SCHNAASE KARL JULIUS, prawnik, historyk sztuki
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Karl_Julius_Schnaase.jpg|thumb|Karl Julius Schnaase]] | [[File:Karl_Julius_Schnaase.jpg|thumb|Karl Julius Schnaase]] | ||
| − | '''KARL JULIUS SCHNAASE''' (7 IX 1798 Gdańsk – 20 V 1875 Wiesbaden), prawnik, historyk sztuki. Syn Paula Gottlieba (2 XII 1762 Gdańsk – 19 VI 1814 Berlin), kupca handlującego winem, właściciela firmy obsługi statków w gdańskim porcie, z kantorem we własnej kamienicy przy Grosse Wollwebergasse 1985 (ul. Tkacka 2). Brat kupca [[SCHNAASE PAUL HEINRICH WILHELM | Paula Heinricha Wilhelma]], pastora [[SCHNAASE EDUARD DAVID | Eduarda Davida]] i kupca Friedricha Roberta Emila (29 I 1800 Gdańsk – 30 III 1855 Gdańsk, na apopleksję).<br/><br/> | + | '''KARL JULIUS SCHNAASE''' (7 IX 1798 Gdańsk – 20 V 1875 Wiesbaden), prawnik, historyk sztuki. Syn Paula Gottlieba (2 XII 1762 Gdańsk – 19 VI 1814 Berlin), kupca handlującego winem, właściciela firmy obsługi statków w gdańskim porcie, z kantorem we własnej kamienicy przy Grosse Wollwebergasse 1985 (ul. Tkacka 2). Brat kupca [[SCHNAASE PAUL HEINRICH WILHELM, kupiec, radny | Paula Heinricha Wilhelma]], pastora [[SCHNAASE EDUARD DAVID | Eduarda Davida]] i kupca Friedricha Roberta Emila (29 I 1800 Gdańsk – 30 III 1855 Gdańsk, na apopleksję).<br/><br/> |
Absolwent [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], od 1816 studiował prawo na uniwersytetach w Heidelbergu i Berlinie. Od 1826 asesor sądowy w Królewcu, od 1829 radca Wyższego Sądu Krajowego w Kwidzynie, prokurator w Düsseldorfie, od 1848 radca trybunału w Berlinie. Wybitny znawca sztuki późnego średniowiecza i odrodzenia, autor monumentalnej monografii o historii sztuki od starożytności po czasy współczesne (obecnie o znaczeniu tylko historycznym: ''Geschichte der bildenden Künste'', t. 1–8, Düsseldorf–Stuttgart, 1866–1879). Ponadto autor prac o dziejach sztuki starożytnej (''Geschichte der bildenden Künste bei den Alten'', t. 1–2, Düsseldorf 1843) i czasów średniowiecza (''Geschichte der bildenden Künste im Mittelalter'', t. 1–5, Düsseldorf 1844–1864). Uważany za prekursora nowoczesnej historii sztuki. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Absolwent [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], od 1816 studiował prawo na uniwersytetach w Heidelbergu i Berlinie. Od 1826 asesor sądowy w Królewcu, od 1829 radca Wyższego Sądu Krajowego w Kwidzynie, prokurator w Düsseldorfie, od 1848 radca trybunału w Berlinie. Wybitny znawca sztuki późnego średniowiecza i odrodzenia, autor monumentalnej monografii o historii sztuki od starożytności po czasy współczesne (obecnie o znaczeniu tylko historycznym: ''Geschichte der bildenden Künste'', t. 1–8, Düsseldorf–Stuttgart, 1866–1879). Ponadto autor prac o dziejach sztuki starożytnej (''Geschichte der bildenden Künste bei den Alten'', t. 1–2, Düsseldorf 1843) i czasów średniowiecza (''Geschichte der bildenden Künste im Mittelalter'', t. 1–5, Düsseldorf 1844–1864). Uważany za prekursora nowoczesnej historii sztuki. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 12:11, 8 lis 2022
KARL JULIUS SCHNAASE (7 IX 1798 Gdańsk – 20 V 1875 Wiesbaden), prawnik, historyk sztuki. Syn Paula Gottlieba (2 XII 1762 Gdańsk – 19 VI 1814 Berlin), kupca handlującego winem, właściciela firmy obsługi statków w gdańskim porcie, z kantorem we własnej kamienicy przy Grosse Wollwebergasse 1985 (ul. Tkacka 2). Brat kupca Paula Heinricha Wilhelma, pastora Eduarda Davida i kupca Friedricha Roberta Emila (29 I 1800 Gdańsk – 30 III 1855 Gdańsk, na apopleksję).
Absolwent Gimnazjum Akademickiego, od 1816 studiował prawo na uniwersytetach w Heidelbergu i Berlinie. Od 1826 asesor sądowy w Królewcu, od 1829 radca Wyższego Sądu Krajowego w Kwidzynie, prokurator w Düsseldorfie, od 1848 radca trybunału w Berlinie. Wybitny znawca sztuki późnego średniowiecza i odrodzenia, autor monumentalnej monografii o historii sztuki od starożytności po czasy współczesne (obecnie o znaczeniu tylko historycznym: Geschichte der bildenden Künste, t. 1–8, Düsseldorf–Stuttgart, 1866–1879). Ponadto autor prac o dziejach sztuki starożytnej (Geschichte der bildenden Künste bei den Alten, t. 1–2, Düsseldorf 1843) i czasów średniowiecza (Geschichte der bildenden Künste im Mittelalter, t. 1–5, Düsseldorf 1844–1864). Uważany za prekursora nowoczesnej historii sztuki.
