Karla Hohenzollerna-Hechingena]]. Od 1791 roku uczęszczał do dawnego [[KOLEGIUM GDAŃSKIE W STARYCH SZKOTACH | kolegium jezuickiego w Starych Szkotach]], studia teologiczno-filozoficzne odbył w Rzymie. Święcenia kapłańskie otrzymał w Oliwie 31 VIII 1800 z rąk stryja. W 1803, po śmierci stryja, z nominacji króla Fryderyka Wilhelma III został opatem komendatariuszem [[CYSTERSI | cystersów]] w Oliwie oraz jako kanonik warmiński (z uwagi na młody wiek) administratorem diecezji warmińskiej. Na biskupa warmińskiego wybrany przez kapitułę 6 VII 1808. Z braku papieskiej akceptacji konsekracja na biskupa odbyła się dopiero 12 VII 1818 we Fromborku. 1 X 1831 dokonał na polecenie króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV kasacji [[KLASZTOR CYSTERSÓW W OLIWIE | klasztoru cystersów w Oliwie]]. Pochowany w krypcie | + | '''JOSEPH WILHELM FRIEDRICH HOHENZOLLERN-HECHINGEN''' (20 V 1776 Opawa – 26 IX 1836 Oliwa), biskup. Syn Friedricha Antona, feldmarszałka austriackiego, bratanek bp. [[HOHENZOLLERN-HECHINGEN JOHANN KARL LUDWIG, biskup chełmiński, opat oliwski | Johanna Karla Hohenzollerna-Hechingena]]. Od 1791 roku uczęszczał do dawnego [[KOLEGIUM GDAŃSKIE W STARYCH SZKOTACH | kolegium jezuickiego w Starych Szkotach]], studia teologiczno-filozoficzne odbył w Rzymie. Święcenia kapłańskie otrzymał w Oliwie 31 VIII 1800 z rąk stryja. W 1803, po śmierci stryja, z nominacji króla Fryderyka Wilhelma III został opatem komendatariuszem [[CYSTERSI | cystersów]] w Oliwie oraz jako kanonik warmiński (z uwagi na młody wiek) administratorem diecezji warmińskiej. Na biskupa warmińskiego wybrany przez kapitułę 6 VII 1808. Z braku papieskiej akceptacji konsekracja na biskupa odbyła się dopiero 12 VII 1818 we Fromborku. 1 X 1831 dokonał na polecenie króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV kasacji [[KLASZTOR CYSTERSÓW W OLIWIE | klasztoru cystersów w Oliwie]]. Pochowany w krypcie biskupów obecnej [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | katedry oliwskiej]]. Poświęcony mu i [[HOHENZOLLERN-HECHINGEN JOSEPH WILHELM FRIEDRICH | Josephowi Wilhelmowi Friedrichowi Hohenzollern-Hechingen]] pomnik w tym kościele, ufundowany przez diecezje gdańską, warmińską i [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senat II Wolnego Miasta Gdańska]], a wykonany przez [[VOLMAR ERICH, architekt, konserwator miejski | Ericha Volmara]], poświęcił 25 V 1930 biskup gdański [[O’ROURKE EDUARD, biskup gdański, patron placu w Gdańsku | Eduard O’Rourke]] (pomnik usunięty w 1945). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 19:55, 9 lis 2023
-Hechingen
JOSEPH WILHELM FRIEDRICH HOHENZOLLERN-HECHINGEN (20 V 1776 Opawa – 26 IX 1836 Oliwa), biskup. Syn Friedricha Antona, feldmarszałka austriackiego, bratanek bp. Johanna Karla Hohenzollerna-Hechingena. Od 1791 roku uczęszczał do dawnego kolegium jezuickiego w Starych Szkotach, studia teologiczno-filozoficzne odbył w Rzymie. Święcenia kapłańskie otrzymał w Oliwie 31 VIII 1800 z rąk stryja. W 1803, po śmierci stryja, z nominacji króla Fryderyka Wilhelma III został opatem komendatariuszem cystersów w Oliwie oraz jako kanonik warmiński (z uwagi na młody wiek) administratorem diecezji warmińskiej. Na biskupa warmińskiego wybrany przez kapitułę 6 VII 1808. Z braku papieskiej akceptacji konsekracja na biskupa odbyła się dopiero 12 VII 1818 we Fromborku. 1 X 1831 dokonał na polecenie króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV kasacji klasztoru cystersów w Oliwie. Pochowany w krypcie biskupów obecnej katedry oliwskiej. Poświęcony mu i Josephowi Wilhelmowi Friedrichowi Hohenzollern-Hechingen pomnik w tym kościele, ufundowany przez diecezje gdańską, warmińską i Senat II Wolnego Miasta Gdańska, a wykonany przez Ericha Volmara, poświęcił 25 V 1930 biskup gdański Eduard O’Rourke (pomnik usunięty w 1945).
