OEHLRICHSCHE HÖHERE TÖCHTERSCHULE, szkoła
| Linia 6: | Linia 6: | ||
W 1882 od spadkobierców nabył ją pedagog, dr filozofii Johannes Scherler (16 VIII 1845 Poczdam – 30 III 1911 Gdańsk), wcześniej pracujący w seminarium nauczycielskim w Poznaniu i gimnazjum w Berlinie. Zreorganizował szkołę, wprowadził nowe programy, zaangażował nowych nauczycieli, dzięki czemu szkoła uzyskała wysoki poziom nauczania. 10 IV 1893 poświęcono nowo wybudowany gmach przy Poggenpfuhl 16 (ul. Żabi Kruk). Specjalnie zaprojektowany dla potrzeb szkoły miał 14 klas, gabinety przedmiotowe i salę gimnastyczną. Była wówczas 9-letnią wyższą szkołą średnią z egzaminem maturalnym, uprawniającym do studiów wyższych. Przy szkole powstało trzyletnie seminarium nauczycielskie dla absolwentów szkoły średniej. Po 1882 nosiła miano Oehlrichsche Höhere Töchterschule und Lehrerinnenbildungsanstalt, po 1893 znana była jako Scherlersche Höhere Mädchenschule. W 1905 w wyższej szkole średniej uczyło się 350 uczennic, w seminarium nauczycielskim 50. Czesne miesięcznie wynosiło od 6 marek w klasach VIII–IX, do 10 marek w maturalnej klasie I. <br/><br/> | W 1882 od spadkobierców nabył ją pedagog, dr filozofii Johannes Scherler (16 VIII 1845 Poczdam – 30 III 1911 Gdańsk), wcześniej pracujący w seminarium nauczycielskim w Poznaniu i gimnazjum w Berlinie. Zreorganizował szkołę, wprowadził nowe programy, zaangażował nowych nauczycieli, dzięki czemu szkoła uzyskała wysoki poziom nauczania. 10 IV 1893 poświęcono nowo wybudowany gmach przy Poggenpfuhl 16 (ul. Żabi Kruk). Specjalnie zaprojektowany dla potrzeb szkoły miał 14 klas, gabinety przedmiotowe i salę gimnastyczną. Była wówczas 9-letnią wyższą szkołą średnią z egzaminem maturalnym, uprawniającym do studiów wyższych. Przy szkole powstało trzyletnie seminarium nauczycielskie dla absolwentów szkoły średniej. Po 1882 nosiła miano Oehlrichsche Höhere Töchterschule und Lehrerinnenbildungsanstalt, po 1893 znana była jako Scherlersche Höhere Mädchenschule. W 1905 w wyższej szkole średniej uczyło się 350 uczennic, w seminarium nauczycielskim 50. Czesne miesięcznie wynosiło od 6 marek w klasach VIII–IX, do 10 marek w maturalnej klasie I. <br/><br/> | ||
| − | Po śmierci Johannesa Scherlera właścicielką została jego żona Amalia (zm. 28 XII 1916), następnie ich spadkobiercy. Około roku 1930 właścicielem zostały władze miasta Gdańska, zarządzające nią przez administrację szkolną. Już w 1912 nadzór merytoryczny nad szkołą przejęły władze oświatowe, delegując do jej kierowania w latach 1912–1917 profesora z Victoriaschule ([[SZKOŁA ŚREDNIA DLA DZIEWCZĄT | Szkoła Średnia dla Dziewcząt im. Wiktorii]]), dr [[RUNGE PAUL | Paula Runge]]. Kolejnym jej dyrektorem w 1918 został dr Rudolf Felsch (17 III 1878 – po 1945). Po 1930 nastąpiło jej połączenie z Weinligsche Höhere Mädchenschule ([[MÜLLERSCHE MÄDCHENSCHULE | Müllersche Mädchenschule]]) i działało jako Dr. Scherler-Dr. Weinlig-Lyzeum. W 1936 obie szkoły zostały zlikwidowane, uczennice przeniesiono do Victoriaschule. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | + | Po śmierci Johannesa Scherlera właścicielką została jego żona Amalia (zm. 28 XII 1916), następnie ich spadkobiercy. Około roku 1930 właścicielem zostały władze miasta Gdańska, zarządzające nią przez administrację szkolną. Już w 1912 nadzór merytoryczny nad szkołą przejęły władze oświatowe, delegując do jej kierowania w latach 1912–1917 profesora z Victoriaschule ([[SZKOŁA ŚREDNIA DLA DZIEWCZĄT | Szkoła Średnia dla Dziewcząt im. Wiktorii]]), dr [[RUNGE PAUL, dyrektor szkoły im. Wiktorii (Victoriaschule) | Paula Runge]]. Kolejnym jej dyrektorem w 1918 został dr Rudolf Felsch (17 III 1878 – po 1945). Po 1930 nastąpiło jej połączenie z Weinligsche Höhere Mädchenschule ([[MÜLLERSCHE MÄDCHENSCHULE, szkoła | Müllersche Mädchenschule]]) i działało jako Dr. Scherler-Dr. Weinlig-Lyzeum. W 1936 obie szkoły zostały zlikwidowane, uczennice przeniesiono do Victoriaschule. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Wersja z 17:46, 17 gru 2022
OEHLRICHSCHE HÖHERE TÖCHTERSCHULE (następnie Oehlrichsche Höhere Töchterschule und Lehrerinnenbildungsanstalt, Scherlersche Höhere Mädchenschule, Dr. Scherler-Dr. Weinlig-Lyzeum), prywatna szkoła ogólnokształcąca ( szkolnictwo). Założona 22 III 1852 przez pannę Mathildę Johannę Oehlrich (4 VII 1824 Stutthof – 30 IV 1875 Gdańsk) przy Hundegasse 42 ( ul. Ogarna). Założycielka była absolwentką Instytutu Pedagogicznego Conradiego w Jankowie ( Conradinum). W Gdańsku od 1847, pracowała w miejskim szkolnictwie. Szkoła miała charakter wyższej szkoły średniej dla dziewcząt, do której uczennice przyjmowano po szkole z nauczaniem początkowym.
W 1882 od spadkobierców nabył ją pedagog, dr filozofii Johannes Scherler (16 VIII 1845 Poczdam – 30 III 1911 Gdańsk), wcześniej pracujący w seminarium nauczycielskim w Poznaniu i gimnazjum w Berlinie. Zreorganizował szkołę, wprowadził nowe programy, zaangażował nowych nauczycieli, dzięki czemu szkoła uzyskała wysoki poziom nauczania. 10 IV 1893 poświęcono nowo wybudowany gmach przy Poggenpfuhl 16 (ul. Żabi Kruk). Specjalnie zaprojektowany dla potrzeb szkoły miał 14 klas, gabinety przedmiotowe i salę gimnastyczną. Była wówczas 9-letnią wyższą szkołą średnią z egzaminem maturalnym, uprawniającym do studiów wyższych. Przy szkole powstało trzyletnie seminarium nauczycielskie dla absolwentów szkoły średniej. Po 1882 nosiła miano Oehlrichsche Höhere Töchterschule und Lehrerinnenbildungsanstalt, po 1893 znana była jako Scherlersche Höhere Mädchenschule. W 1905 w wyższej szkole średniej uczyło się 350 uczennic, w seminarium nauczycielskim 50. Czesne miesięcznie wynosiło od 6 marek w klasach VIII–IX, do 10 marek w maturalnej klasie I.
Po śmierci Johannesa Scherlera właścicielką została jego żona Amalia (zm. 28 XII 1916), następnie ich spadkobiercy. Około roku 1930 właścicielem zostały władze miasta Gdańska, zarządzające nią przez administrację szkolną. Już w 1912 nadzór merytoryczny nad szkołą przejęły władze oświatowe, delegując do jej kierowania w latach 1912–1917 profesora z Victoriaschule ( Szkoła Średnia dla Dziewcząt im. Wiktorii), dr Paula Runge. Kolejnym jej dyrektorem w 1918 został dr Rudolf Felsch (17 III 1878 – po 1945). Po 1930 nastąpiło jej połączenie z Weinligsche Höhere Mädchenschule ( Müllersche Mädchenschule) i działało jako Dr. Scherler-Dr. Weinlig-Lyzeum. W 1936 obie szkoły zostały zlikwidowane, uczennice przeniesiono do Victoriaschule.
