PAWLAK ANTONI, poeta, publicysta

'''ANTONI PAWLAK''' (ur. 4 VIII 1952 Sopot), poeta, publicysta. W 1972 ukończył q II LO. Związany z Duszpasterstwem Akademickim przy q kośc. św. Mikołaja, 1972 skazany na 1,5 roku więzienia w zawieszeniu za kolportaż ulotek nawołujących do bojkotu wyborów do sejmu. W 1974–75 studiował historię na UW, 1975–80 historię filozofii w ATK. Od 1977 związany z opozycją demokratyczną. 1978–80 w redakcji niezależnego pisma lit. „Puls”. W sierpniu 1980 uczestniczył w strajku w q Stoczni Gd. Współredaktor pisma lit. „Naprzeciw”. Do 1990 czł. q NSZZ „Solidarność”. W 1981 pracował w Komisji Kultury Regionu Mazowsze NSZZ „Solidarność”, red. nacz. dwutygodnika „IKS – Informator Kulturalny Solidarności”, red. gazety „Głos Wolny” i Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność” w Gd. Po wprowadzeniu q stanu wojennego internowany, do lipca 1983 przebywał w obozach dla internowanych w Białołęce, Jaworzu i Darłówku. 1983–89 pracował w katolickim miesięczniku „Powściągliwość i Praca” (m.in. sekr. redakcji 1987–89). Współorganizował spotkania autorskie w Duszpasterstwie Środowisk Twórczych. 1989–90 red. „Przeglądu Wiadomości Agencyjnych”, 1989–93 zatrudniony w „Gazecie Wyborczej” (1991–93 kier. działu kultury i dodatku „Gazeta o Książkach”). 1993–97 w dzienniku „Super Express” (m.in. sekr. redakcji). 1997–2000 konsultant koncernów prasowych: norweskiego Orkla Media Magazines, Edipresse Polska, Prasa Bałtycka. W 1999 wrócił do Gd., do 2000 red. q „Wieczoru Wybrzeża”, 2000–06 red. nacz. Wydawnictwa Tower Press oraz portalu internetowego port wydawniczy Literatura.net.pl. 2002–06 red. gazety lit. „Migotania, Przejaśnienia”. W 2006 doradca ds. kultury prezydenta Gd., a od 2007 rzecznik prasowy prezydenta Gd. Debiutował jako poeta 1973 w „Literach”. Wiersze, szkice, recenzje publikował w czasopismach gd. i ogólnopol. Wiersze były drukowane w kilkudziesięciu antologiach pol. i zagranicznych. Przed 1989 w oficjalnych wydawnictwach opublikował tomiki poezji Czynny całą dobę (1975), Jestem twoim powolnym mordercą (1976, arkusz poetycki, suplement do „Nowego Wyrazu”), Obudzimy się nagle w pędzących pociągach (1981); poza cenzurą: Czy jesteś gotów (1981), Brulion wojenny (1983), Cztery poematy (1983), Zmierzch i Grypsy (1984); po 1989: Długie noże, krótkie sukienki (1990), Kilka słów o strachu (1990), Nasze kobiety się starzeją (1995), Zmarli tak lubią podróże (1998), Akt personalny (1999), Strach w moich oczach jest głęboki jak studnia (2000). Szkice i felietony: Książeczka wojskowa (1981), z Marianem Terleckim: Portret wspólny (1981), Każdy z was jest Wałęsą (1984). Słuchowisko: Gdańsk. Dwa miasta – te same ulice. Współautor (z Jarosławem Rybickim) scenariusza wystawy hist. Drogi do wolności (w Sali BHP Stoczni Gd.). Utwory były tłumaczone na jęz. ang., niem., fr., ros., czes., węg., flam., duń. W 1979 pełnił funkcję prezesa Koła Młodych przy Oddziale Warszawskim ZLP; był współzał. SPP (1989) i czł. zarządu Oddziału Gd. (2002). Od 1985 należy do PEN Clubu. Był też czł. Klubów Samorządnej Rzeczpospolitej (1981–83), Towarzystwa „Powściągliwość i Praca” (1988–89) i Ruchu Obywatelskiego – Akcja Demokratyczna (ROAD). Otrzymał m.in. Nagrodę Literacką Fundacji im. Kościelskich (1983), Nagrodę q Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (1999), Nagrodę Miasta Gd. w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” (2002), srebrny medal „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis” (2009). {{author: LRB}} [[Category: Encyklopedia]]