CRISTAL, restauracja, kawiarnia
| Linia 10: | Linia 10: | ||
W 1971 lokal zmodernizowano. Od 20 I 1973 w kawiarni – jako pierwszej placówce tego typu w Gdańsku – wprowadzono zakaz palenia papierosów. W styczniu 1974 i 1975 odbyło się tu rozstrzygniecie konkursów na najlepszych sportowców Wybrzeża poprzedniego roku i Bal Mistrzów Sportu. W 1983 kompleks przeszedł kolejny generalny remont, właścicielem zostało Przedsiębiorstwo Gospodarki Mieszkaniowej Wrzeszcz.<br/><br/> | W 1971 lokal zmodernizowano. Od 20 I 1973 w kawiarni – jako pierwszej placówce tego typu w Gdańsku – wprowadzono zakaz palenia papierosów. W styczniu 1974 i 1975 odbyło się tu rozstrzygniecie konkursów na najlepszych sportowców Wybrzeża poprzedniego roku i Bal Mistrzów Sportu. W 1983 kompleks przeszedł kolejny generalny remont, właścicielem zostało Przedsiębiorstwo Gospodarki Mieszkaniowej Wrzeszcz.<br/><br/> | ||
W styczniu 1990, po przejęciu lokalu od Gerarda Robakowskiego przez Ryszarda Kokoszkę (poprzednio kierownika restauracji Wiking w Nowym Porcie) i po powrocie do pierwotnego układu restauracji i kawiarni, stał się on od 1992 miejscem spotkań biznesmenów (coroczny Bal Biznesmena do 2005) i polityków, początkowo zapraszanych przez prezydent Gdyni Franciszkę Cegielską, następnie przez [[WAŁĘSA LECH, prezydent Polski | Lecha Wałęsę]] (imieniny, wesela synów), od 1993 także gdańskich przedstawicieli Sojuszu Lewicy Demokratycznej (między innymi obiad prezydentowej Jolanty Kwaśniewskiej z gdańskimi biznesmenami w celu zebrania funduszy na dożywianie dzieci). W karcie dań pojawiały się potrawy: śledź à la Wałęsa, śledź à la Kwaśniewski, deser ks. prałata [[JANKOWSKI HENRYK, ksiądz | Henryka Jankowskiego]] z podpisanymi przez nich certyfikatami. Organizowano pierwsze w Polsce popularne bale dla samotnych, od połowy lat 90. XX wieku wybory Dziewczyny [[WIECZÓR WYBRZEŻA | „Wieczoru Wybrzeża”]] (miesiąca, roku), gale z okazji ogłaszania wyników plebiscytu [[GŁOS WYBRZEŻA | „Głosu Wybrzeża”]] na najpopularniejszego piłkarza Wybrzeża, pod koniec lat 90. XX wieku pokazy mody. W 1992 działało tu też Casino Poker. Lokal zamknięto w początku 2009, po sprzedaniu piętra, na parterze funkcjonowała już tylko mała restauracja na 80 osób. 30 VI 2011 Rada Miasta wydała zgodę na funkcjonowanie w obiekcie kasyna gry.<br/><br/> | W styczniu 1990, po przejęciu lokalu od Gerarda Robakowskiego przez Ryszarda Kokoszkę (poprzednio kierownika restauracji Wiking w Nowym Porcie) i po powrocie do pierwotnego układu restauracji i kawiarni, stał się on od 1992 miejscem spotkań biznesmenów (coroczny Bal Biznesmena do 2005) i polityków, początkowo zapraszanych przez prezydent Gdyni Franciszkę Cegielską, następnie przez [[WAŁĘSA LECH, prezydent Polski | Lecha Wałęsę]] (imieniny, wesela synów), od 1993 także gdańskich przedstawicieli Sojuszu Lewicy Demokratycznej (między innymi obiad prezydentowej Jolanty Kwaśniewskiej z gdańskimi biznesmenami w celu zebrania funduszy na dożywianie dzieci). W karcie dań pojawiały się potrawy: śledź à la Wałęsa, śledź à la Kwaśniewski, deser ks. prałata [[JANKOWSKI HENRYK, ksiądz | Henryka Jankowskiego]] z podpisanymi przez nich certyfikatami. Organizowano pierwsze w Polsce popularne bale dla samotnych, od połowy lat 90. XX wieku wybory Dziewczyny [[WIECZÓR WYBRZEŻA | „Wieczoru Wybrzeża”]] (miesiąca, roku), gale z okazji ogłaszania wyników plebiscytu [[GŁOS WYBRZEŻA | „Głosu Wybrzeża”]] na najpopularniejszego piłkarza Wybrzeża, pod koniec lat 90. XX wieku pokazy mody. W 1992 działało tu też Casino Poker. Lokal zamknięto w początku 2009, po sprzedaniu piętra, na parterze funkcjonowała już tylko mała restauracja na 80 osób. 30 VI 2011 Rada Miasta wydała zgodę na funkcjonowanie w obiekcie kasyna gry.<br/><br/> | ||
| − | W 1964 w pobliżu, na skwerze od 25 II 2021 zwanym Placem [[CZERWONE GITARY | Czerwonych Gitar]], ustawiono formę przestrzenną (3,8 m) granitową kolumnę na betonowym fundamencie, zakończoną abstrakcyjną rzeźbą, autorstwa [[ŁOSOWSKI ALFONS | Alfonsa Łosowskiego]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | + | W 1964 w pobliżu, na skwerze od 25 II 2021 zwanym Placem [[CZERWONE GITARY | Czerwonych Gitar]], ustawiono formę przestrzenną (3,8 m) granitową kolumnę na betonowym fundamencie, zakończoną abstrakcyjną rzeźbą, autorstwa [[ŁOSOWSKI ALFONS, rzeźbiarz, malarz, rysownik | Alfonsa Łosowskiego]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Wersja z 09:09, 19 gru 2022
CRISTAL, Wrzeszcz, al. Grunwaldzka 105, restauracja (200 miejsc), z tarasem (60 miejsc), kawiarnia (80 miejsc), klub nocny. Otwarta 2 VII 1961 w budynku według projektu wykonanego w gdańskim „Miastoprojekcie" i w gdańskich Pracowniach Sztuk
Plastycznych przez architekta Witolda Wierzbickiego (projekt wnętrz artysta plastyk Wiesław Kobyliński z zespołem, konstrukcja inż. Zygmunt Happach). Początkowo przewidywano funkcjonowanie w obiekcie trzech sklepów, reprezentacyjnej restauracji na 150 miejsc i cukierni na 50 miejsc. W trakcie realizacji inwestor zdecydował także o dodaniu na parterze baru samoobsługowego na 100 miejsc (oddany do użytku 20 XII 1961). Kompleksem zarządzały Gdańskie Zakłady Gastronomiczne (GZG), nadając restauracji kategorię „S”.
W pierwszych dwóch latach restauracja i kawiarnia nie znalazły uznania u konsumentów, mówiono o złej lokalizacji, krytykowana była zła jakoś dań (co w grudniu 1961 zmusiło dyrekcję GZG do zmiany obsady kuchenno-kelnerskiej i ogłoszenie stosownych przeprosin na łamach gdańskiej prasy). Kompleks przynosił straty finansowe. Nie przekonywały klienteli odbywane tu rewie mody (29 VII 1961), występy kabaretowe, dansingi (od stycznia 1962), pierwsze w Gdańsku kursy barmanów (1962). Rozwiązania szukano w czasowej zamianie pomieszczeń kawiarni (pierwotnie parter) i restauracji (pierwotnie piętro), co w początkach 1963 przyczyniło się do otwarcia na piętrze największej wówczas powierzchniowo kawiarni w Gdańsku. Przeniesiono tu z sopockiego Grand Hotelu popularną imprezę „Podwieczorek na fali 230” (między innymi 29 IV 1963 z udziałem Jerzego Połomskiego), 10-11 X 1963 zaprezentowano rewię mody jesienno-zimowej, 15 X 1963 miała swój pokaz mody łódzka „Telimena”. W 1966 lokal, czynny od godziny 12 do 8 rano, od 1 października wprowadził „dania dietetyczne” (bezmięsne). 15 XI 1968 odbył się tu pokaz kolekcji odzieży 10 najbardziej znanych polskich zakładów producenckich z udziałem modelek warszawskich.
W 1971 lokal zmodernizowano. Od 20 I 1973 w kawiarni – jako pierwszej placówce tego typu w Gdańsku – wprowadzono zakaz palenia papierosów. W styczniu 1974 i 1975 odbyło się tu rozstrzygniecie konkursów na najlepszych sportowców Wybrzeża poprzedniego roku i Bal Mistrzów Sportu. W 1983 kompleks przeszedł kolejny generalny remont, właścicielem zostało Przedsiębiorstwo Gospodarki Mieszkaniowej Wrzeszcz.
W styczniu 1990, po przejęciu lokalu od Gerarda Robakowskiego przez Ryszarda Kokoszkę (poprzednio kierownika restauracji Wiking w Nowym Porcie) i po powrocie do pierwotnego układu restauracji i kawiarni, stał się on od 1992 miejscem spotkań biznesmenów (coroczny Bal Biznesmena do 2005) i polityków, początkowo zapraszanych przez prezydent Gdyni Franciszkę Cegielską, następnie przez Lecha Wałęsę (imieniny, wesela synów), od 1993 także gdańskich przedstawicieli Sojuszu Lewicy Demokratycznej (między innymi obiad prezydentowej Jolanty Kwaśniewskiej z gdańskimi biznesmenami w celu zebrania funduszy na dożywianie dzieci). W karcie dań pojawiały się potrawy: śledź à la Wałęsa, śledź à la Kwaśniewski, deser ks. prałata Henryka Jankowskiego z podpisanymi przez nich certyfikatami. Organizowano pierwsze w Polsce popularne bale dla samotnych, od połowy lat 90. XX wieku wybory Dziewczyny „Wieczoru Wybrzeża” (miesiąca, roku), gale z okazji ogłaszania wyników plebiscytu „Głosu Wybrzeża” na najpopularniejszego piłkarza Wybrzeża, pod koniec lat 90. XX wieku pokazy mody. W 1992 działało tu też Casino Poker. Lokal zamknięto w początku 2009, po sprzedaniu piętra, na parterze funkcjonowała już tylko mała restauracja na 80 osób. 30 VI 2011 Rada Miasta wydała zgodę na funkcjonowanie w obiekcie kasyna gry.
W 1964 w pobliżu, na skwerze od 25 II 2021 zwanym Placem Czerwonych Gitar, ustawiono formę przestrzenną (3,8 m) granitową kolumnę na betonowym fundamencie, zakończoną abstrakcyjną rzeźbą, autorstwa Alfonsa Łosowskiego.
