SOKOŁOWSKI JANUSZ, rektor Uniwersytetu Gdańskiego
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Janusz_Sokołowski_.JPG|thumb|Janusz Sokołowski]] | [[File:Janusz_Sokołowski_.JPG|thumb|Janusz Sokołowski]] | ||
| − | '''JANUSZ SOKOŁOWSKI''' (29 X 1921 Karniszewice, | + | '''JANUSZ SOKOŁOWSKI''' (29 X 1921 Karniszewice, powiat Łaski – 18 V 1997 Gdańsk), naukowiec, chemik. W latach 1945–1949 studiował na Wydziale Chemii q PG, gdzie pracował (1948–1953). W okresie 1951–1970 pracował w q WSP, od 1962 doktor, od 1964 docent, od 1968 profesor tytularny, od 1977 profesor zwyczajny. W WSP kierował Zakładem i Katedrą Chemii Organicznej, w 1956–1958 dziekan Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii, od 1965 prorektor, od 1 IX 1968 rektor. 15 VII 1969 powołany na organizatora q UG, jego rektor 1 V 1970 – 31 VIII 1981 (przez 4 kadencje). 24 IX 1981 otrzymał tytuł Rektora Honorowego UG, a 23 X 1986 doktor honoris causa. W 1989 roku powołany w skład Trybunału Stanu, od 1991 członek Komisji Organizacji i Rozwoju UG i jego reprezentant w obchodach jubileuszu uniwersytetu w Bolonii i podpisania wielkiej karty bolońskiej. Członek Komisji Terminologii Chemicznej Polskiego Towarzystwa Chemicznego (1982–1985), członek Komitetu Nauk Chemicznych PAN (1987–1989). Od roku 1992 na emeryturze. Specjalizował się w chemii cukrów, głównie glikozydów. Jego imię nosi sala posiedzeń Senatu UG. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 13:56, 20 paź 2013
JANUSZ SOKOŁOWSKI (29 X 1921 Karniszewice, powiat Łaski – 18 V 1997 Gdańsk), naukowiec, chemik. W latach 1945–1949 studiował na Wydziale Chemii q PG, gdzie pracował (1948–1953). W okresie 1951–1970 pracował w q WSP, od 1962 doktor, od 1964 docent, od 1968 profesor tytularny, od 1977 profesor zwyczajny. W WSP kierował Zakładem i Katedrą Chemii Organicznej, w 1956–1958 dziekan Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii, od 1965 prorektor, od 1 IX 1968 rektor. 15 VII 1969 powołany na organizatora q UG, jego rektor 1 V 1970 – 31 VIII 1981 (przez 4 kadencje). 24 IX 1981 otrzymał tytuł Rektora Honorowego UG, a 23 X 1986 doktor honoris causa. W 1989 roku powołany w skład Trybunału Stanu, od 1991 członek Komisji Organizacji i Rozwoju UG i jego reprezentant w obchodach jubileuszu uniwersytetu w Bolonii i podpisania wielkiej karty bolońskiej. Członek Komisji Terminologii Chemicznej Polskiego Towarzystwa Chemicznego (1982–1985), członek Komitetu Nauk Chemicznych PAN (1987–1989). Od roku 1992 na emeryturze. Specjalizował się w chemii cukrów, głównie glikozydów. Jego imię nosi sala posiedzeń Senatu UG.
