WULSTEN GOTTLIEB EPHRAIM, jubiler
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: G._R._Wulsten.jpg |thumb| Gottlieb Ephraim Wulsten, łyżka półmiskowa, 1862]] | [[File: G._R._Wulsten.jpg |thumb| Gottlieb Ephraim Wulsten, łyżka półmiskowa, 1862]] | ||
| − | '''GOTTLIEB EPHRAIM WULSTEN''' (28 V 1791 Gdańsk – 9 I 1875 Gdańsk), jubiler. Po 1820 uzyskał dyplom mistrzowski, zakład złotniczy prowadził we własnym domu przy Goldschmiedegasse | + | '''GOTTLIEB EPHRAIM WULSTEN''' (28 V 1791 Gdańsk – 9 I 1875 Gdańsk), jubiler. Po 1820 uzyskał dyplom mistrzowski, zakład złotniczy prowadził we własnym domu przy Goldschmiedegasse 1070 (ul. Złotników 5). W latach 1834–1835 i 1837–1839 starszy cechu złotników w Gdańsku (zob. [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]), w 1870 rentier. Sygnował swoje wyroby znakiem „Wulsten”. W 1908 jego prace kościelne, głównie w srebrze, znajdowały się w skarbcu gdańskiego [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościoła św. Trójcy]] oraz w zbiorach prywatnych. Łyżki stołowe z jego warsztatu posiada [[MUZEUM GDAŃSKA | Muzeum Gdańska]].<br/><br/> |
| − | Żonaty z Amalią Henriettą Lehnhard (ur. 4 IV 1803 Gdańsk), córką złotnika Augusta Nathanaela Lehnharda (1767–1841). Syn Adalbert Wilhelm Wulsten (ur. 11 VII 1845 Gdańsk) po zakończeniu nauki w zakładzie ojca kształcił się w zawodzie jubilerskim w Anglii i Wiedniu. W | + | Żonaty z Amalią Henriettą Lehnhard (ur. 4 IV 1803 Gdańsk), córką złotnika Augusta Nathanaela Lehnharda (1767–1841). Syn Adalbert Wilhelm Wulsten (ur. 11 VII 1845 Gdańsk) po zakończeniu nauki w zakładzie ojca kształcił się w zawodzie jubilerskim w Anglii i Wiedniu. W 1867 pomagał ojcu w prowadzeniu firmy, w 1872 był właścicielem sklepu z wyrobami tytoniowymi przy Groβe Wollwebergasse (ul. Tkacka), a po 1872 nie był notowany w księgach adresowych Gdańska. Właścicelem kamienicy przy Goldschmiedegasse 1070 (ul. Złotników 5) w 1880 był jubiler Mendel Gustav Rosenstein (1817–1894). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 18:51, 31 lip 2023
GOTTLIEB EPHRAIM WULSTEN (28 V 1791 Gdańsk – 9 I 1875 Gdańsk), jubiler. Po 1820 uzyskał dyplom mistrzowski, zakład złotniczy prowadził we własnym domu przy Goldschmiedegasse 1070 (ul. Złotników 5). W latach 1834–1835 i 1837–1839 starszy cechu złotników w Gdańsku (zob. złotnictwo), w 1870 rentier. Sygnował swoje wyroby znakiem „Wulsten”. W 1908 jego prace kościelne, głównie w srebrze, znajdowały się w skarbcu gdańskiego kościoła św. Trójcy oraz w zbiorach prywatnych. Łyżki stołowe z jego warsztatu posiada Muzeum Gdańska.
Żonaty z Amalią Henriettą Lehnhard (ur. 4 IV 1803 Gdańsk), córką złotnika Augusta Nathanaela Lehnharda (1767–1841). Syn Adalbert Wilhelm Wulsten (ur. 11 VII 1845 Gdańsk) po zakończeniu nauki w zakładzie ojca kształcił się w zawodzie jubilerskim w Anglii i Wiedniu. W 1867 pomagał ojcu w prowadzeniu firmy, w 1872 był właścicielem sklepu z wyrobami tytoniowymi przy Groβe Wollwebergasse (ul. Tkacka), a po 1872 nie był notowany w księgach adresowych Gdańska. Właścicelem kamienicy przy Goldschmiedegasse 1070 (ul. Złotników 5) w 1880 był jubiler Mendel Gustav Rosenstein (1817–1894).
