BALTISCHE PRESSE, polski dziennik
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:___Baltische_Presse, 1925_.JPG|thumb| „Baltische Presse”, 1925]] | [[File:___Baltische_Presse, 1925_.JPG|thumb| „Baltische Presse”, 1925]] | ||
| − | '''„BALTISCHE PRESSE”''', polski dziennik ukazujący się od 1 X 1923 do 30 VI 1931, drukowany u [[KWIATKOWSKI JAN, wydawca, działacz gdańskiej Polonii | Jana Kwiatkowskiego]] przy Vorstädtischer Graben 49 (ul. Podwale Przedmiejskie). Miał pozyskiwać gdańskich Niemców, obywateli Rzeszy i państw trzecich, w szczególności elit gospodarczych, dla polskiej argumentacji w kwestii [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]], polityki bałtyckiej i zagranicznej. Poświęcał dużo uwagi gospodarce. Lansował hasło: „Gdańsk dla gdańszczan”.<br/><br/> | + | '''„BALTISCHE PRESSE”''' („PRASA BAŁTYCKA”), polski dziennik ukazujący się od 1 X 1923 do 30 VI 1931, drukowany u [[KWIATKOWSKI JAN, wydawca, działacz gdańskiej Polonii | Jana Kwiatkowskiego]] przy Vorstädtischer Graben 49 (ul. Podwale Przedmiejskie). Miał pozyskiwać gdańskich Niemców, obywateli Rzeszy i państw trzecich, w szczególności elit gospodarczych, dla polskiej argumentacji w kwestii [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]], polityki bałtyckiej i zagranicznej. Poświęcał dużo uwagi gospodarce. Lansował hasło: „Gdańsk dla gdańszczan”.<br/><br/> |
Do października 1924 redaktorem naczelnym był Stefan Odrowąż-Wysocki, od stycznia 1925 [[RUECKER (Rücker) EMIL ANDRZEJ, polski dziennikarz | Emil Ruecker]]. Wydawnictwo deficytowe. Przestało się ukazywać w związku z ograniczeniami budżetowymi w polskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych i niezadowoleniem z jego osiągnięć [[KOMISARIAT GENERALNY RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W II WMG | Komisarza Generalnego RP w Gdańsku]] [[STRASBURGER HENRYK, komisarz RP w Gdańsku | Henryka Strasburgera]], mimo że w 1930 Prezydent RP przyznał Złoty Krzyż Zasługi redaktorowi naczelnemu Emilowi Rueckerowi ''za zasługi na polu publicystyki polskiej za granicą''.<br/><br/> | Do października 1924 redaktorem naczelnym był Stefan Odrowąż-Wysocki, od stycznia 1925 [[RUECKER (Rücker) EMIL ANDRZEJ, polski dziennikarz | Emil Ruecker]]. Wydawnictwo deficytowe. Przestało się ukazywać w związku z ograniczeniami budżetowymi w polskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych i niezadowoleniem z jego osiągnięć [[KOMISARIAT GENERALNY RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W II WMG | Komisarza Generalnego RP w Gdańsku]] [[STRASBURGER HENRYK, komisarz RP w Gdańsku | Henryka Strasburgera]], mimo że w 1930 Prezydent RP przyznał Złoty Krzyż Zasługi redaktorowi naczelnemu Emilowi Rueckerowi ''za zasługi na polu publicystyki polskiej za granicą''.<br/><br/> | ||
W związku z likwidacją dziennika zachwiane zastały podstawy istnienia gdańskiego oddziału Syndykatu Dziennikarzy Polskich (SDP). Wydział Wykonawczy SDP zastanawiał się nad włączeniem dziennikarzy oddziału gdańskiego do Syndykatu Pomorskiego w postaci sekcji autonomicznej, jednak dzięki prezesowi [[CIESZYŃSKI WŁADYSŁAW, działacz gdańskiej Polonii, patron gdańskiej ulicy | Władysławowi Cieszyńskiemu]] oddział udało się utrzymać. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | W związku z likwidacją dziennika zachwiane zastały podstawy istnienia gdańskiego oddziału Syndykatu Dziennikarzy Polskich (SDP). Wydział Wykonawczy SDP zastanawiał się nad włączeniem dziennikarzy oddziału gdańskiego do Syndykatu Pomorskiego w postaci sekcji autonomicznej, jednak dzięki prezesowi [[CIESZYŃSKI WŁADYSŁAW, działacz gdańskiej Polonii, patron gdańskiej ulicy | Władysławowi Cieszyńskiemu]] oddział udało się utrzymać. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 16:05, 29 sty 2024
„BALTISCHE PRESSE” („PRASA BAŁTYCKA”), polski dziennik ukazujący się od 1 X 1923 do 30 VI 1931, drukowany u Jana Kwiatkowskiego przy Vorstädtischer Graben 49 (ul. Podwale Przedmiejskie). Miał pozyskiwać gdańskich Niemców, obywateli Rzeszy i państw trzecich, w szczególności elit gospodarczych, dla polskiej argumentacji w kwestii II Wolnego Miasta Gdańska, polityki bałtyckiej i zagranicznej. Poświęcał dużo uwagi gospodarce. Lansował hasło: „Gdańsk dla gdańszczan”.
Do października 1924 redaktorem naczelnym był Stefan Odrowąż-Wysocki, od stycznia 1925 Emil Ruecker. Wydawnictwo deficytowe. Przestało się ukazywać w związku z ograniczeniami budżetowymi w polskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych i niezadowoleniem z jego osiągnięć Komisarza Generalnego RP w Gdańsku Henryka Strasburgera, mimo że w 1930 Prezydent RP przyznał Złoty Krzyż Zasługi redaktorowi naczelnemu Emilowi Rueckerowi za zasługi na polu publicystyki polskiej za granicą.
W związku z likwidacją dziennika zachwiane zastały podstawy istnienia gdańskiego oddziału Syndykatu Dziennikarzy Polskich (SDP). Wydział Wykonawczy SDP zastanawiał się nad włączeniem dziennikarzy oddziału gdańskiego do Syndykatu Pomorskiego w postaci sekcji autonomicznej, jednak dzięki prezesowi Władysławowi Cieszyńskiemu oddział udało się utrzymać.
