CHARITIUS KRISTIAN FRIEDRICH, pastor
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Kristian_Friedrich_Charitius.jpg|thumb|Kristian Friedrich Charitius, ''Spicilegii ad D. Andreae Charitii archidiaconi Vittebergensis Commentationem de viris eruditis Gedani ortis'', 1729]] | [[File:Kristian_Friedrich_Charitius.jpg|thumb|Kristian Friedrich Charitius, ''Spicilegii ad D. Andreae Charitii archidiaconi Vittebergensis Commentationem de viris eruditis Gedani ortis'', 1729]] | ||
| − | '''KRISTIAN FRIEDRICH CHARITIUS''' (1707 Gdańsk – 24 VII 1771 Drewnica na Żuławach), pastor | + | '''KRISTIAN FRIEDRICH CHARITIUS''' (1707 Gdańsk – 24 VII 1771 Drewnica na Żuławach), pastor. Syn stolarza Sigismunda Charitiusa przybyłego do Gdańska z Chociwla (koło Stargardu Szczecińskiego) i Marii Elisabeth z domu Seidel. Brat [[CHARITIUS ANDREAS, pastor, bibliograf | Andreasa Charitiusa]] i Samuela Friedricha (1704–1748), od 18 II 1734 posiadającego kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. W 1723 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], studiował w Niemczech teologię. Po powrocie do Gdańska początkowo diakon w jednym z podgdańskich kościołów luterańskich, w 1735 zweryfikowany jako kaznodzieja przez [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]], od 1742 kaznodzieja w [[DOM DOBROCZYNNOŚCI| Domu Dobroczynności]], od 1744 pastor w Przebrnie (Pröbbernau) na Mierzei Wiślanej, od 1747 w Drewnicy na Wielkich Żuławach (Schönbaum).<br/><br/> |
Z inicjatywy [[HANOW MICHAEL CHRISTOPH, profesor Gimnazjum Akademickiego | Michaela Christopha Hanowa]] opracował uzupełnienia i poprawki do pracy brata Andreasa, zachowane w rękopisie w zbiorach [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA | Polskiej Akademii Nauk Biblioteki Gdańskiej]] oraz wydane w 1729 przez oficynę [[SCHREIBER THOMAS JOHANNES, drukarz | Thomasa Johanna Schreibera]] jako ''Spicilegii ad D. Andreae Charitii archidiaconi Vittebergensis Commentationem de viris eruditis Gedani ortis'' (''Dopełnienie rozprawy Andreasa Charitiusa archidiakona wittenberskiego o uczonych urodzonych w Gdańsku''). Nie zachowała sie przygotowana przez niego kontynuacja pracy brata, rozszerzona o dalsze biogramy. U tegoż wydawcy opublikował w 1726 podręcznik ćwiczeń z fizyki ''Exercitatio physica de vaporibus, nebula et nubibus''. {{author: LP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Z inicjatywy [[HANOW MICHAEL CHRISTOPH, profesor Gimnazjum Akademickiego | Michaela Christopha Hanowa]] opracował uzupełnienia i poprawki do pracy brata Andreasa, zachowane w rękopisie w zbiorach [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA | Polskiej Akademii Nauk Biblioteki Gdańskiej]] oraz wydane w 1729 przez oficynę [[SCHREIBER THOMAS JOHANNES, drukarz | Thomasa Johanna Schreibera]] jako ''Spicilegii ad D. Andreae Charitii archidiaconi Vittebergensis Commentationem de viris eruditis Gedani ortis'' (''Dopełnienie rozprawy Andreasa Charitiusa archidiakona wittenberskiego o uczonych urodzonych w Gdańsku''). Nie zachowała sie przygotowana przez niego kontynuacja pracy brata, rozszerzona o dalsze biogramy. U tegoż wydawcy opublikował w 1726 podręcznik ćwiczeń z fizyki ''Exercitatio physica de vaporibus, nebula et nubibus''. {{author: LP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 12:17, 4 wrz 2023
KRISTIAN FRIEDRICH CHARITIUS (1707 Gdańsk – 24 VII 1771 Drewnica na Żuławach), pastor. Syn stolarza Sigismunda Charitiusa przybyłego do Gdańska z Chociwla (koło Stargardu Szczecińskiego) i Marii Elisabeth z domu Seidel. Brat Andreasa Charitiusa i Samuela Friedricha (1704–1748), od 18 II 1734 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska. W 1723 uczeń Gimnazjum Akademickiego, studiował w Niemczech teologię. Po powrocie do Gdańska początkowo diakon w jednym z podgdańskich kościołów luterańskich, w 1735 zweryfikowany jako kaznodzieja przez Ministerium Duchowne, od 1742 kaznodzieja w Domu Dobroczynności, od 1744 pastor w Przebrnie (Pröbbernau) na Mierzei Wiślanej, od 1747 w Drewnicy na Wielkich Żuławach (Schönbaum).
Z inicjatywy Michaela Christopha Hanowa opracował uzupełnienia i poprawki do pracy brata Andreasa, zachowane w rękopisie w zbiorach Polskiej Akademii Nauk Biblioteki Gdańskiej oraz wydane w 1729 przez oficynę Thomasa Johanna Schreibera jako Spicilegii ad D. Andreae Charitii archidiaconi Vittebergensis Commentationem de viris eruditis Gedani ortis (Dopełnienie rozprawy Andreasa Charitiusa archidiakona wittenberskiego o uczonych urodzonych w Gdańsku). Nie zachowała sie przygotowana przez niego kontynuacja pracy brata, rozszerzona o dalsze biogramy. U tegoż wydawcy opublikował w 1726 podręcznik ćwiczeń z fizyki Exercitatio physica de vaporibus, nebula et nubibus.
