NYMPHE, korweta
| Linia 6: | Linia 6: | ||
'''„NYMPHE”''', korweta gładkopokładowa (''Glattdeckskorvette''), parowa. Zamówiona 23 VII 1861, stępkę położono 25 I 1862, wodowana 15 IV 1863 w [[STOCZNIA KRÓLEWSKA | Stoczni Królewskiej]], w służbie od 25 XI 1863, wyporność 720 ton, długość 65 m, szerokość 10,2 m, zanurzenie 4,47 m, załoga – 190 osób (w tym 14 oficerów), prędkość 12 mil morskich. Uzbrojenie: 10 dział 36-funtowych i sześć 12-funtowych, od 1869 kolejno: 17-, 19-, 9- dział.<br/><br/> | '''„NYMPHE”''', korweta gładkopokładowa (''Glattdeckskorvette''), parowa. Zamówiona 23 VII 1861, stępkę położono 25 I 1862, wodowana 15 IV 1863 w [[STOCZNIA KRÓLEWSKA | Stoczni Królewskiej]], w służbie od 25 XI 1863, wyporność 720 ton, długość 65 m, szerokość 10,2 m, zanurzenie 4,47 m, załoga – 190 osób (w tym 14 oficerów), prędkość 12 mil morskich. Uzbrojenie: 10 dział 36-funtowych i sześć 12-funtowych, od 1869 kolejno: 17-, 19-, 9- dział.<br/><br/> | ||
| − | Brała udział w wojnie Prus z Danią w 1864 pod dowództwem Reinholda von Wernera w eskadrze dowodzonej przez [[JACHMANN EDUARD KARL, kontradmirał, dyrektor stoczni | Eduarda Jachmanna]]. Wsławiła się w czasie wojny prusko-francuskiej: pod dowództwem | + | Brała udział w wojnie Prus z Danią w 1864 pod dowództwem Reinholda von Wernera w eskadrze dowodzonej przez [[JACHMANN EDUARD KARL, kontradmirał, dyrektor stoczni | Eduarda Jachmanna]]. Wsławiła się w czasie wojny prusko-francuskiej: pod dowództwem komandora porucznika Johanna Weickhmanna (29 IV 1819 – 29 VIII 1897 Gdańsk, pochowany na Cmentarzu Garnizonowym) (wnuka pastora z Sobieszewa [[WEICKHMANN SAMUEL GOTTLIEB, pastor w Sobieszewie| Samuela Gottlieba Weickhmanna]], syna Carl Joachim, pastora w Lublewie i Stegnie), stacjonowała w [[NOWY PORT | Nowym Porcie]], 22 VIII 1870, pod osłoną nocy (akcja trwała między 1.15 a 3.00) zaatakowała między Oksywiem a Zatoką Pucką francuskie okręty wojenne (pancerne korwety „Thétis” i „Jeanne dʼArc” oraz awizo „Renard”) dowodzone przez wiceadmirała Édouarda Bouët-Willaumeza i blokujące gdański port. Pod osłoną brzegu i ostrzelaniu spowodowała pożar na korwecie „Thétis” (zginęło na niej 18 marynarzy), mimo ostrzału z pozostałych okrętów francuskich bez strat powróciła do Nowego Portu. Była to jedna z dwóch potyczek flot pruskiej i francuskiej na Morzu Bałtyckim w tej wojnie. Okręty francuskie po dwóch dniach zrezygnowały z blokady gdańskiego portu.<br/><br/> |
Od 1 VI 1871 do 1874 pod dowództwem komandora porucznika Louisa von Blanc działała na Pacyfiku. Po drodze, w lipcu 1871, w Cowes na wyspie Wight wizytowana była przez brytyjską rodzinę królewską. W październiku tego roku, gdy w Rio de Janeiro po awanturze w portowej tawernie aresztowano większość jej marynarzy, władze niemiecki zagroziły wysłaniem przeciwko Brazylii eskadry okrętów. Odwiedziła Australię, wyspy Oceanii, Japonię, Hongkong, Singapur, Borneo. W 1875 przeszła remont w gdańskiej Stoczni Cesarskiej. Następnie jako okręt szkolny odbywała rejsy do Ameryki Północnej i Południowej oraz na Morze Śródziemne. Wycofana ze służby 21 VII 1887. W 1891 złomowana w Hamburgu. {{author:BŚ}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | Od 1 VI 1871 do 1874 pod dowództwem komandora porucznika Louisa von Blanc działała na Pacyfiku. Po drodze, w lipcu 1871, w Cowes na wyspie Wight wizytowana była przez brytyjską rodzinę królewską. W październiku tego roku, gdy w Rio de Janeiro po awanturze w portowej tawernie aresztowano większość jej marynarzy, władze niemiecki zagroziły wysłaniem przeciwko Brazylii eskadry okrętów. Odwiedziła Australię, wyspy Oceanii, Japonię, Hongkong, Singapur, Borneo. W 1875 przeszła remont w gdańskiej Stoczni Cesarskiej. Następnie jako okręt szkolny odbywała rejsy do Ameryki Północnej i Południowej oraz na Morze Śródziemne. Wycofana ze służby 21 VII 1887. W 1891 złomowana w Hamburgu. {{author:BŚ}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Wersja z 17:34, 5 lis 2022
„NYMPHE”, korweta gładkopokładowa (Glattdeckskorvette), parowa. Zamówiona 23 VII 1861, stępkę położono 25 I 1862, wodowana 15 IV 1863 w Stoczni Królewskiej, w służbie od 25 XI 1863, wyporność 720 ton, długość 65 m, szerokość 10,2 m, zanurzenie 4,47 m, załoga – 190 osób (w tym 14 oficerów), prędkość 12 mil morskich. Uzbrojenie: 10 dział 36-funtowych i sześć 12-funtowych, od 1869 kolejno: 17-, 19-, 9- dział.
Brała udział w wojnie Prus z Danią w 1864 pod dowództwem Reinholda von Wernera w eskadrze dowodzonej przez Eduarda Jachmanna. Wsławiła się w czasie wojny prusko-francuskiej: pod dowództwem komandora porucznika Johanna Weickhmanna (29 IV 1819 – 29 VIII 1897 Gdańsk, pochowany na Cmentarzu Garnizonowym) (wnuka pastora z Sobieszewa Samuela Gottlieba Weickhmanna, syna Carl Joachim, pastora w Lublewie i Stegnie), stacjonowała w Nowym Porcie, 22 VIII 1870, pod osłoną nocy (akcja trwała między 1.15 a 3.00) zaatakowała między Oksywiem a Zatoką Pucką francuskie okręty wojenne (pancerne korwety „Thétis” i „Jeanne dʼArc” oraz awizo „Renard”) dowodzone przez wiceadmirała Édouarda Bouët-Willaumeza i blokujące gdański port. Pod osłoną brzegu i ostrzelaniu spowodowała pożar na korwecie „Thétis” (zginęło na niej 18 marynarzy), mimo ostrzału z pozostałych okrętów francuskich bez strat powróciła do Nowego Portu. Była to jedna z dwóch potyczek flot pruskiej i francuskiej na Morzu Bałtyckim w tej wojnie. Okręty francuskie po dwóch dniach zrezygnowały z blokady gdańskiego portu.
Od 1 VI 1871 do 1874 pod dowództwem komandora porucznika Louisa von Blanc działała na Pacyfiku. Po drodze, w lipcu 1871, w Cowes na wyspie Wight wizytowana była przez brytyjską rodzinę królewską. W październiku tego roku, gdy w Rio de Janeiro po awanturze w portowej tawernie aresztowano większość jej marynarzy, władze niemiecki zagroziły wysłaniem przeciwko Brazylii eskadry okrętów. Odwiedziła Australię, wyspy Oceanii, Japonię, Hongkong, Singapur, Borneo. W 1875 przeszła remont w gdańskiej Stoczni Cesarskiej. Następnie jako okręt szkolny odbywała rejsy do Ameryki Północnej i Południowej oraz na Morze Śródziemne. Wycofana ze służby 21 VII 1887. W 1891 złomowana w Hamburgu.
