BUCHHOLZ JOHANN GOTTLIEB FERDINAND, lutnik, instrumentarz
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''JOHANN GOTTLIEB FERDINAND BUCHHOLZ''' (11 II 1805 koło Halberstadt, Góry Harzu – 19 IX 1871 Gdańsk), lutnik, instrumentarz. Od 1837 prowadził w Gdańsku skład instrumentów (akordeonów, dętych blaszanych i lutniczych), w 1848 przy Lange Brücke 16 (ul. Długie Pobrzeże), od 1854 przy Langgarten 75 (ul. Długie Ogrody) wraz z pracownią i wyrobami kramarskimi, w 1858 w zakupionej kamienicy przy Bootsmanngasse 7 (ul. Bosmańska), od 1860 z firmą przy Lange Brücke 7. | + | '''JOHANN GOTTLIEB FERDINAND BUCHHOLZ''' (11 II 1805 koło Halberstadt, Góry Harzu – 19 IX 1871 Gdańsk), lutnik, instrumentarz. Od 1837 prowadził w Gdańsku skład instrumentów (akordeonów, dętych blaszanych i lutniczych), w 1848 przy Lange Brücke 16 (ul. Długie Pobrzeże), od 1854 przy Langgarten 75 (ul. Długie Ogrody) wraz z pracownią i wyrobami kramarskimi, w 1858 w zakupionej kamienicy przy Bootsmanngasse 7 (ul. Bosmańska), od 1860 z firmą przy Lange Brücke 7. M.in. na Boże Narodzenie 1841 polecał swój skład jako bardzo bogato zaopatrzony we wszelkie instrumenty smyczkowe i dęte, a także "otrzymaną w ostatnim czasie dużą dostawę różnego rodzaju akordeonów od najprostszego typu ... do najbardziej eleganckiego a la France, jeszcze tutaj [w Gdańsku] nie widzianego".<br/><br/> |
Ożeniony z Augustą Concordią z domu Albrecht (1810 Lommatsch – 8 II 1888 Gdańsk), po śmierci męża prowadzącą firmę do 1884. Ojciec Maximiliana i córki (E. A. C.), mieszkających w Królewcu. Córka, pozostając panną, w 1907 wróciła do Gdańska. Być może jego synem był też [[BUCHHOLZ HERMANN ROBERT, trąbomistrz | Hermann Robert Buchholtz]]. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | Ożeniony z Augustą Concordią z domu Albrecht (1810 Lommatsch – 8 II 1888 Gdańsk), po śmierci męża prowadzącą firmę do 1884. Ojciec Maximiliana i córki (E. A. C.), mieszkających w Królewcu. Córka, pozostając panną, w 1907 wróciła do Gdańska. Być może jego synem był też [[BUCHHOLZ HERMANN ROBERT, trąbomistrz | Hermann Robert Buchholtz]]. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
'''Bibliografia''':<br/> | '''Bibliografia''':<br/> | ||
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 290, 1841, s. 2620; nr 107, 1872, s. 2100.<br/> | „Danziger Intelligenzblatt”, nr 290, 1841, s. 2620; nr 107, 1872, s. 2100.<br/> | ||
Vogel Beniamin, ''Słownik lutników działających na historycznych i obecnych ziemiach polskich oraz lutników polskich działających za granicą do 1950 roku'', Bydgoszcz 2019, s. 58. | Vogel Beniamin, ''Słownik lutników działających na historycznych i obecnych ziemiach polskich oraz lutników polskich działających za granicą do 1950 roku'', Bydgoszcz 2019, s. 58. | ||
Wersja z 10:09, 11 paź 2023
JOHANN GOTTLIEB FERDINAND BUCHHOLZ (11 II 1805 koło Halberstadt, Góry Harzu – 19 IX 1871 Gdańsk), lutnik, instrumentarz. Od 1837 prowadził w Gdańsku skład instrumentów (akordeonów, dętych blaszanych i lutniczych), w 1848 przy Lange Brücke 16 (ul. Długie Pobrzeże), od 1854 przy Langgarten 75 (ul. Długie Ogrody) wraz z pracownią i wyrobami kramarskimi, w 1858 w zakupionej kamienicy przy Bootsmanngasse 7 (ul. Bosmańska), od 1860 z firmą przy Lange Brücke 7. M.in. na Boże Narodzenie 1841 polecał swój skład jako bardzo bogato zaopatrzony we wszelkie instrumenty smyczkowe i dęte, a także "otrzymaną w ostatnim czasie dużą dostawę różnego rodzaju akordeonów od najprostszego typu ... do najbardziej eleganckiego a la France, jeszcze tutaj [w Gdańsku] nie widzianego".
Ożeniony z Augustą Concordią z domu Albrecht (1810 Lommatsch – 8 II 1888 Gdańsk), po śmierci męża prowadzącą firmę do 1884. Ojciec Maximiliana i córki (E. A. C.), mieszkających w Królewcu. Córka, pozostając panną, w 1907 wróciła do Gdańska. Być może jego synem był też Hermann Robert Buchholtz.
Bibliografia:
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 290, 1841, s. 2620; nr 107, 1872, s. 2100.
Vogel Beniamin, Słownik lutników działających na historycznych i obecnych ziemiach polskich oraz lutników polskich działających za granicą do 1950 roku, Bydgoszcz 2019, s. 58.
