DRZYCIMSKI ANDRZEJ, dziennikarz, działacz opozycji demokratycznej
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File:Andrzej_Drzycimski_z_Lechem_Wałęsą.JPG|thumb|Andrzej Drzycimski z Lechem Wałęsą]]''' | + | [[File:Andrzej_Drzycimski_z_Lechem_Wałęsą.JPG|thumb|Andrzej Drzycimski z Lechem Wałęsą]] |
| + | '''ANDRZEJ DRZYCIMSKI''' (ur. 30 X 1942 Chełmża), historyk, polityk, działacz opozycji. Wywodzi się z rodziny pochodzącej z pomorskiej wsi Drzycim. W Gdańsku wraz rodziną po 1945. W 1960 ukończył q VIII LO, 1960–65 studiował historię na UMK w Toruniu, 1976 dr (na podstawie pracy ''Polacy w Wolnym Mieście Gdańsku 1920–1933'', 1978). Od 1965 pracował w q BG PAN, Muzeum Stutthof w Sztutowie, q Instytucie Bałtyckim, PAX-ie. Po 1975 dziennikarz współpracujący ze „Słowem Powszechnym” i „Wrocławskim Tygodnikiem Katolickim”, gdzie zamieszczał teksty na tematy hist. W q sierpniu 1980 przebywał jako dziennikarz w q Stoczni Gd. w czasie całego strajku. Współpracował z powstałym q NSZZ „Solidarność”. W q stanie wojennym internowany w Strzebielinku k. Wejherowa (13 XII 1981 – 8 VII 1982). Z q Adamem Kinaszewskim opublikował relację w ''Dzienniku internowanego'', który ukazał się w Paryżu (1985), nast. w Polsce (1989). Po zwolnieniu zatrudniony przez dominikańskie wydawnictwo „W Drodze” w Poznaniu. Z jego inicjatywy opracował i wydał ''Pamiętnik harcerza i „Szarotki”'' (1986, nagroda tygodnika „Polityka”). W tym wydawnictwie opublikował w 1990 poczytną monografię mjr. q Henryka Sucharskiego. Od 1990 rzecznik prasowy q Lecha Wałęsy jako przewodniczącego NZSS „Solidarność”, następnie prezydenta RP. Do 1994 minister w jego kancelarii. W 1994 założył Fundację św. Wojciecha w Gnieźnie, która podjęła wiele inicjatyw, w tym wykonanie kopii słynnych Drzwi Gnieźnieńskich, eksponowanych w 1997 w q kośc. NMP w czasie obchodów Millenium Gd., nast. w innych miastach. Wykładowca zagadnień medialnego przekazu i roli mediów we współczesnym świecie w Wyższej Szkole Administracji i Biznesu w Gdyni i Wyższej Szkole Zarządzania i Prawa w Warszawie. Od 2008 na emeryturze. W 2009 opublikował 1. tom monografii dziejów Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte 1925–39: ''Westerplatte 1939. Przed szturmem''. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] | ||
Wersja z 20:09, 5 mar 2013
ANDRZEJ DRZYCIMSKI (ur. 30 X 1942 Chełmża), historyk, polityk, działacz opozycji. Wywodzi się z rodziny pochodzącej z pomorskiej wsi Drzycim. W Gdańsku wraz rodziną po 1945. W 1960 ukończył q VIII LO, 1960–65 studiował historię na UMK w Toruniu, 1976 dr (na podstawie pracy Polacy w Wolnym Mieście Gdańsku 1920–1933, 1978). Od 1965 pracował w q BG PAN, Muzeum Stutthof w Sztutowie, q Instytucie Bałtyckim, PAX-ie. Po 1975 dziennikarz współpracujący ze „Słowem Powszechnym” i „Wrocławskim Tygodnikiem Katolickim”, gdzie zamieszczał teksty na tematy hist. W q sierpniu 1980 przebywał jako dziennikarz w q Stoczni Gd. w czasie całego strajku. Współpracował z powstałym q NSZZ „Solidarność”. W q stanie wojennym internowany w Strzebielinku k. Wejherowa (13 XII 1981 – 8 VII 1982). Z q Adamem Kinaszewskim opublikował relację w Dzienniku internowanego, który ukazał się w Paryżu (1985), nast. w Polsce (1989). Po zwolnieniu zatrudniony przez dominikańskie wydawnictwo „W Drodze” w Poznaniu. Z jego inicjatywy opracował i wydał Pamiętnik harcerza i „Szarotki” (1986, nagroda tygodnika „Polityka”). W tym wydawnictwie opublikował w 1990 poczytną monografię mjr. q Henryka Sucharskiego. Od 1990 rzecznik prasowy q Lecha Wałęsy jako przewodniczącego NZSS „Solidarność”, następnie prezydenta RP. Do 1994 minister w jego kancelarii. W 1994 założył Fundację św. Wojciecha w Gnieźnie, która podjęła wiele inicjatyw, w tym wykonanie kopii słynnych Drzwi Gnieźnieńskich, eksponowanych w 1997 w q kośc. NMP w czasie obchodów Millenium Gd., nast. w innych miastach. Wykładowca zagadnień medialnego przekazu i roli mediów we współczesnym świecie w Wyższej Szkole Administracji i Biznesu w Gdyni i Wyższej Szkole Zarządzania i Prawa w Warszawie. Od 2008 na emeryturze. W 2009 opublikował 1. tom monografii dziejów Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte 1925–39: Westerplatte 1939. Przed szturmem.
